UvA-HvA-teams domineren Damloop
De grootste hardlooprace van Nederland is - niet voor het eerst - een prooi geworden voor de hardlopers van de UvA en de HvA. Traditionele rivalen als de Amsterdame postbodes, politieagentes en gemeenteambtenaren hadden dit jaar geen schijn van kans.
Een huisarts met een praktijk in Volendam, een beveiliger op Science Park en zelfs de wereldrecordhoudster hoelahoep-hardlopen; de Damloopteams van de UvA en HvA waren ook dit jaar weer een verzameling opmerkelijke figuren. Eén ding bleken ze allemaal goed te kunnen: hard rennen. En dat deden ze zondagochtend bij de 16,1 kilometer lange Dam tot Damloop.
Net zoals in 2012, 2013, 2014 en 2015, wonnen de UvA- en HvA-vrouwen de Damloop met speels gemak. De overheersing grensde dit jaar zelfs aan het genante. Alleen de langzaamste UvA-HvA-loopster was minder snel dan de snelste loopster van het team dat als tweede eindigde: de ambtenaren van de gemeente Amsterdam.
Een soort warming-up
Bovendien gaf de allersnelste loopster van de dag, promovendus geneeskunde Merel Bruijn (27), toe dat ze nog veel sneller had gekund. ‘Ik heb me ingehouden. Over drie weken ren ik de marathon van Chicago, dus ik wilde geen blessures oplopen. De Damloop was voor mij een soort warming-up.’
Ook de nummer drie van de dag, de Canadese promovendus rechtsgeleerdheid Heather Bray (32), kwam niet in de buurt van haar persoonlijk record ‘Ik ben gister ziek geworden en heb de hele dag overgegeven. Vanochtend heb ik niets gegeten. De hele loop lang voelde ik me miserabel,’ verklaarde Heather, die eerder dit jaar het wereldrecord hoelahoep-rennen verbeterde.
Spanning
Zo voorspelbaar als de vrouwenrace elk jaar is, zo spannend is het meestal bij de mannen. In PostNL en Run2day kent het UvA-HvA-team traditioneel twee sterke rivalen.
Net na de finish hadden de mannen nog geen idee of ze hadden gewonnen. De meesten dachten van niet. Plek twee, wellicht. Leon van Leusen, beveiliger op Science Park, hoopte op meer. Zijn eigen tijd was daartoe niet van belang. ‘Ik had al snel door dat ik niet snel genoeg liep om in de top vijf van ons team te eindigen. Dan telt je tijd niet mee voor het eindklassement. Daarom besloot ik halverwege om voor haas te gaan spelen. Ik heb twee kilometer lang de anderen uit de wind gehouden en flink tempo gemaakt. Hopelijk heeft dat geholpen, want daarna ben ik helemaal ingestort.’
Of het door zijn opofferingsgezindheid kwam of niet: opmerkelijk veel UvA-HvA-lopers kwamen rond dezelfde tijd (58 minuten) binnen. Het bleek goed genoeg om Run2Day met drie minuten te verslaan, en PostNL met zes minuten.
Het was overigens niet de eerste keer dat de UvA-HvA zowel bij de mannen als vrouwen de winst greep. In 2013 gebeurde hetzelfde. En in 2017? ‘Nou, dan hoop ik weer van de partij te zijn. Maar dan moet de UvA wel mijn contract verlengen,’ aldus Leon.
