Het Berlijn van Sebastian
Ieder jaar vertrekken honderden UvA- en HvA-studenten naar het buitenland voor een studie, stage of onderzoek. Wekelijks vraagt Folia één van hen om een tipje van de sluier van zijn of haar stad op te lichten. Deze week: het Berlijn van Sebastian de Bruijn (21), student rechten aan de Humboldt-Universität zu Berlin.
Stad in zes woorden
‘Sexy, arm, hip(ster), weids, cash, formaliteiten.’
Bekend van
‘Berghain, de bekendste club van Berlijn, waar iedereen naar binnen wil, maar niemand naar binnen mag. Tijdens een stedentrip vorig jaar heb ik geprobeerd binnen te komen. Er stond geen rij, maar de uitsmijter zei gewoon: “Nee.” Dus ik vroeg waarom niet. “Omdat ik daar geen zin in heb.” Nou, die was right in the feels hoor.’
Toeristische attractie
‘Vorige maand heb ik met mijn vader – die op een of andere manier nog nooit in Berlijn was geweest – in 48 uur geprobeerd alle toeristische highlights langs te gaan. Het mooiste vond ik het Holocaustmonument. Erg bijzonder, want iedereen weet waarvoor het is, maar het is niet zo expliciet. Het is gewoon een enorm plein met betonnen pilaren waar je tussendoor kunt lopen. Soms lijkt het dan alsof je helemaal alleen bent. Het is ingetogen en groot tegelijk.’
Onontdekte parel
‘Restaurant Neni op de tiende etage van een hotel. Ze serveren heerlijke gerechten uit het Midden-Oosten en je kunt je er vergapen aan de Berlijnse skyline. Het mooiste is dat je van bovenaf op de Berlijnse dierentuin kijkt en de dieren ziet lopen.’
Mooiste uitzicht
‘De bar Klunkerkranich, een hipsterige plek op het dak van een winkelcentrum. Het is een gemoedelijk openluchtbarretje met houten huisjes en picknicktafels. Je kunt er prachtig over de stad uitkijken en het is een fantastische plek om de zonsondergang te bewonderen.’
Nummer 1 in de top 40
‘Hoch die Hände Wochenende van Hans Entertainment. Een tophit, maar met zo’n achternaam kan dat ook niet missen. Ik denk dat het een eendagsvlieg is, maar het is in ieder geval een echt feestnummer.’
Held van de stad
‘Toch wel de uitsmijter van Berghain. Die moet iedere dag zoveel mensen weigeren en steeds weer een excuus verzinnen. Maar hij is zo eigenwijs dat hij dat niet doet. Dat kan ik wel waarderen. Als de pijn van mijn eerste afwijzing is weggeëbd, probeer ik misschien nog wel een keer langs hem heen te komen.’
Steekgerecht
‘Iets wat mij ook is aanbevolen: Spreewaldsoße. Een roomsaus met peterselie en dille voor over vis. Een vast onderdeel van de Berlijnse en Brandenburger keuken, begreep ik, en heel lekker.’
Waar kan de UvA nog iets van leren?
‘Ik ben een fervent tegenstander van het verkopen van gebouwen in de binnenstad, zoals de UvA doet. Ik vind echt dat je dan je ziel verkoopt als universiteit. Hier in Duitsland hebben ze dat beter begrepen en krijgen we colleges in de indrukwekkendste gebouwen op de beste plekken in de stad. Het hoofdgebouw zit vol historie, grandeur, pracht en praal. Terwijl het soms bij de UvA voelt alsof ik een stadsdeelkantoor binnenloop.’
Je moet hier gaan studeren want
‘Je studeert in een paleis, het leven is goedkoop en op elke hoek van de straat is levendigheid te vinden.’
Dit bericht is het zevende in de reeks over steden waar UvA'ers en HvA'ers in het buitenland studeren. Studeer je of loop je stage in het buitenland en wil je ook jouw kennis over jouw stad delen? Mail dan henk@folia.nl.
