Hors en Blok zetten vete voort in Amsterdamse zandbak
Op Vondelstraat nummer 140, waar al ruim een eeuw de Hollandsche Manege staat, wonen vijftig paarden. Flynn, Hennessy en de overige hinnikende bewoners kregen dit weekend bezoek van een paar dozijn studenten.
De Hollandsche Manege is de thuisbasis van twee rivaliserende studentenverenigingen: A.S.R. B.L.O.K. en A.S.R. H.O.R.S.. Ooit vormden ze één enkele vereniging, maar een fikse ruzie ergens na de Tweede Wereldoorlog leidde tot een breuk die waarschijnlijk nooit meer gelijmd zal worden.
Welke vereniging beter is? Bij Hors wijzen ze trots op hun erelidmaatschap van jachtclub ‘Veluwe Hunt’. Als enige studentenvereniging in Nederland mag Hors galopperen over landgoederen, achter jachthonden aan die een uitgezet spoor van vossenurine volgen.
De rebellen van Blok praten liever over hun grote ledenaantal en de niet-corporale sfeer. Bovendien schermen ze met een geheim: de afkorting Blok. Behalve de ‘ritmeester’ (voorzitter) van de vereniging, kent namelijk niemand de betekenis. Bij Hors hebben ze hun eigen interpretatie: Bijzonder Lelijk Onder Kunstlicht.
Dit weekend kwamen amazones van beide verenigingen samen in de Hollandsche Manege, om in het kader van de door Hors georganiseerde ‘stedenontmoeting’ te rijden tegen studenten uit heel Nederland - maar vooral tegen elkaar.
De stedenontmoeting
‘Iedereen krijgt vandaag een paard aangewezen voor elke ronde van de dressuur of springwedstrijd,’ legt Hors-lid en UvA-student Europese studies Anne Langenberg uit. ‘De uitdaging is dus om in heel korte tijd een klik met het paard te ontwikkelen.’
UvA-alumnus Iris Janssen (25) zit tijdens de finale van het springen verplicht op de rug van Jordan, niet haar favoriet. Als ze samen de eerste hindernis naderen, voelt ze de zenuwen door haar lichaam gieren. Op datzelfde moment voelt Jordan iets heel anders. Iris heeft zojuist haar sporen in zijn flanken geduwd. Spring alsjeblieft hoog genoeg, wil ze er mee zeggen.
De balk ligt op tachtig centimeter. Hoger dan Iris gewend is. Fysiek moet Jordan het makkelijk kunnen. Hengsten die het op een merrie gemunt hebben kunnen hekken van twee meter hoog passeren, maar Jordan is gecastreerd. Zoals alle mannetjespaarden hier is hij een ruin. Daardoor is hij gehoorzamer en minder wild.
Zal hij nu gehoorzamen? Iris zet zich schrap. Jordan lanceert zichzelf. Iris spitst haar oren. Als ze de komende seconde niets anders hoort dan Jordan's hoeven die landen in het zand, kan ze opgelucht ademhalen. Klengedeng, hoort ze echter. Een nette meneer van de jury maakt een aantekening. Balk eraf. Strafpunten. Bij de volgende hindernis gebeurt hetzelfde. En daarna weer. ‘Het ging niet heel goed,’ bekent Iris na haar rit. ‘Ik had een betere klik met Flynn.’
Iris eindigt uiteindelijk als derde. Het springen wordt gewonnen door Hors-lid Skye Westwater, die erin slaagt Jordan met hoge snelheid over de hindenissen te jagen. Ook bij de dressuur pakken de rijders van Hors de meeste prijzen.
‘s Avonds vieren de ‘Horsies’ hun overwinningen met behulp van cadeautjes van een sponsor die al oud was toen Hors (1911) en de Hollandsche Manege (1882) nog jong waren: de in 1691 opgerichte distilleerderij Ketel 1.
