SKV Amsterdam gevangene van eigen succes
Korfbal is de ultieme teamsport. Voor egotripperij is geen ruimte. Maar de teamspirit van de studenten korfbalvereniging SKV Amsterdam wordt dit seizoen wel heel zwaar op de proef gesteld.
Lopen met de bal is verboden. Overspelen luidt het devies. Je vak verlaten mag niet. Je kent toch je taak? Verzaken in de één op één verdediging is ondenkbaar. Vreugdevol dien je jezelf op te offeren voor het collectief. Eigenlijk zou korfbal een ideale heropvoedsport zijn geweest in de Goelag-archipel.
Zelfs de wisselspelers van SKV Amsterdam vervullen trots hun rol. ‘Het is toch mooi om zo je team te kunnen dienen?’, vertelt UvA-studente communcatie Judith (23) enthousiast, terwijl ze deze zaterdagavond op de bank plaats neemt voor het duel tegen DSO Alkmaar.
Judith speelt geen toneel. Zoals veel korfballers heeft ze de sport met de paplepel binnen gekregen, inclusief bijbehorende mores. ‘Het is echt een familiesport. Mijn opa heeft ooit nog een korfbalverening opgericht. Als klein kind keek ik daar de wedstrijden van mijn ouders.’
‘We gaan degraderen’
De voorbeeldige teamgeest bij SKV wordt dit seizoen echter serieus op de proef gesteld. ‘We gaan degraderen,’ voorspelt Maarten (22, UvA). Hij heeft de cijfers aan zijn zijde. De studenten verloren dit zaalseizoen al hun duels tot dusver. Hoe kan dat?
‘Vorig jaar hebben we promotie afgedwongen. Maar we wisten dat een aantal goede spelers weg zou gaan,’ vertelt Maarten. ‘Toen moesten we kiezen: een presteerjaar in de vierde klasse, of een leerjaar in de derde klasse.’ Het is een bijzonder leerzaam seizoen aan het worden. Binnen een paar minuten staat SKV 5-1 achter tegen DSO. In de tweede helft bereiken de Alkmaarders zelfs de magische grens van 20 punten.
Ondanks de opeenstapeling tegenslagen blijft iedereen bij SKV plichtsgetrouw zijn taak volbrengen. Niemand scheldt, niemand verzaakt. ‘Natuurlijk, we blijven gewoon doorknokken,’ zegt UvA-student psychobiologie Jesse (20) na afloop met absolute vanzelfsprekendheid.
Haarscheurtjes
‘Ik ben hier helemaal klaar mee!’ roept HvA-studente Kelly (22) tegen het einde van de wedstijd. Zij is de coach van SKV. De hele wedstrijd lang heeft de studente sportmarketing langs de zijlijn haar team geprobeerd te helpen. ‘Maar iedere keer als ik Rutger iets wil vertellen, heeft hij een weerwoord klaar. Ik heb het gehad met hem.’
Het is een heerlijk moment van menselijkheid. Ook in het korfbal kunnen onderdrukte ego's dus af en toe opspelen. Maar het blijkt geen begin van een felle confrontatie of een ineenstorting. Iedereen blijft zijn best doen en is na afloop aardig voor elkaar, ondanks de 27-10 eindstand. Dat is toch best indrukwekkend.
En die tijdelijke haarscheurtjes in het collectief dan? Die blijken alweer gerepareerd zodra de eerste slokken bier door de kelen gaan. Wodka had ook gewerkt, leert de geschiedenis.
