Terwijl jij je roes uitslaapt, maakt Frisse Kater je huis schoon
Poep op de muren, ondergekotste wc’s en strippers: schoonmaakbedrijf Frisse Kater komt het allemaal tegen tijdens het opruimen van een feestje. Ook studenten huren het bedrijf vaak in. We liepen mee tijdens een schoonmaakbeurt voor studenten in de Weesperflat.
Gewapend met een emmer, een bezem en een trekker bellen Tugrul Cirakoglu (30) en Akram Aknin (18) om tien uur ’s ochtends aan bij de Weesperflat. De deur gaat met een buzzer open. Cirakoglu en Aknin banen zich een weg door de gang, waar overal lege blikjes verspreid liggen. Ook staat er een meisje te bellen, klaarblijkelijk met de woningbouwvereniging. Ze kan haar kamer niet in omdat ze haar sleutels kwijt is. In de woonkeuken staat het aanrecht vol lege bierblikken en -flessen. De vloer plakt en ligt vol met afval. De zure geur van verschaald bier is duidelijk te ruiken. Aan de zijkant staan gigantische speakers en discolampen en achter de tafel prijkt een muurschildering met panda en een aap in de jungle. ‘Dit ziet eruit als een milde klus,’ zegt Cirakoglu, eigenaar van schoonmaakbedrijf Frisse Kater.
Voor zestig euro per uur maakt hij je huis spic en span, terwijl jij je roes ligt uit te slapen. Vandaag maken Cirakoglu en Aknin een studentenhuis in de Weesperflat schoon waar de avond ervoor een huisfeest met zo’n tweehonderd gasten heeft plaatsgehad. ‘Er is betaald voor twee uur, maar dit gaat nooit in die tijd lukken,’ zegt Cirakoglu.
Verrassing
Maar al doende blijkt de klus Cirakoglu toch mee te vallen. ‘Veel van de drank is opgedronken, dus je hoeft niet eerst de inhoud van halflege blikken weg te gooien. Er is uit blik gedronken, dus dat scheelt afwas. En het merendeel is beperkt tot één ruimte. Wanneer de vloeren zijn ondergekotst, er overal bloed ligt en ontlasting aan de muren zit is het een heftige woning.’ Maar dan heeft Cirakoglu de toiletten nog niet gezien.
(Tekst loopt door onder de foto)
Uit de wc’s komt een sterk penetrante lucht. De toiletbril is eraf en één van de twee wc’s ligt vol kots en wc-papier. De kraan van de wastafel loopt nog. De wasbak raakt steeds voller, omdat die verstopt is door een prop papier. ‘Die wc is heavy. Die doe ik niet voor een paar tientjes. Je kan er ziek van worden: een spetter in je oog of mond krijgen. Voordat je het weet heb je Hepatitis B. Hiervoor moet ik een speciaal pak aan. Vroeger was wel alles inclusief. Nu moet je daar flink voor bijbetalen.’
Cirakoglu en Aknin trekken groene handschoenen aan en beginnen aan de woonkamer. ‘Ik maak eerst altijd een babbeltje. Wat wil je gedaan hebben? Ben je bereid om extra uren te boeken als ik zie dat het meer werk is? Anders krijg je gezeik achteraf.’ Ook maakt hij foto’s. ‘Dan kan ik aantonen hoe het eruit zag. Voordat zij mij de schuld geven dat ik iets heb stukgemaakt.’ De mannen beginnen de blikjes in vuilniszakken te doen. ‘Als eerste doe ik het grofvuil. Je wil op een kale oppervlakte werken. En je moet zo snel mogelijk de wasbak leeghalen, want je hebt stromend water nodig.’
Vervolgens sprayen ze de vloer en schrobben die met een bezem. Een bruine plas modder ontstaat in de woonkamer. ‘Dit is om het erge vuil los te krijgen. Mensen dweilen altijd, maar daarmee verspreid je de viezigheid.’ Eén van de bewoners van de studentenflat is wakker geworden. ‘De grond is lichter dan-’ie in tijden is geweest,’ zegt rechtenstudent Louisa Bergsma (21), gehuld in pyjama.
Bergsma ploft neer op de bank in de gang. ‘Dit keer was er zo’n tweehonderd man. We proberen het wat kleiner te houden, in voorgaande jaren kwamen er soms driehonderd.’ Ze woont in de flat op een gang met zeventien anderen, en iedereen mag een aantal vrienden uitnodigen. Gisteravond is er goed gefeest. Ja, ik ben brak. Het is laat geworden. We hebben 1500 bier gehaald, maar het gaat altijd op. Hoeveel er ook is.’ Voor het feestje begon hebben ze met z’n allen gepoetst. ‘We hebben alle meubels uit de woonkamer gehaald. Het is een mooi moment om te zien wat er onder de bank ligt. Maar het is hier altijd redelijk schoon. Er zijn gangen die veel erger zijn. Eén keer per week maken we de woonkamer schoon. Maar andere mensen vinden het hier rommelig.’
Van huisfeestjes naar lijken
In 2014 begon Cirakoglu, met een masterdiploma management van de European Business School in Londen op zak, zijn onderneming. ‘Ik wilde eigenlijk geen schoonmaakbedrijf beginnen, maar ik had een startkapitaal van slechts driehonderd euro. En ik vond geen werk wat ik echt wilde doen.’ Dus kocht hij schoonmaakspullen en deelde folders uit. Het bedrijf begon in eerste instantie met schoonmaken na huisfeestjes. ‘Er zijn veel schoonmaakbedrijven, maar ik doe heel gespecialiseerd werk. De meeste bedrijven willen niet bij particulieren langskomen. Particulieren zijn te veeleisend en het levert niet genoeg geld op.’
(Tekst loopt door onder de foto)
In het begin kreeg Cirakoglu geen steun van familie en vrienden. ‘Ze lachten me uit. Nu zeggen ze: “Had ik maar hetzelfde gedaan.”’ Naast de vele smerigheden die hij na huisfeestjes moest opruimen besloot hij ook extremere klussen te doen. ‘Het grote geld zit in het zwaardere werk, zoals waterschade, huizen waar waarin maanden een lijk heeft gelegen of woningen die zwaar verwaarloosd zijn. Schoonmaken na een feestje kost 120 euro, voor een huis waar een lijk lag kan ik het tienvoudige vragen. Wie betaalt, bepaalt. Voor alles is een prijs.’
Nieuwe collega’s laat Cirakoglu eerst na een huisfeestje schoonmaken. ‘Dan kan ik zien uit wat voor hout ze zijn gesneden.’ Als dat goed gaat, gaan ze mee naar het zwaardere werk. ‘Iedere jongen reageert anders op de lucht van een lijk,’ zegt hij lachend. Aknin kijkt naar de grond: ‘Hou op.’ Cirakoglu: ‘Het lijk ligt niet in de woning, hoor. Dat is al door een speciale dienst weggehaald. Maar als er maanden een dode in een huis heeft gelegen ruik je dat.’ Vrouwen heeft Cirakoglu uit veiligheidsoverwegingen niet in dienst. Soms zijn de klanten nog onder invloed. ‘Ze kunnen heel vervelend worden. Ook denken klanten soms dat we een escortservice zijn; misschien door het woord kater in onze naam. Ze vragen weleens speciaal of we vrouwen kunnen sturen.’
Cirakoglu is het gewend dat studenten hem inhuren. ‘Iedereen bestelt me, van studenten tot BN’ers. Mensen zijn voordeliger uit als ze mij inhuren dan als ze het zelf doen. Tijd is geld en studenten betalen het vaak uit een pot. Maar ik vind het wel typisch dat studenten zeuren dat ze het niet breed hebben, en toch zo veel kunnen uitgeven.’
(Tekst loopt door onder de foto)
De heftigste feestjes heeft hij meegemaakt in dispuutshuizen. ‘Er was een keer een partykelder waar martelpraktijken hadden plaatsgevonden. Er stond een hondenkooi. Daar hebben ze denk ik mensen in opgesloten.’ Ook werd hij een keer bijzonder verrast. ‘Tijdens het schoonmaken van een dispuutshuis in Delft kwamen strippers langs die een show gaven.’ Maar één van de meest extreme momenten was toen hij was ingehuurd om schoon te maken na Bungalup, een festival dat georganiseerd werd in de bungalows van Center Parcs de Eemhof. ‘Toen ik om tien uur ’s ochtends aankwam, was er een rave met tweehonderd man bezig. In de badkamer hadden mensen een trio en er was op poep de muren gesmeerd. Vroeger durfde ik niet te vragen of ze wilden vertrekken. Nu zeg ik: “je hebt vijf minuten, anders gaat de teller lopen.”
Het laatste kwartier van de schoonmaakklus is aangebroken. De wc’s laat Cirakoglu over aan de bewoners van de Weesperflat. Hij pakt een pomp en sprayt door de gang en woonkamer: ‘Geur is ontzettend belangrijk. Anders hebben mensen het gevoel dat je niets hebt gedaan.’
