UvA'er Moorman wordt wethouder: ‘Dit stadsbestuur is goed voor Amsterdam’

Gefeliciteerd met uw benoeming. Is dit wethouderschap uw ambitie of de uitkomst van een politiek proces?

‘Ik zit nu acht jaar in de gemeenteraad, waarvan vijfenhalf jaar als fractievoorzitter. Al die tijd heb ik er geen geheim van gemaakt dat als de PvdA in het College van B&W zou komen, ik daar dan ook wel zitting in zou willen nemen. Ik wil iets betekenen voor de stad en dat kan vanuit dit wethouderschap heel goed. Dus ja, deze stap was zeker mijn ambitie.’

U wordt vandaag wethouder voor onderwijs, armoede en schuldhulpverlening. Hoe urgent is die portefeuille?

‘Heel urgent, zowel voor mijzelf als voor Amsterdam. Kansenongelijkheid is voor mij persoonlijk de primaire reden geweest om überhaupt de politiek in te gaan. Amsterdam is van oudsher een emancipatiemachine geweest voor veel mensen, maar gelijktijdig zie je ook veel ongelijkheid in bijvoorbeeld het onderwijs. We weten dat er – ongeacht intelligentie – een duidelijke relatie is tussen schoolprestaties en de achtergrond van leerlingen: kinderen van ouders zonder opleiding doen het slechter in het onderwijs dan leerlingen met hoogopgeleide ouders. Daar is echt nog wat te doen.’

En armoede en schuldhulpverlening?

‘Kijk naar de uitlatingen van VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff, die zich gesteund weet door Rutte. Zoals hij zich uitlaat over arbeidsgehandicapten en bijstandsgerechtigden... Dat leidt ertoe dat je mensen de armoede in jaagt. Schulden zijn niet alleen een financieel probleem, maar ook een maatschappelijk probleem. Schulden leiden tot gezondheidsproblemen en stress, wat ook kan doorwerken in de schoolloopbaan van kinderen, ongeacht intelligentie en schoolprestaties. Het gaat om een opeenstapeling van problemen.’

Kunt u daar op gemeentelijk niveau voldoende aan doen?

‘Daar kunnen we juist op gemeentelijk niveau iets aan doen, omdat we als gemeentelijke organisatie dichtbij zijn kunnen we snel signaleren iets doen. Maar goed, deze problemen overstijgen het individuele en lokale niveau, dus we hebben het Rijk wel nodig. Amsterdam is geen stadsstaat.’

Gaat het goed op de UvA als we het hebben over onderwerpen in uw wethoudersportefeuille als diversiteit en inclusie?

‘Er is nog veel te doen, maar dat geldt niet alleen voor de UvA. Dat geldt voor elke organisatie. Je moet je organisatie altijd tegen het licht blijven houden en kijken hoe en waar je het beter kunt doen. Hoe moeilijk dat is, blijkt ook in het nieuwe College van B&W. Er zit maar één iemand in met een kleur. Aan de andere kant: er treedt vandaag wel een College aan waarin vijf van de acht wethouders vrouwen zijn, een absolute meerderheid, nog nooit vertoond. Maar bijvoorbeeld in de PvdA-fractie ontbreekt de witte heteroman. Zo kan het ook gaan.’

U verlaat de UvA helemaal en definitief?

‘Ik neem een zogenoemd “buitengewoon verlof” op. Dat wil zeggen dat ik voor de tijd van het wethouderschap een onbezoldigde nul-aanstelling zal hebben en nadien eventueel weer kan terugkeren naar de UvA. Ik vind het goed dat dit op die manier is geregeld. Zo verleid je mensen zich actief in te zetten voor de politiek. Mijn basis is natuurlijk wel de wetenschap. Dat heb ik lang gedaan en daar heb ik ook veel aan gehad, in het bijzonder doordat ik mijn praktische kennis van het politieke bedrijf kon inzetten tijdens de colleges die ik gaf. Ik blijf wel gastcolleges geven aan de UvA en rond ook scriptiebegeleidingen af. Verder kies ik voorlopig voor het wethouderschap en daar ben ik trots op. Maar kijk naar Jet Bussemaker: die is met haar benoeming tot hoogleraar in Leiden ook terug in de wetenschap. Het kan gewoon.’

U maakt deel uit van een links-progressieve coalitie. Premier Rutte heeft gezegd dat hij deze Amsterdamse coalitie ‘helemaal niks’ vindt.

‘Toen ik dat hoorde gingen mijn wenkbrauwen wel even omhoog. Deze Amsterdamse coalitie is tot stand gekomen na democratische verkiezingen. Ik ga er vooralsnog vanuit dat Rutte een democraat is en premier is van alle Nederlanders. Ook een rechts politicus als Rutte moet overtuigd zijn van een kwestie als kansengelijkheid. Ik denk dat dit college voor zowel de Amsterdamse samenleving als geheel als voor individuele Amsterdammers heel goed zal zijn.’