Het besluit van de UvA is definitief: voormalig rector magnificus Dymph van den Boom pleegde geen plagiaat. Wat gebeurt er eigenlijk wanneer je als student wordt verdacht van plagiaat? Wij spraken met vier studenten die het overkwam. ‘Mijn paper werd geannuleerd en ze brachten het ook nog alsof ik werd gematst.’
Max Bakker (21)
Studie: Econometrie
Straf: Schorsing, en daardoor een half jaar studievertraging
Wat is er gebeurd?
‘Het ging om een wekelijkse opdracht. We hadden de taken zo verdeeld dat we om en om de opdracht maakten. De week dat het fout ging was mijn teamgenoot aan de beurt. Hij begreep niks van de opdracht. Om hem te helpen heb ik bij een ander groepje gekeken en een foto daarvan met hem gedeeld. Een maand later kregen we een mail dat de opdrachten teveel op elkaar leken. Hij had het te letterlijk overgenomen.’
Wat was de straf?
‘Niet veel later kwam er een mail binnen. Mijn partner zat op dat moment in de Himalaya en had een week lang geen bereik. Ja echt, de Himalaya. Later werden we verhoord door de examencommissie met als uitslag dat wij beiden werden geschorst voor het vak. We hadden al een tentamen gemaakt en dat werd ongeldig verklaard. We mochten het vak pas het jaar erop weer volgen. Ik was al van plan om langer over mijn studie te doen, maar anders had ik wel een probleem gehad. Het vak was namelijk verplicht als voorkennis voor een vak in het volgende semester.’
Lotte van Drie (24)
Studie: Medische informatiekunde
Straf: Een 1 voor haar opdracht, zonder herkansing
Wat is er gebeurd?
‘In mijn tweede jaar van de bachelor medische informatiekunde liep ik telkens vast bij een vak waarbij programmeren centraal stond. We mochten natuurlijk geen plagiaat plegen maar wel samenwerken in de werkgroepen. We hadden met z’n drieën een systeem bedacht waarbij telkens een van ons hulp vroeg bij de student-assistent die een lange wachtlijst had. Dan deelden we de oplossing onderling maar schreven de code wel net anders op. Tegen de tijd dat we weer vast waren gelopen, was een van ons alweer aan de beurt om een vraag te stellen. Zo kwamen we die ellenlange dagen programmeren op studie door. Het ging heel soepel, totdat we een mailtje kregen met het verzoek “zonder pardon” naar het kantoor van de hoogleraar te komen.’
Wat was de straf?
‘Onze opdrachten kwamen voor 80 procent overeen en dat was plagiaat. Hij zei dat hij alles meteen door zou sturen naar de examencommissie en dat zij zou beslissen of we van de opleiding werden geschorst. Wij schrokken ons dood. We waren heel normale studenten die hoge cijfers haalden. Ik dacht dit gaat me toch niet gebeuren… Uiteindelijk konden we na lang praten duidelijk maken dat de reden was dat we het vak zo moeilijk vonden. Na lang wikken en wegen kwamen we weg met een één voor de opdracht. Ik sloot het vak uiteindelijk kantje boord met een 5,6 af.’
Heleen Pfrommer (19)
Studie: Media & Information
Straf: Annulering van het paper, en een herkansing
Wat is er gebeurd?
‘Ik had woorden gebruikt die “onmogelijk van mij konden komen” en ik was tijdens het schrijven kwijtgeraakt wat mijn tekst was en wat uit andere bronnen kwam. Ik vroeg mijn werkgroep-docent en de studieadviseur om hulp, maar zij mochten mij volgens de regels niet meer helpen zodra ik was beschuldigd. Ik had nog nooit iets met plagiaat te maken gehad, dus ik wist echt niet wat me overkwam of wat ik moest doen.’
Wat was de straf?
‘Een maand later was mijn hoorzitting, de sfeer was er niet bepaald beter op geworden. Toen ik buiten stond te wachten, kwam er een vriendin van me huilend naar buiten gelopen. Ze was helemaal overstuur en voelde zich geïntimideerd. Zelf kon ik wel rustig blijven. Ik had een heel rapport voorbereid waarin ik was nagegaan waar het mis zou kunnen zijn gegaan tijdens het schrijfproces. Op veel vragen kon ik antwoorden dat ze het in mijn rapport konden lezen. Twee anderen uit mijn werkgroep werden geschorst van het vak. Ik had meer geluk en kwam ervan af met een herkansing van het paper.’
Daan (27) blijft liever anoniem omdat hij zijn scriptie nog moet schrijven en ‘geen kruisje achter zijn naam’ wil.
Straf: Annulering van het paper, en een herkansing
Wat is er gebeurd?
‘Ik had een vrij lang paper van vijfduizend woorden geschreven voor mijn master. Na drie weken ontving ik in plaats van mijn cijfer een mailtje waarin stond dat ik mogelijk plagiaat had gepleegd. Ik werd op een hoorzitting verwacht waar ik mezelf mocht verdedigen. Ik had verwacht dat het, omdat mijn paper een uiteenzetting van een debat was, voortkwam uit het feit dat er in de analyse veel meningen naar voren kwamen en dat daar iets mis was gegaan met het verwijzen.
Tijdens de hoorzitting bleek dat het over het theoretisch kader ging. Ik had bij een alinea van ongeveer honderd woorden verwezen naar de bron alsof ik had geparafraseerd, terwijl de plagiaatscore daar te hoog voor was en het dus volgens de regels een citaat moest zijn. Ik was alleen in de veronderstelling dat het om een parafrase ging, omdat ik het niet letterlijk had overgenomen. Ik had dus alleen de auteur en het jaartal vermeld, maar geen aanhalingstekens of een bladzijdenummer. Had ik dat wel gedaan “dan hadden we hier nu niet gestaan”, kreeg ik te horen.’
Wat was de straf?
‘Na de hoorzitting kreeg ik niet de uitspraak meteen te horen. Dat duurt nog even. Tijdens de zitting was de toon vooral belerend: het was wel belangrijk dat ik wist hoe het moest, omdat ik straks ook nog een scriptie moest schrijven. Dus ik knikte en beloofde het nooit meer te doen. Na afloop ging ik best opgelucht weg met het idee dat ik iets als een punt mindering zou krijgen op het cijfer van mijn paper. Maar de uitspraak bleek uiteindelijk een gehele annulering van het paper met een herkansing waar ik maximaal een zes voor mocht halen. Ze brachten het ook nog alsof ik werd gematst.’