Vijftigste Intreeweek: van ‘contactavonden’ tot feestweek

Intreeweek 1972

De UvA zou er tegenwoordig waarschijnlijk van smullen als het NOS Journaal aandacht zou schenken aan de Intreeweek, maar in 1972 gebeurde het. Kennelijk was de UvA-introductie daarvoor belangrijk genoeg. Op maandag 21 augustus startte de eerste UvA Intreeweek, maar we kunnen beter zeggen dat het om ‘weken’ ging. Het eindfeest vond namelijk pas zes weken na de start later plaats. Op die 21e augustus namen 2.500 eerstejaars deel aan wat werd genoemd de ‘welkomstsdag’, een dag waarop rector De Froe een welkomstpraatje hield, studenten- en studieverenigingen acte de presence gaven, studentendecanen ‘onafgebroken bezig waren inlichtingen te geven’ en ouderejaars verhalen vertelden over het studentenleven.

Geheel volgens de toen heersende tijdgeest werd de Intreeweek ook gebruikt om politieke studenteneisen kracht bij te zetten. Asva spoorde ‘actief de eerstejaars aan’ de collegegeldboycot te steunen middels propaganda in de eigen stand, kranten en een plenaire vergadering. Na die eerste Intreeweek werden het wekén met lezingen, sportactiviteiten en een ongetwijfeld doodsaaie avond over ‘de structuur van de universiteit’. Hoogtepunt van de Intree was zonder twijfel – toen al – het eindfeest in het bekende Asva-pand H88 op de Herengracht 88. Maar toen was het inmiddels al 6 oktober.

Intreeweek 1983

In 1983 kwam Folia ter gelegenheid van de Intreeweek met een echte Intreeweek-krant; de hele voorpagina van de Folia van 20 augustus 1983 was eraan gewijd, misschien ook omdat werd gevreesd dat de Intreeweek na tien jaar al geen bestaansrecht meer had. Gevreesd werd dat Intree ‘een aflopende zaak’ was. Want? Er kwamen volgens Folia steeds meer ‘oudere studenten’ op de UvA af en die zouden volgens de krant niets in de Intreeweek zien. Bovendien kwamen er steeds meer Amsterdammers naar de UvA en die hadden de Intreeweek niet nodig: ze kenden de stad immers al. Studenten zouden daarnaast in het algemeen ‘geen behoefte meer aan flower-powerachtige evenementen’ hebben.

Het kan verkeren. Het was de tijd dat Folia nog werd thuisbezorgd, met een wikkel erom, tenminste……als je adres ‘in de universitaire computer’ zat. Voor eerstejaars kon het nog wel eens ‘een paar weken duren’ eer het zover was. Net als elf jaar eerder waren er ook in 1983 lezingen, sportactiviteiten en een kroegentocht langs ‘spraakmakende etablissementen’. Welke dat waren? Grotendeels cafés die niet meer bestaan, maar ook de nog steeds bestaande Engelbewaarder aan de Kloveniersburgwal, café De Zwart op het Spui en het ‘bij keuvelaars populaire’ café Welling achter het Concertgebouw.

Intreeweek 1992

Wie weet wat het zijn: batik T-shirts, Naf Naf-sweaters en Arnie-kapsels? Ze vormden de outfit van vele van de 2.300 eerstejaarsstudenten die in 1992 aan hun UvA-opleiding begonnen en meededen aan de Intreeweek. Het was niet een enkeling die zo gekleed ging, nee: de meesten liepen er zo bij, noteerde een Folia-verslaggeversteam. ‘Nieuwe lichting verzorgt zich goed,’ zo noteerden ze. Maar: ‘ze lijken verdacht veel op elkaar: uniform gekleed in gloedjenieuwe of juist oude gerafelde spijkerbroeken.’ Het waren de jaren dat eerstejaars werden welkom geheten door collegevoorzitter Sijbolt Noorda, nooit te beroerd om mee te gaan dansen bij Jansen.

Maar het waren ook de jaren van de aidsepidemie, dus: bij de info-balie stond een vissenkom met condooms. Meenemen! De jaren dat de Intreeweek werd gebruikt voor politieke agitatie leken voorbij; studenten ontpopten zich steeds meer als scholieren. Folia noteerde dat studenten ‘slechts komen om te schrijven’ en verder passieve onderwijsconsumenten waren geworden. ‘De professor dient zich daarop in te stellen: de geboorte van de video-prof. Studenten willen vooral niet discussiëren, maar veel, heel veel overschrijven.’

Intreeweek 2002

Aan het eind van de jaren negentig deed de lolligheid definitief zijn intree aan de UvA: de Intreeweek draaide vooral om gezelligheid. Daar draaide het natuurlijk altijd al om, maar politieke kwesties waren helemaal van de agenda verdwenen. Meer nog dan de jaren ervoor was ‘service’ het toverwoord, zo bleek ook in 2002: waar zit de hipste kapper, waar het leukste eettentje, het ABC van het studentenleven en waar is het bier goedkoop? Uiteraard en zoals elk jaar stond de Asva klaar om nieuwe leden in te lijven, maar dat bleek nog niet zo makkelijk zonder er iets tegenover te stellen, verzuchtte de kersverse Asva-voorzitter Floor Milikowski.

‘Het is heel erg dat je eerst een dienst moet aanbieden voordat mensen lid worden.’ Zoals in de dertig voorgaande jaren was er ook in 2002 veel aandacht voor ‘zuipen en zwetsen’, waarin de leukste kroegen van de stad werden bezocht. Evergreens van toen zijn het nog steeds: Ter Kuile, café Kalkhoven, De Zwart en natuurlijk Hoppe. Hip toen: fast dating. ‘Je organiseert een middagje dames en heren achter een tafel en iedere potentiële zoek(st)er krijgt drie minuten om te achterhalen ‘welk vleesch er in de kuip zit’, schreef een van de columnisten van Folia. Het bestaat nog steeds, maar heet nu Tinder.

Intreeweek 2013

In het tweede decennium van de nieuwe eeuw bleek de digitalisering van het studentenleven – en dus van de Intreeweek – een flink stuk opgeschoten en dat zag je terug op Twitter, Facebook en op de UvA-media. Uiteraard had (en heeft) de Intree-commissie zelf een gelikte website, waar na afloop een sfeerimpressie wordt gedeeld en tijdens de week zelf werden (en worden) er voortdurend beelden en knallende kreten getweet, zoals op deze foto uit 2013 toen maar liefst 3.600 nieuwe studenten meededen aan de introductieweek . ‘Nieuwmarkt flushed with UvA freshmen. Welcome to #intreeweek.’

Niet alleen bleek Engels de voertaal te zijn op veel sociale media, ook op de UvA zelf en dus ook tijdens de Intreeweek was (en is nog steeds) de opmars van de internationale student – en dus van het Engels – niet te stuiten. Evergreen: de bekende gele rechthoekige Intreeweek-schoudertassen met opdruk van gevelpandjes en de Westertoren, altijd handig voor een appel, een stadsplattegrondje, een condoom of een giveaway van deze of gene sponsor. Ouderejaars wierpen zich traditiegetrouw op als ‘papa en mama’ van de novieten. ‘Papa’ Robert van Kooten concludeerde na afloop van de Intreeweek ‘Op wat groepsincest na is er eigenlijk niets geks gebeurd. De week draaide vooral om gezelligheid.’ Maar dat is iets wat in al die vijftig jaar nooit is veranderd.