Koffiebarista op Science Park: ‘Op mijn verjaardag kreeg ik drie taarten van klanten’
Wie op Science Park studeert of werkt haalt tussendoor koffie bij koffiebarista Tony Manapol. Hij studeerde in Italië biologie en verpleegkunde, maar vind de gastronomische en culinaire wereld veel leuker. ‘Met een volle stempelkaart krijg je gratis koffie of een liedje van mij.’
Voor veel studenten en werknemers is koffie halen een van de eerste dingen die ze doen op een dag. De Italiaanse koffiebarista Tony Manapol staat dan al klaar in de hal van gebouw C van Science Park. Elke dag om half negen opent hij de bar van de Koffiebrigade. Als hij aankomt ziet hij alleen de bewaking en wat mensen bij de receptie. Net voor de start van de colleges loopt het vol en begint zich een rij te vormen voor de bar.
Tony: ‘In Nederland gaan cafés pas laat open, vind ik. Ik ben uit Italië gewend om al tussen vijf en zes uur ‘s ochtends klaar te staan.’ Hij past met zijn achtergrond perfect bij het Science Park. In Italië studeerde hij biologie en verpleegkunde. Na een tijdje in een ziekenhuis gewerkt te hebben, besloot hij dat het niets voor hem was. ‘Ik genoot veel meer van werken in de culinaire wereld. Ik werk nu een jaar of zeven als barista en chef.’
.jpg)
Visie
Wie het contact tussen Tony en zijn klanten even observeert, zou denken dat hij hier al jaren werkt: hij kent mensen bij naam, maakt grapjes en deelt complimentjes uit. Toch begon hij pas op Science Park na de renovatie van de bar, in januari 2022. ‘Ik was goed bevriend met de eigenaar van de Koffiebrigade. Net voor de pandemie losbarstte opende hij de bar op Science Park. Hij had de visie om echt goede koffie te serveren voor studenten en medewerkers. De zaken gingen goed, waardoor hij iemand nodig had om op Science Park te staan. Hij belde mij toen met de vraag of ik hier aan de slag wilde gaan. Ik woonde in Italië, maar zei gelijk: ja.’
Toen Tony in de bar op Science Park kwam werken, waren er nog coronamaatregelen van kracht, maar dat is nu niet meer het geval. ‘Het verschil is echt fijn om te zien. Toen ik begon zat er niemand in onze bar en had iedereen mondmaskers op.’ Hij kijkt om zich heen. ‘Nu zit het vol!’
Verbinding
Zijn vaste klanten zijn over het algemeen wel wat ouder vertelt hij. ‘Waarschijnlijk omdat ze meer geld hebben,’ zegt hij lachend. ‘Maar er zijn ook studenten die vaker langskomen. Ik probeer echt de verbinding met hen op te zoeken. Ik waardeer het extra als studenten terug blijven komen, want voor hen is de koffie best aan de prijzige kant.’
Het verbinden met mensen en klanten blij maken is wat Tony het leukst vindt aan zijn werk. Het gaat niet alleen om koffie maken, zegt hij. ‘Iedereen kan koffiezetten. Echt waar. Het gaat om de interactie. Je moet mensen hun koffie op een bepaalde manier geven, waardoor ze bij je terug willen komen.’ Mensen van de vierde verdieping kunnen ook daar hun koffie halen, maar komen tóch bij hem. ‘Ze komen voor de koffie-ervaring, het stukje lopen, met de lift gaan en dan met mij een praatje maken.’
Positiviteit tijdens het werk staat bij Tony voorop, zelfs als hij zich zelf eens wat minder voelt. ‘Mensen komen hier voor een glimlach en een leuk praatje. Dat zorgt voor een fijne sfeer, waar iedereen graag komt. Studenten die even komen zitten na een tentamen, vrienden die elkaar spontaan tegenkomen, dat is heel leuk om te zien.’ Klanten laten ook duidelijk merken dat ze zijn positiviteit waarderen. ‘Op mijn verjaardag kreeg ik gewoon drie taarten. In de zomer kreeg ik zelfs kaartjes toegestuurd.’
Tijdens de zomer was het jammer genoeg erg rustig op het Science Park. Tony vertelt dat vooral het contrast heel erg groot was. ‘Net voor de zomervakantie kwamen er heel veel studenten langs, vooral om ijskoffies te halen. Op 1 juli vond het Flux festival plaats [een terugkerend festival op Science Park op de laatste dag van het academisch jaar, red.] en dat was heel leuk. Maar de maandag erna was Science Park uitgestorven. Toen hebben we ook besloten om de bar kort te sluiten.’
Mic check
Eigenlijk is er muziek of zang van Tony zelf te horen in de bar. ‘Mensen vinden de muziek altijd leuk, het is lekker divers zeggen ze, en het geeft een geweldige sfeer.’ Gedurende de dag past hij de muziek steeds aan. ‘Tijdens colleges houd ik het natuurlijk zachter, maar in de pauzes en tijdens lunchtijd zet ik de muziek harder.’ Wanneer er symposia zijn in de hal van gebouw C, doet Tony vaak mee aan de mic check. ‘Dan vragen mensen me om even met de muziek mee te zingen, om te kijken of de microfoon goed werkt. Daardoor is er nu een running joke met veel klanten. Met een volle stempelkaart krijg je een gratis koffie of een liedje van mij. Best veel mensen kiezen voor het liedje.’
Dit is deel 2 uit ons tweeluik over Science Park. Lees hieronder het eerste deel terug.
