Dat oud-minister van Financiën Wouter Bos (PvdA) fouten heeft gemaakt bij de aanpak van de kredietcrisis en de nationalisatie van ABN Amro vindt masterstudent business economics finance Maurits Kruithof ‘begrijpelijk’. Als onderzoeker en stafmedewerker was Kruithof, oprichter en initiatiefnemer van Room for Discussion, werkzaam voor de parlementaire enquêtecommissie financieel stelsel, die vandaag haar eindrapport presenteerde.
Budgetrecht geschonden
In oktober 2008 kreeg de Nederlandse Staat ABN Amro en Fortis Bank Nederland in handen voor 16,8 miljard euro. In de jaren erna zijn daar nog miljarden bijgekomen, wat de vraag deed rijzen of wel de juiste prijs is betaald. Er kwam een parlementaire commissie onder leiding van Tweede Kamerlid Jan de Wit (SP) om dat te onderzoeken. Conclusie: Bos betaalde niet alleen erg veel geld voor de bank, maar verleende ook nog eens steunoperaties aan ING en garandeerde aan particulieren spaartegoeden tot een ton, waar dat niet was afgesproken. Dit alles zonder de Tweede Kamer daarover te informeren, terwijl dit volgens het budgetrecht van de Tweede Kamer wel had gemoeten. ‘Het budgetrecht is geschonden,’ concludeerde De Wit vandaag.
Grote druk
‘De minister en de minister-president moesten in een heel kort tijdsbestek en onder grote druk beslissingen nemen. Dan kan ik me voorstellen dat er dingen fout gaan,’ zegt Kruithof, die zeventien maanden werkzaam was voor de commissie. ‘We hebben veel voorbereidend werk en schrijfwerk gedaan, verdeeld over vier fases. De eerste fase bestond uit dossier- en literatuuronderzoek, waarbij we meters documentatie hebben doorgenomen. Daarna hebben we de besloten voorgesprekken van de commissie voorbereid en vragenlijsten samengesteld. Hetzelfde hebben we gedaan voor de openbare verhoren en vervolgens hebben we gezamenlijk het eindrapport geschreven dat vandaag is aangeboden aan Kamervoorzitter Verbeet.’
'We moesten beslissen'
Wouter Bos is vanmiddag met een reactie gekomen op het rapport. Daarin laat hij zich in vergelijkbare bewoordingen uit als Kruithof. Bos: ‘We hadden weinig tijd, te weinig informatie, weinig voorbeelden, weinig alternatieven maar we moesten beslissen. Uitstel was geen optie; er stond te veel op het spel. Ik hoop dat iedereen zich dat blijft realiseren. En ik hoop vooral dat geen minister van Financiën dit ooit weer hoeft mee te maken.’
Budgetrecht geschonden
In oktober 2008 kreeg de Nederlandse Staat ABN Amro en Fortis Bank Nederland in handen voor 16,8 miljard euro. In de jaren erna zijn daar nog miljarden bijgekomen, wat de vraag deed rijzen of wel de juiste prijs is betaald. Er kwam een parlementaire commissie onder leiding van Tweede Kamerlid Jan de Wit (SP) om dat te onderzoeken. Conclusie: Bos betaalde niet alleen erg veel geld voor de bank, maar verleende ook nog eens steunoperaties aan ING en garandeerde aan particulieren spaartegoeden tot een ton, waar dat niet was afgesproken. Dit alles zonder de Tweede Kamer daarover te informeren, terwijl dit volgens het budgetrecht van de Tweede Kamer wel had gemoeten. ‘Het budgetrecht is geschonden,’ concludeerde De Wit vandaag.
Grote druk
‘De minister en de minister-president moesten in een heel kort tijdsbestek en onder grote druk beslissingen nemen. Dan kan ik me voorstellen dat er dingen fout gaan,’ zegt Kruithof, die zeventien maanden werkzaam was voor de commissie. ‘We hebben veel voorbereidend werk en schrijfwerk gedaan, verdeeld over vier fases. De eerste fase bestond uit dossier- en literatuuronderzoek, waarbij we meters documentatie hebben doorgenomen. Daarna hebben we de besloten voorgesprekken van de commissie voorbereid en vragenlijsten samengesteld. Hetzelfde hebben we gedaan voor de openbare verhoren en vervolgens hebben we gezamenlijk het eindrapport geschreven dat vandaag is aangeboden aan Kamervoorzitter Verbeet.’
'We moesten beslissen'
Wouter Bos is vanmiddag met een reactie gekomen op het rapport. Daarin laat hij zich in vergelijkbare bewoordingen uit als Kruithof. Bos: ‘We hadden weinig tijd, te weinig informatie, weinig voorbeelden, weinig alternatieven maar we moesten beslissen. Uitstel was geen optie; er stond te veel op het spel. Ik hoop dat iedereen zich dat blijft realiseren. En ik hoop vooral dat geen minister van Financiën dit ooit weer hoeft mee te maken.’
