In de Regentessekamer van het Maagdenhuis is gistermiddag door collegevoorzitter Louise Gunning het schilderij onthuld van oud-collegevoorzitter Karel van der Toorn.
De UvA (en sinds tien jaar ook de HvA) kent de traditie dat collegevoorzitters na hun vertrek worden vereeuwigd op een schilderij dat in het Maagdenhuis komt te hangen. Portretschilderes Wendelien Schönfeld maakte de afgelopen maanden een portret van de oud-collegevoorzitter, die in juli 2011 plotseling vertrok. Van der Toorn is erop te zien met de voor hem kenmerkende nadenkende, gespannen blik rond de mond, een mobiele telefoon aan het oor, geschilderd voor een spiegel met zicht op een boekenkast.
VU
‘Met trots kun je terugkijken op wat je hier in gang hebt gezet,’ zei Gunning tijdens de onthulling. ‘We hopen dat wij dat de komende jaren zullen kunnen oogsten.’ Gunning refereerde daarbij onder meer aan de samenwerking met de VU. Daarbij sprak ze van ‘kleine stapjes’. Toen Van der Toorn vorig jaar vertrok ging het verhaal dat dit was omdat hij de samenwerking met de VU te snel wilde realiseren. Of dat echt zo was is nooit duidelijk geworden.
Zeevaartschool
De oud-collegevoorzitter, die tien sessies van elk drie uur heeft moeten poseren, was zeer vereerd met het schilderij, al voegde hij er schertsend aan toe zich te realiseren dat hij nu een stukje van de geschiedenis is geworden. ‘Hoe moet ik dit schilderij zien? Word ik opgehangen? Word ik bijgezet? Ik ben in ieder geval een stukje definitiefheid geworden.’ Maar het is een logisch lot voor een collegevoorzitter, voegde hij eraan toe. ‘Wij dienen twee instellingen die groter zijn dan wijzelf en ook langer meegaan dan wijzelf. Dat geldt natuurlijk helemaal voor de UvA, die nog zoveel ouder is dan de HvA. Hoewel? Als je begint bij de zeevaartschool is de HvA nog ouder dan de UvA.’
Nisaba
In de lijst van het schilderij was een tekst aangebracht in spijkerschrijft. Van der Toorn, die theologie en semitische talen studeerde, gaf een instant en ‘geautoriseerde' vertaling van de tekst: 'Moge de godin Nisaba haar licht laten schijnen'. Nisaba was in de Oudheid de godin van het Riet, legde Van der Toorn uit. ‘En riet werd gebruikt om mee te schrijven in de kleitabletten. Nisaba was daarmee ook de Godin van de Schrijfkunst.’ En die kunst is onontbeerlijk voor iedere intellectueel, was van der Toorns boodschap. En zo was de cirkel rond.
Van der Toorn is tegenwoordig hoogleraar godsdienst en maatschappij.
De UvA (en sinds tien jaar ook de HvA) kent de traditie dat collegevoorzitters na hun vertrek worden vereeuwigd op een schilderij dat in het Maagdenhuis komt te hangen. Portretschilderes Wendelien Schönfeld maakte de afgelopen maanden een portret van de oud-collegevoorzitter, die in juli 2011 plotseling vertrok. Van der Toorn is erop te zien met de voor hem kenmerkende nadenkende, gespannen blik rond de mond, een mobiele telefoon aan het oor, geschilderd voor een spiegel met zicht op een boekenkast.
VU
‘Met trots kun je terugkijken op wat je hier in gang hebt gezet,’ zei Gunning tijdens de onthulling. ‘We hopen dat wij dat de komende jaren zullen kunnen oogsten.’ Gunning refereerde daarbij onder meer aan de samenwerking met de VU. Daarbij sprak ze van ‘kleine stapjes’. Toen Van der Toorn vorig jaar vertrok ging het verhaal dat dit was omdat hij de samenwerking met de VU te snel wilde realiseren. Of dat echt zo was is nooit duidelijk geworden.
Zeevaartschool
De oud-collegevoorzitter, die tien sessies van elk drie uur heeft moeten poseren, was zeer vereerd met het schilderij, al voegde hij er schertsend aan toe zich te realiseren dat hij nu een stukje van de geschiedenis is geworden. ‘Hoe moet ik dit schilderij zien? Word ik opgehangen? Word ik bijgezet? Ik ben in ieder geval een stukje definitiefheid geworden.’ Maar het is een logisch lot voor een collegevoorzitter, voegde hij eraan toe. ‘Wij dienen twee instellingen die groter zijn dan wijzelf en ook langer meegaan dan wijzelf. Dat geldt natuurlijk helemaal voor de UvA, die nog zoveel ouder is dan de HvA. Hoewel? Als je begint bij de zeevaartschool is de HvA nog ouder dan de UvA.’
Nisaba
In de lijst van het schilderij was een tekst aangebracht in spijkerschrijft. Van der Toorn, die theologie en semitische talen studeerde, gaf een instant en ‘geautoriseerde' vertaling van de tekst: 'Moge de godin Nisaba haar licht laten schijnen'. Nisaba was in de Oudheid de godin van het Riet, legde Van der Toorn uit. ‘En riet werd gebruikt om mee te schrijven in de kleitabletten. Nisaba was daarmee ook de Godin van de Schrijfkunst.’ En die kunst is onontbeerlijk voor iedere intellectueel, was van der Toorns boodschap. En zo was de cirkel rond.
Van der Toorn is tegenwoordig hoogleraar godsdienst en maatschappij.
