Een groep studenten van de HvA-minor Cross-cultural business skills geeft een boek uit over Europese vergadercultuur, gebaseerd op een halfjaar onderzoek, enquêtes en interviews. Onderzoek, redactie en zelfs fotografie werden door de studenten zelf verzorgd – en tussendoor hadden ze ook nog tijd om de colleges bij te wonen.
Aan de minor namen studenten deel afkomstig van meerdere opleidingen in Nederland. Daarnaast volgden veel uitwisselingsstudenten het vak, dat in totaal 82 deelnemers had. ‘Het was volle bak,’ zegt docent Sander Schroevers. ‘Ze moesten niet allemaal tegelijk komen, want dat paste niet in het lokaal.’ Het college was namelijk niet verplicht. ‘Dan moet je wel wat bieden’. Daarom ging een grote pot drop mee naar college, bakte de moeder van een Marokkaanse student honingkoekjes en verscheen Schroevers bij een college over Saudi-Arabië in lokale klederdracht. ‘Dat ik een jurk aantrek heeft wel een doel: drempels verlagen. Bij mij mogen ze er om lachen, zodat ze het de volgende keer niet meer doen. Ik wil ze laten wennen aan de verschillen, zodat ze straks niet hun hoofd stoten.'
Schroevers kreeg het idee om studenten een boek te laten maken in India. ‘Toen ik daar voor een universiteit werkte, zag ik dat studenten veel meer betrokken zijn bij het schoolmanagement. Zij hadden daarin zo’n drive, ik dacht: dat moet hier ook. Dus hebben we met studenten een mini-uitgeverij opgezet. We hebben eigen beeldredactie, fotografen, interviewers. De studenten worden ingedeeld in groepen, elke met een eigen manager. Inmiddels zijn er goede werkbeschrijvingen, dus iedereen kent zijn taak. Eerst maken de studenten een klein e-book van een project, als dat goed gaat geven we het in blok twee uit als pocketboek . En de studenten hebben zelf een uitwisselingsstudent, een deeltijder en een voltijder gekozen als editorial board. Iedereen geeft elkaar een cijfer, dat maakt iedereen erg gemotiveerd: ze werken zich het schompes.’
De minor omvatte, behalve hard werken, colleges over specifieke landen, of over zakelijke vaardigheden. ‘Binnen het college zijn ook culturele verschillen, maar iedereen gaat natuurlijk beleefd met elkaar om. Ik probeer de studenten juist uit hun veilige zone te trekken, zodat ze wel moeten gaan onderhandelen. Dat moet je begeleiden, al is het niet makkelijk om tachtig man te coachen.’
Vorige jaren werd al onderzoek gepubliceerd over onderhandelen, en zelfs over wining & dining vanuit een zakelijk perspectief, dit jaar werd gekozen voor onderzoek naar Europese vergaderstijlen. ‘Daar is verdraaid weinig over geschreven, terwijl 90 procent van de Nederlandse export naar Europa gaat. Het meeste is Amerikaans of Engels, of alleen bicultureel. Het is een ontzettend complex onderwerp. Niet iedereen kan het niveau aan, maar ik bied ze een behoorlijke partij tools en wetenschappelijke methodieken; en door veel samen te werken gaat het goed.’
De enquêtes en interviews leverden vaak verrassende resultaten op. ‘Een geïnterviewde bij Buitenlandse Zaken merkte dat Italianen speciaal voor hem aparte vergaderingen gingen inplannen. Niemand had er zin in, maar het moest “voor die noorderling, want die zijn dat zo gewend”. Ze zaten te vergaderen om het vergaderen.’
De boekpresentatie van European meeting styles: a cross-cultural perspectives vindt plaats op vrijdag 29 juni om 18.30 uur in Bungalow 8. Aanmelden verplicht, mail naar zeynep.dogan@hva.nl
Aan de minor namen studenten deel afkomstig van meerdere opleidingen in Nederland. Daarnaast volgden veel uitwisselingsstudenten het vak, dat in totaal 82 deelnemers had. ‘Het was volle bak,’ zegt docent Sander Schroevers. ‘Ze moesten niet allemaal tegelijk komen, want dat paste niet in het lokaal.’ Het college was namelijk niet verplicht. ‘Dan moet je wel wat bieden’. Daarom ging een grote pot drop mee naar college, bakte de moeder van een Marokkaanse student honingkoekjes en verscheen Schroevers bij een college over Saudi-Arabië in lokale klederdracht. ‘Dat ik een jurk aantrek heeft wel een doel: drempels verlagen. Bij mij mogen ze er om lachen, zodat ze het de volgende keer niet meer doen. Ik wil ze laten wennen aan de verschillen, zodat ze straks niet hun hoofd stoten.'
Schroevers kreeg het idee om studenten een boek te laten maken in India. ‘Toen ik daar voor een universiteit werkte, zag ik dat studenten veel meer betrokken zijn bij het schoolmanagement. Zij hadden daarin zo’n drive, ik dacht: dat moet hier ook. Dus hebben we met studenten een mini-uitgeverij opgezet. We hebben eigen beeldredactie, fotografen, interviewers. De studenten worden ingedeeld in groepen, elke met een eigen manager. Inmiddels zijn er goede werkbeschrijvingen, dus iedereen kent zijn taak. Eerst maken de studenten een klein e-book van een project, als dat goed gaat geven we het in blok twee uit als pocketboek . En de studenten hebben zelf een uitwisselingsstudent, een deeltijder en een voltijder gekozen als editorial board. Iedereen geeft elkaar een cijfer, dat maakt iedereen erg gemotiveerd: ze werken zich het schompes.’
De minor omvatte, behalve hard werken, colleges over specifieke landen, of over zakelijke vaardigheden. ‘Binnen het college zijn ook culturele verschillen, maar iedereen gaat natuurlijk beleefd met elkaar om. Ik probeer de studenten juist uit hun veilige zone te trekken, zodat ze wel moeten gaan onderhandelen. Dat moet je begeleiden, al is het niet makkelijk om tachtig man te coachen.’
Vorige jaren werd al onderzoek gepubliceerd over onderhandelen, en zelfs over wining & dining vanuit een zakelijk perspectief, dit jaar werd gekozen voor onderzoek naar Europese vergaderstijlen. ‘Daar is verdraaid weinig over geschreven, terwijl 90 procent van de Nederlandse export naar Europa gaat. Het meeste is Amerikaans of Engels, of alleen bicultureel. Het is een ontzettend complex onderwerp. Niet iedereen kan het niveau aan, maar ik bied ze een behoorlijke partij tools en wetenschappelijke methodieken; en door veel samen te werken gaat het goed.’
De enquêtes en interviews leverden vaak verrassende resultaten op. ‘Een geïnterviewde bij Buitenlandse Zaken merkte dat Italianen speciaal voor hem aparte vergaderingen gingen inplannen. Niemand had er zin in, maar het moest “voor die noorderling, want die zijn dat zo gewend”. Ze zaten te vergaderen om het vergaderen.’
De boekpresentatie van European meeting styles: a cross-cultural perspectives vindt plaats op vrijdag 29 juni om 18.30 uur in Bungalow 8. Aanmelden verplicht, mail naar zeynep.dogan@hva.nl
