Cees Vervoorn, lector topsport aan de HvA, zit op het moment dat hij de telefoon opneemt aan een biertje, in het gezelschap van de Nederlandse roeiers. 'We drinken een biertje en praten over sport, zo gaat dat tijdens de spelen. Er hangen overal schermen en iedereen hangt daar op strandstoelen omheen.' Vervoorn, een groot voorstander van het verwelkomen van de spelen in Nederland in 2028, vertelde in Folia Maakt Kennis al eens over zijn gevoel bij de spelen: 'Het enige wat ik kan zeggen is dat we de Spelen moeten organiseren omdat ik vind dat iedereen het recht heeft het een keer in zijn leven mee te maken. Als toeschouwer, als sporter, als coach. Want het doet iets met je.'
Wat doet het nu met u om daar te zijn?
'Het is een herkenning van emoties, vriendschappen, maar ook van een stad in de ban van de spelen. Van de vrijwilligers tot de atleten, iedereen voelt het. Ik logeer in een hotel dat met de metro een half uur van het Oympic Park ligt, maar zelfs daar is het een grote olympische aangelegenheid. Er is muziek, er hangen schermen en iedereen doet mee.'
Heeft u al veel van de wedstrijden gezien?
'Ik heb gisteren de hockeydames gezien en heb Kromowidjojo de finale zien winnen. Vanavond gaan we nog naar het beachvolleybal kijken.'
Wat vindt u van de resultaten tot nu toe?
'Ik kan dat niet goed overzien, maar ik heb het idee dat we goed op koers liggen. Er zijn een paar teleurstellingen en een paar verrassingen. Het hoort erbij, pas aan het einde van de rit kun je de rekening opmaken.'
Hier in Nederland heerst toch ook wel enige teleurstelling.
'Donderdag waren er natuurlijk ook wat races die tegenvielen. Dat hoort bij de spelen. Het is niet zo simpel dat als het in de voorbereiding goed gaat, het in de race ook goed gaat. De jongens van het roeien hadden bijvoorbeeld een slechte start door de harde wind, dan roei je de rest van de wedstrijd achter de feiten aan. Dat hoort bij sport.'
Waren de Nederlandse verwachtingen niet gewoon te hoog?
'Die verwachtingen zijn er altijd. Mensen in Nederland zijn vergeleken met de Britse supporters wel wat kritischer. Hier wordt iedere Britse deelnemer enthousiast toegejuicht. Maar onze sporters weten wel om te gaan met die houding van het Nederlandse publiek,'
Maakt die kritische houding het ook moeilijker om de spelen naar Nederland te halen?
'Dat kan, maar daar moet dan rekening mee gehouden worden in de campagne. Ik heb hier in Londen mensen gesproken die zeiden: een paar maanden geleden hadden we er helemaal niets mee, maar nu maken de spelen ons trots op ons land en onze stad. Je moet niet over de spelen praten, je moet ze meemaken. Je kunt het niet weten als je het niet een keer hebt meegemaakt.'
Wat doet het nu met u om daar te zijn?
'Het is een herkenning van emoties, vriendschappen, maar ook van een stad in de ban van de spelen. Van de vrijwilligers tot de atleten, iedereen voelt het. Ik logeer in een hotel dat met de metro een half uur van het Oympic Park ligt, maar zelfs daar is het een grote olympische aangelegenheid. Er is muziek, er hangen schermen en iedereen doet mee.'
Heeft u al veel van de wedstrijden gezien?
'Ik heb gisteren de hockeydames gezien en heb Kromowidjojo de finale zien winnen. Vanavond gaan we nog naar het beachvolleybal kijken.'
Wat vindt u van de resultaten tot nu toe?
'Ik kan dat niet goed overzien, maar ik heb het idee dat we goed op koers liggen. Er zijn een paar teleurstellingen en een paar verrassingen. Het hoort erbij, pas aan het einde van de rit kun je de rekening opmaken.'
Hier in Nederland heerst toch ook wel enige teleurstelling.
'Donderdag waren er natuurlijk ook wat races die tegenvielen. Dat hoort bij de spelen. Het is niet zo simpel dat als het in de voorbereiding goed gaat, het in de race ook goed gaat. De jongens van het roeien hadden bijvoorbeeld een slechte start door de harde wind, dan roei je de rest van de wedstrijd achter de feiten aan. Dat hoort bij sport.'
Waren de Nederlandse verwachtingen niet gewoon te hoog?
'Die verwachtingen zijn er altijd. Mensen in Nederland zijn vergeleken met de Britse supporters wel wat kritischer. Hier wordt iedere Britse deelnemer enthousiast toegejuicht. Maar onze sporters weten wel om te gaan met die houding van het Nederlandse publiek,'
Maakt die kritische houding het ook moeilijker om de spelen naar Nederland te halen?
'Dat kan, maar daar moet dan rekening mee gehouden worden in de campagne. Ik heb hier in Londen mensen gesproken die zeiden: een paar maanden geleden hadden we er helemaal niets mee, maar nu maken de spelen ons trots op ons land en onze stad. Je moet niet over de spelen praten, je moet ze meemaken. Je kunt het niet weten als je het niet een keer hebt meegemaakt.'
