De alumnivereniging andragologie gaat binnenkort een ‘door prominenten’ ondertekend manifest publiceren met als doel de leerstoel andragologie, die in 1986 werd opgeheven, opnieuw aan de UvA te vestigen.
Op dit moment is er nergens in Nederland een leerstoel andragologie, de leerstoel die het sociaal en educatief werk en de volwasseneneducatie wetenschappelijk bestudeert. De leerstoel was in de jaren zeventig populair, maar in de loop van de jaren tachtig kwam de klad er in en in 1986 was het einde verhaal. Sindsdien hadden de andragologen niet meer een vast honk aan de UvA, totdat er enige jaren geleden een alumnikring kwam met een eigen kantoortje in een UvA-pand aan de Sarphatistraat. Die kring wist het voor elkaar te krijgen dat er een promovendus kwam die onderzoek ging doen naar de geschiedenis van de Nederlandse andragologie. Onder leiding van UvA-hoogleraar Jan Willem Duyvendak is Maaike de Boois van de Hogeschool Utrecht daar inmiddels mee bezig.
Op 20 september nemen de andragologen een nieuwe behuizing in gebruik aan de Valckenierstraat en dat feest zal worden aangegrepen om een handtekeningactie te starten die moet uitmonden in het manifest. ‘We hopen dat het manifest zal worden ondertekend door wat ik maar even “De 200 van Rinnooy Kan” zal noemen,’ zegt Henk Wesseling, voorzitter van de alumnikring. ‘We hebben de oude SER-voorzitter, tegenwoordig hoogleraar aan de UvA, gevraagd of hij de actie wil starten en zijn handtekening op het manifest wil zetten. We hopen dat een groot aantal beleidsmakers, beslissers en wetenschappers dat ook wil doen.’
De andragologiecursussen die de alumnikring organiseert zijn volgens Wesseling ‘een groot succes’ en daarom moet er meer. ‘Naast de promovendus willen we nu een volwaardige wetenschappelijke status. Als je echt onderzoek wilt doen en de theorie verder wil ontwikkelen zijn cursussen onvoldoende. Dan moet er een echte leerstoel zijn. Kandidaten zijn er genoeg. De meeste andragologen zijn werkzaam op human resource-achtige leerstoelen. Daar kunnen we zo uit putten.’
Op dit moment is er nergens in Nederland een leerstoel andragologie, de leerstoel die het sociaal en educatief werk en de volwasseneneducatie wetenschappelijk bestudeert. De leerstoel was in de jaren zeventig populair, maar in de loop van de jaren tachtig kwam de klad er in en in 1986 was het einde verhaal. Sindsdien hadden de andragologen niet meer een vast honk aan de UvA, totdat er enige jaren geleden een alumnikring kwam met een eigen kantoortje in een UvA-pand aan de Sarphatistraat. Die kring wist het voor elkaar te krijgen dat er een promovendus kwam die onderzoek ging doen naar de geschiedenis van de Nederlandse andragologie. Onder leiding van UvA-hoogleraar Jan Willem Duyvendak is Maaike de Boois van de Hogeschool Utrecht daar inmiddels mee bezig.
Op 20 september nemen de andragologen een nieuwe behuizing in gebruik aan de Valckenierstraat en dat feest zal worden aangegrepen om een handtekeningactie te starten die moet uitmonden in het manifest. ‘We hopen dat het manifest zal worden ondertekend door wat ik maar even “De 200 van Rinnooy Kan” zal noemen,’ zegt Henk Wesseling, voorzitter van de alumnikring. ‘We hebben de oude SER-voorzitter, tegenwoordig hoogleraar aan de UvA, gevraagd of hij de actie wil starten en zijn handtekening op het manifest wil zetten. We hopen dat een groot aantal beleidsmakers, beslissers en wetenschappers dat ook wil doen.’
De andragologiecursussen die de alumnikring organiseert zijn volgens Wesseling ‘een groot succes’ en daarom moet er meer. ‘Naast de promovendus willen we nu een volwaardige wetenschappelijke status. Als je echt onderzoek wilt doen en de theorie verder wil ontwikkelen zijn cursussen onvoldoende. Dan moet er een echte leerstoel zijn. Kandidaten zijn er genoeg. De meeste andragologen zijn werkzaam op human resource-achtige leerstoelen. Daar kunnen we zo uit putten.’
