Een groep jonge schrijvers kwam gisteravond samen in Café de Jaren voor de eerste editie van de schrijfsessie Shut up & Write. Het doel is om een uur lang in stilte te schrijven en daarmee het geïsoleerde bestaan van het schrijverschap te doorbreken.
Rond een lange tafel in Café de Jaren zitten veertien schrijvers druk te typen, te krassen en te peinzen. Veel groter mag de groep niet zijn, want de schrijfsessie moet intiem en laagdrempelig blijven. Op tafel liggen een witte kookwekker, vier opschrijfboekjes en acht glanzende Apple-laptops.
Organisator Jonas Kooyman (23, UvA-student journalistiek & media) studeerde een halfjaar in New York, waar hij kennis maakte met het concept Shut up & Write. Via het platform meetup.com voor allerlei groepjes, worden in New York zeker vier keer per week schrijfsessies georganiseerd in openbare gelegenheden, zoals het Empire State Building.
Moeite
Bij zijn terugkomst besloot Kooyman het concept in Amsterdam te introduceren, tweewekelijks georganiseerd via Facebook. 'Veel jonge schrijvers hebben moeite om een begin te maken met schrijven of zich te concentreren. Mijn generatie is constant op zoek naar nieuwe prikkels en wil om de vijf minuten iets anders en tien dingen tegelijk. Een uur achter elkaar werken is al moeilijk.' Daarnaast wil hij jonge schrijvers de kans geven om ‘soortgenoten’ te ontmoeten op een laagdrempelige locatie, en elkaar te motiveren en inspireren.
Onder de veertien schrijvers zijn veel studenten. Het merendeel schrijft korte fictieverhalen of hoopt ‘ooit’ een roman te voltooien. Een enkeling heeft amper schrijfervaring. Een van de deelnemers werkte aan een roman, maar liep halverwege vast. Een student journalistiek heeft vanavond een deadline voor Het Parool. Aan de andere kant van de tafel zitten twee scenarioschrijvers.
Getik
Na een kort voorstelrondje wordt de kookwekker gezet. Het is acht uur. Een uur lang klinkt enkel getik op toetsenborden, het gerammel van kopjes en geroezemoes van andere tafels. Wie even opkijkt van zijn scherm of notitieboekje, is in diep gepeins verzonken. Andere cafébezoekers kijken verbaasd naar de stille bedrijvigheid aan de grote tafel vol laptops.
Het uur vliegt voorbij, maar voor veel schrijvers is de sessie niet te kort. Een deel blijft nog even napraten. Daisy (25) heeft voor het eerst ‘creatief’ kunnen schrijven, tot vanavond durfde zij dat nooit. Tim (25) werkte aan een fictieverhaal: 'Daarvan zit het grote geheel al helemaal in mijn hoofd, maar ik stel het schrijven altijd uit. Ik vond de geluiden van het café op de achtergrond juist heel fijn. En weten dat je met lotgenoten bent, al klinkt dat wat zwaar.'
Rond een lange tafel in Café de Jaren zitten veertien schrijvers druk te typen, te krassen en te peinzen. Veel groter mag de groep niet zijn, want de schrijfsessie moet intiem en laagdrempelig blijven. Op tafel liggen een witte kookwekker, vier opschrijfboekjes en acht glanzende Apple-laptops.
Organisator Jonas Kooyman (23, UvA-student journalistiek & media) studeerde een halfjaar in New York, waar hij kennis maakte met het concept Shut up & Write. Via het platform meetup.com voor allerlei groepjes, worden in New York zeker vier keer per week schrijfsessies georganiseerd in openbare gelegenheden, zoals het Empire State Building.
Moeite
Bij zijn terugkomst besloot Kooyman het concept in Amsterdam te introduceren, tweewekelijks georganiseerd via Facebook. 'Veel jonge schrijvers hebben moeite om een begin te maken met schrijven of zich te concentreren. Mijn generatie is constant op zoek naar nieuwe prikkels en wil om de vijf minuten iets anders en tien dingen tegelijk. Een uur achter elkaar werken is al moeilijk.' Daarnaast wil hij jonge schrijvers de kans geven om ‘soortgenoten’ te ontmoeten op een laagdrempelige locatie, en elkaar te motiveren en inspireren.
Onder de veertien schrijvers zijn veel studenten. Het merendeel schrijft korte fictieverhalen of hoopt ‘ooit’ een roman te voltooien. Een enkeling heeft amper schrijfervaring. Een van de deelnemers werkte aan een roman, maar liep halverwege vast. Een student journalistiek heeft vanavond een deadline voor Het Parool. Aan de andere kant van de tafel zitten twee scenarioschrijvers.
Getik
Na een kort voorstelrondje wordt de kookwekker gezet. Het is acht uur. Een uur lang klinkt enkel getik op toetsenborden, het gerammel van kopjes en geroezemoes van andere tafels. Wie even opkijkt van zijn scherm of notitieboekje, is in diep gepeins verzonken. Andere cafébezoekers kijken verbaasd naar de stille bedrijvigheid aan de grote tafel vol laptops.
Het uur vliegt voorbij, maar voor veel schrijvers is de sessie niet te kort. Een deel blijft nog even napraten. Daisy (25) heeft voor het eerst ‘creatief’ kunnen schrijven, tot vanavond durfde zij dat nooit. Tim (25) werkte aan een fictieverhaal: 'Daarvan zit het grote geheel al helemaal in mijn hoofd, maar ik stel het schrijven altijd uit. Ik vond de geluiden van het café op de achtergrond juist heel fijn. En weten dat je met lotgenoten bent, al klinkt dat wat zwaar.'
