Werknemers die via het UWV ontslagen dreigen te worden kunnen met behulp van een door het Hugo Sinzheimer Instituut van de UvA ontwikkelde rekenmethode zelf berekenen hoeveel schade ze daardoor zullen lijden. Hiermee kunnen ze bij de kantonrechter hun ontslag aanvechten.
Er zijn nu twee manieren om werknemers te ontslaan, via de kantonrechter en via het UWV. Werknemers die met toestemming van het UWV worden ontslagen, krijgen geen geld mee, tenzij ze zelf naar de rechter stappen. Lang niet iedereen doet dat, mede omdat de drempel om zelf een proces aan te spannen hoog is. Wie zijn zaak verliest, kan tot het betalen van de proceskosten worden veroordeeld.
Werknemers die via de kantonrechter worden ontslagen, zijn doorgaans een stuk beter af. Hun vergoeding wordt berekend aan de hand van de zogenoemde kantonrechtersformule, wat meestal neerkomt op, afhankelijk van de leeftijd, een half tot twee maandsalarissen per dienstjaar.
Het bestaan van twee ontslagroutes kan tot uiterst onrechtvaardige verschillen leiden. Van twee werknemers met hetzelfde arbeidsverleden kan de één bij ontslag enkele jaarsalarissen meekrijgen en de ander niets.
De UvA wil het werknemers met behulp van het rekenmodel, te vinden op de website http://hoelangwerkloos.nl, gemakkelijker maken naar de rechter te stappen. De te lijden schade kan worden vastgesteld aan de hand van de verwachte duur van de werkloosheid. De berekening van de UvA geeft aan hoe veel dagen werknemers afhankelijk van hun kwalificaties na instroom in de WW gemiddeld werkloos zijn en hoe veel procent kans zij hebben betaald werk te vinden.
De Kring van Kantonrechters is zeer te spreken over de berekeningsmethode, die werd ontwikkeld door van de UvA. De rechters bevelen de methode niet officieel aan, omdat ze de huidige politieke discussie over het ontslagrecht niet willen beïnvloeden. ]
Het nieuwe kabinet wil de ontslagvergoedingen fors beperken. De kantonrechtersformule moet plaatsmaken voor een vergoeding van maximaal 75.000 euro. Ook moet er één route voor ontslag komen.
De plannen van het kabinet zijn niet onomstreden. Gevreesd wordt dat vooral oudere werknemers er sneller door op straat zullen komen te staan, terwijl ze in de huidige economische situatie moeilijk aan een nieuwe baan kunnen komen.
Er zijn nu twee manieren om werknemers te ontslaan, via de kantonrechter en via het UWV. Werknemers die met toestemming van het UWV worden ontslagen, krijgen geen geld mee, tenzij ze zelf naar de rechter stappen. Lang niet iedereen doet dat, mede omdat de drempel om zelf een proces aan te spannen hoog is. Wie zijn zaak verliest, kan tot het betalen van de proceskosten worden veroordeeld.
Werknemers die via de kantonrechter worden ontslagen, zijn doorgaans een stuk beter af. Hun vergoeding wordt berekend aan de hand van de zogenoemde kantonrechtersformule, wat meestal neerkomt op, afhankelijk van de leeftijd, een half tot twee maandsalarissen per dienstjaar.
Het bestaan van twee ontslagroutes kan tot uiterst onrechtvaardige verschillen leiden. Van twee werknemers met hetzelfde arbeidsverleden kan de één bij ontslag enkele jaarsalarissen meekrijgen en de ander niets.
De UvA wil het werknemers met behulp van het rekenmodel, te vinden op de website http://hoelangwerkloos.nl, gemakkelijker maken naar de rechter te stappen. De te lijden schade kan worden vastgesteld aan de hand van de verwachte duur van de werkloosheid. De berekening van de UvA geeft aan hoe veel dagen werknemers afhankelijk van hun kwalificaties na instroom in de WW gemiddeld werkloos zijn en hoe veel procent kans zij hebben betaald werk te vinden.
De Kring van Kantonrechters is zeer te spreken over de berekeningsmethode, die werd ontwikkeld door van de UvA. De rechters bevelen de methode niet officieel aan, omdat ze de huidige politieke discussie over het ontslagrecht niet willen beïnvloeden. ]
Het nieuwe kabinet wil de ontslagvergoedingen fors beperken. De kantonrechtersformule moet plaatsmaken voor een vergoeding van maximaal 75.000 euro. Ook moet er één route voor ontslag komen.
De plannen van het kabinet zijn niet onomstreden. Gevreesd wordt dat vooral oudere werknemers er sneller door op straat zullen komen te staan, terwijl ze in de huidige economische situatie moeilijk aan een nieuwe baan kunnen komen.
