Vrijdagavond vond in een goedgevulde Stadsschouwburg de derde editie van de Jonge Schrijversavond plaats. Waar het feestje van gastheer Maurice Seleky voorgaande jaren in Crea plaatshad, beklommen de auteurs nu het podium van de grote zaal. Daar lazen zij om beurten eerst een stuk voor uit eigen werk vanaf een houten kansel, om daarna door Seleky op een grote rode bank te worden geïnterviewd.
Seleky, die met mede UvA-alumni Mia Saric en Marie-Claire de Stoppelaar de organisatie voerde, had zijn vragen dit jaar naar eigen zeggen voor het eerst opgeschreven. ‘Je bent bekend als journalist én als romancier. Hoe zie je jezelf vooral?’ vroeg hij Hanna Bervoets, auteur van de zojuist verschenen bundel columns Leuk zeg doei. Bervoets had vlak daarvoor vanaf de kansel betoogd dat zij geen mening had en droeg dat dan ook uit. Seleky had de vraag ook aan ieder ander kunnen stellen; op een enkeling na zijn de negen auteurs werkzaam voor kranten en tijdschriften, veelal als columnist.
Behalve Bervoets beklommen ook Anna Drijver, Renske de Greef, Nine Ludwig, Joost de Vries, James Worthy en UvA-alumni Iris Koppe (politicologie), Sterre van Rossem (Cultural Analysis) en Daan Heerma van Voss (geschiedenis) het podium. De onderwerpen van sommige voordrachten pasten goed bij het imago van de ‘jeugd van de literatuur’, zoals CPNB-directeur Eppo van Nispen tot Sevenaer ze aanprees; van seks bij Heerma van Voss en Worthy tot huisfeestjes bij Bervoets en De Greef. Andere lezingen waren verrassender: Sterre van Rossem las een deel van een surrealistisch kort verhaal over een boerenzoon in een land waar oorlog woedt, Iris Koppe beschreef het leven van een zwaar beschermde politicus met een voorliefde voor jonge stagiaires en vlaai.
Legoland
De toon van Seleky’s interviews bleef luchtig. Over het recentelijk verschenen Je blijft vroeg hij Anna Drijver: ‘Je boek gaat over liefde, maar ook over de dood en rouw. Daarom wilde ik je vragen: wat betekent Legoland voor jou?’ De toon van de korte gesprekjes was vriendschappelijk. Zo prees Heerma van Voss onafgebroken Ego Faber, het vorig jaar verschenen debuut van Seleky, die hij steevast ‘Maurice Selexyz’ noemde. Seleky wilde verder van iedereen weten waar ze zichzelf over tien jaar zagen: ‘verliefd, verloofd of P. C. Hooftprijs?’ De vrouwen gingen voor verliefd, en Renske de Greef wil een minivarkentje als huisdier.
Ook na herhaaldelijk vragen gaven de auteurs niet toe: James Worthy ambieert geen Selexyz debuutprijs, Anna Drijver geen Oscar en Joost de Vries geen Nobelprijs – hij zou liever zien dat er over tien jaar weer een grote drie is onder schrijvers ‘en dat ik ze dan alle drie ben’. Verder gaf Iris Koppe grif toe zich graag te mengen in het publieke debat. ‘Als je zin hebt om je visie uit te dragen, is een boek een goed medium daarvoor. Het hoeft niet, maar ik vind het leuk om te doen.’ Al met al hoedden de jonge auteurs zich echter voor al te grote woorden. Op de vraag wat haar ambities waren voor haar tweede boek zei Hanna Bervoets: ‘Ambitie vind ik een moeilijk woord, maar ik wilde graag wat beter nadenken over wat voor boek ik ging maken.’
‘Het draait bij Maurice allemaal om ambitie, alsof schrijven alleen maar dient om je carrière voort te stuwen’, zegt een toeschouwer na afloop. De avond zette zich voort in Stanislavsky na een feestelijke afsluiting waarbij Seleky een schilderij van Harry Mulisch cadeau deed aan Van Nispen tot Sevenaer en Schouwburgdirecteur Melle Damen. Niet meer zo jonge schrijfster Marion Pauw maakte vervolgens haar debuut als dj terwijl de jonge schrijversgeneratie zich onder hun toehoorders mengde. Toehoorder Odile had Seleky vorig jaar ook al in actie gezien. ‘Hij heeft altijd een wat gemaakte stijl, maar het is wel echt zijn avond, en heel grappig.’ Haar vriendin moest even bijkomen. ‘Het is toch iedere keer weer ongemakkelijker dan ik dacht.’
Zie ook het interview dat Folia TV had met Maurice Seleky en Daan Heerma van Voss. Meer foto's op Facebook.
Seleky, die met mede UvA-alumni Mia Saric en Marie-Claire de Stoppelaar de organisatie voerde, had zijn vragen dit jaar naar eigen zeggen voor het eerst opgeschreven. ‘Je bent bekend als journalist én als romancier. Hoe zie je jezelf vooral?’ vroeg hij Hanna Bervoets, auteur van de zojuist verschenen bundel columns Leuk zeg doei. Bervoets had vlak daarvoor vanaf de kansel betoogd dat zij geen mening had en droeg dat dan ook uit. Seleky had de vraag ook aan ieder ander kunnen stellen; op een enkeling na zijn de negen auteurs werkzaam voor kranten en tijdschriften, veelal als columnist.
Behalve Bervoets beklommen ook Anna Drijver, Renske de Greef, Nine Ludwig, Joost de Vries, James Worthy en UvA-alumni Iris Koppe (politicologie), Sterre van Rossem (Cultural Analysis) en Daan Heerma van Voss (geschiedenis) het podium. De onderwerpen van sommige voordrachten pasten goed bij het imago van de ‘jeugd van de literatuur’, zoals CPNB-directeur Eppo van Nispen tot Sevenaer ze aanprees; van seks bij Heerma van Voss en Worthy tot huisfeestjes bij Bervoets en De Greef. Andere lezingen waren verrassender: Sterre van Rossem las een deel van een surrealistisch kort verhaal over een boerenzoon in een land waar oorlog woedt, Iris Koppe beschreef het leven van een zwaar beschermde politicus met een voorliefde voor jonge stagiaires en vlaai.
Legoland
De toon van Seleky’s interviews bleef luchtig. Over het recentelijk verschenen Je blijft vroeg hij Anna Drijver: ‘Je boek gaat over liefde, maar ook over de dood en rouw. Daarom wilde ik je vragen: wat betekent Legoland voor jou?’ De toon van de korte gesprekjes was vriendschappelijk. Zo prees Heerma van Voss onafgebroken Ego Faber, het vorig jaar verschenen debuut van Seleky, die hij steevast ‘Maurice Selexyz’ noemde. Seleky wilde verder van iedereen weten waar ze zichzelf over tien jaar zagen: ‘verliefd, verloofd of P. C. Hooftprijs?’ De vrouwen gingen voor verliefd, en Renske de Greef wil een minivarkentje als huisdier.
Ook na herhaaldelijk vragen gaven de auteurs niet toe: James Worthy ambieert geen Selexyz debuutprijs, Anna Drijver geen Oscar en Joost de Vries geen Nobelprijs – hij zou liever zien dat er over tien jaar weer een grote drie is onder schrijvers ‘en dat ik ze dan alle drie ben’. Verder gaf Iris Koppe grif toe zich graag te mengen in het publieke debat. ‘Als je zin hebt om je visie uit te dragen, is een boek een goed medium daarvoor. Het hoeft niet, maar ik vind het leuk om te doen.’ Al met al hoedden de jonge auteurs zich echter voor al te grote woorden. Op de vraag wat haar ambities waren voor haar tweede boek zei Hanna Bervoets: ‘Ambitie vind ik een moeilijk woord, maar ik wilde graag wat beter nadenken over wat voor boek ik ging maken.’
‘Het draait bij Maurice allemaal om ambitie, alsof schrijven alleen maar dient om je carrière voort te stuwen’, zegt een toeschouwer na afloop. De avond zette zich voort in Stanislavsky na een feestelijke afsluiting waarbij Seleky een schilderij van Harry Mulisch cadeau deed aan Van Nispen tot Sevenaer en Schouwburgdirecteur Melle Damen. Niet meer zo jonge schrijfster Marion Pauw maakte vervolgens haar debuut als dj terwijl de jonge schrijversgeneratie zich onder hun toehoorders mengde. Toehoorder Odile had Seleky vorig jaar ook al in actie gezien. ‘Hij heeft altijd een wat gemaakte stijl, maar het is wel echt zijn avond, en heel grappig.’ Haar vriendin moest even bijkomen. ‘Het is toch iedere keer weer ongemakkelijker dan ik dacht.’
Zie ook het interview dat Folia TV had met Maurice Seleky en Daan Heerma van Voss. Meer foto's op Facebook.
