Kritiek op het onderwijs is van alle tijden. Het zou verouderd zijn, nooit goed genoeg en theorie en praktijk zouden niet op elkaar aansluiten. Om de lerarenopleidingen van de HvA op de toekomst voor te bereiden, organiseerde het Domein Onderwijs & Opvoeding (DOO) gisteren een diner pensant in het Kohnstammhuis aan de Wibautstraat.
Vijf tafels, vijf onderwerpen, dertig (ervarings)deskundigen en na elke gang een stoelendans waardoor de samenstelling steeds wisselde. De gastenlijst is indrukwekkend, helemaal gezien het opkomstpercentage van honderd procent. Directeuren, alumni, founders van stichtingen en bedrijven, twee Tweede Kamerleden en natuurlijk zowel jonge als ervaren leraren. Genodigde Paul van Meenen, Kamerlid namens D66: ‘Dit is een goed initiatief van de HvA. Wat de toekomst van de docent vraagt, is eigenlijk dezelfde vraag als wat de toekomst van dit land zal zijn.’
Veest
Zacht gekleurde led-verlichting onder de moderne mozaïekramen van de Kohnstammzaal. Geroezemoes aan de tafels terwijl obers als bijen van tafel naar tafel snellen. Een tafel van 'verstedelijking', van 'versnelling', van 'verkleuring', van 'verzakelijking' en één van 'verbinding'. ‘De vijf v’s maken een veest,’ twitterde Pettra-Eszter van Beveren, programmamanager Onderwijs en Opvoeding en architect van het diner.
De echte kruisbestuiving vond plaats wanneer de gasten van tafel wisselden. Een snelle update door de tafelnotulist, die samen met de tafelvoorzitter altijd aan dezelfde tafel zat, en de discussie ging verder waar de vorige groep gebleven was. Na het dessert gaf elke tafelvoorzitter een kleine samenvatting. Het leverde een hoop aandachtspunten op, waaronder beroepseer, angst voor computers en het oudergesprek.
Muurvast
Aan het eind van de avond werd per tafel gevraagd wat men 'mee naar huis neemt'. Marleen Stikker, medeoprichter van Waag Society, moest ‘helaas’ de conclusie trekken dat 'het veld' muurvast zit. ‘We zouden vijf jaar lang alles moeten doen wat niet mag, daarna kunnen we weer over regels praten.’
Hoewel dat natuurlijk niet realistisch is, blijkt daaruit wel dat er soms een revolutie nodig is om het ‘apparaat’ weer in beweging te krijgen.
Eén van die revoluties zou op de tafel ‘versnellen’ kunnen liggen, waar het om ICT draait. Kamerlid Van Meenen, die zelf dertig jaar docent is geweest in het voortgezet onderwijs, denkt dat een mogelijke oplossing ligt in maatwerk. ‘We zijn goed in het managen van de onderkant, dat er niemand achterblijft, maar blijven achter in de excellerende leerlingen.’
In onderstaand filmpje legt de grondlegger van de Khan Academy uit hoe huiswerk en klassikale uitleg van positie veranderen. Door nieuwe technologieën zoals streaming video kunnen de colleges thuis gevolgd worden en het 'huiswerk' in de klas gemaakt worden onder begeleiding van de docent.
Vijf tafels, vijf onderwerpen, dertig (ervarings)deskundigen en na elke gang een stoelendans waardoor de samenstelling steeds wisselde. De gastenlijst is indrukwekkend, helemaal gezien het opkomstpercentage van honderd procent. Directeuren, alumni, founders van stichtingen en bedrijven, twee Tweede Kamerleden en natuurlijk zowel jonge als ervaren leraren. Genodigde Paul van Meenen, Kamerlid namens D66: ‘Dit is een goed initiatief van de HvA. Wat de toekomst van de docent vraagt, is eigenlijk dezelfde vraag als wat de toekomst van dit land zal zijn.’
Veest
Zacht gekleurde led-verlichting onder de moderne mozaïekramen van de Kohnstammzaal. Geroezemoes aan de tafels terwijl obers als bijen van tafel naar tafel snellen. Een tafel van 'verstedelijking', van 'versnelling', van 'verkleuring', van 'verzakelijking' en één van 'verbinding'. ‘De vijf v’s maken een veest,’ twitterde Pettra-Eszter van Beveren, programmamanager Onderwijs en Opvoeding en architect van het diner.
De echte kruisbestuiving vond plaats wanneer de gasten van tafel wisselden. Een snelle update door de tafelnotulist, die samen met de tafelvoorzitter altijd aan dezelfde tafel zat, en de discussie ging verder waar de vorige groep gebleven was. Na het dessert gaf elke tafelvoorzitter een kleine samenvatting. Het leverde een hoop aandachtspunten op, waaronder beroepseer, angst voor computers en het oudergesprek.
Muurvast
Aan het eind van de avond werd per tafel gevraagd wat men 'mee naar huis neemt'. Marleen Stikker, medeoprichter van Waag Society, moest ‘helaas’ de conclusie trekken dat 'het veld' muurvast zit. ‘We zouden vijf jaar lang alles moeten doen wat niet mag, daarna kunnen we weer over regels praten.’
Hoewel dat natuurlijk niet realistisch is, blijkt daaruit wel dat er soms een revolutie nodig is om het ‘apparaat’ weer in beweging te krijgen.
Eén van die revoluties zou op de tafel ‘versnellen’ kunnen liggen, waar het om ICT draait. Kamerlid Van Meenen, die zelf dertig jaar docent is geweest in het voortgezet onderwijs, denkt dat een mogelijke oplossing ligt in maatwerk. ‘We zijn goed in het managen van de onderkant, dat er niemand achterblijft, maar blijven achter in de excellerende leerlingen.’
In onderstaand filmpje legt de grondlegger van de Khan Academy uit hoe huiswerk en klassikale uitleg van positie veranderen. Door nieuwe technologieën zoals streaming video kunnen de colleges thuis gevolgd worden en het 'huiswerk' in de klas gemaakt worden onder begeleiding van de docent.
