Als jonge medewerker je plek veroveren binnen de HvA valt niet mee. Docenten en werknemers krijgen veel op hun bord en begeleiding is schaars. Met het pas opgerichte netwerk JongHvA hopen de initiatiefnemers elkaar te helpen en inspireren. Gisteren vond de eerste bijeenkomst plaats.
‘Stap uit je comfortzone, laten we samen de ultieme werkplek creëren.’ Motiverende slogans prijken op het diascherm in het auditorium van de Leeuwenburg. Een paar dozijn fris uitziende medewerkers kijken verwachtingsvol toe. De meerderheid is eind twintig of begin dertig, een enkeling loopt tegen de vijftig.
Organisatieadviseur Nico Groen betreedt het podium. ‘Wie niet zelf zijn positie kiest, krijgt er eentje toegewezen,’ luidt het motto van zijn verhaal. ‘Jonge medewerkers proberen aan alles wat het systeem van ze vraag te voldoen,’ legt hij uit. Dat je hierbinnen te maken hebt met een dominante gevestigde orde maakt het volgens Groen niet altijd gemakkelijk. ‘Als je een goed idee hebt, krijg je vaak als reactie dat daar geen geld voor is. Dat werkt demotiverend.’ Toch raadt hij medewerkers aan vooral vol te houden. ‘Voor een écht goed idee is altijd geld.’
Elkaar blijven prikkelen
Jonge medewerkers die tegen muren oplopen, te weinig begeleiding krijgen en daardoor uiteindelijk hun motivatie verliezen. Het lijkt een terugkerend probleem binnen de HvA. Volgens lector Leren & innoveren Marco Snoek hebben jonge medewerkers behoefte aan reflectie en samenwerking. ‘Maar ouderen zitten vaak op de spreekwoordelijke eilandjes en delen hun kennis alleen wanneer het hun gevraagd wordt,’ zo liet de lector in 2009 weten aan Havana. Het bij elkaar brengen van jonge mederwerkers, dat is ook waar deze eerste bijeenkomst van To Share voor bedoeld is.
In 2008 werd daarom al een poging gedaan jonge docenten bij elkaar te brengen. Maar na twee borrels bloedde dat netwerk dood. Studentendecaan aan het Domein Techniek Fraukje Dijkstra (28) en docent Aviation Frenchez Pietersz (35), twee van de initiatiefnemers van To Share, hebben er het volste vertrouwen in dat dit niet nogmaals gebeurt. ‘Het vorige netwerk was alleen voor docenten, wij zijn er voor alle medewerkers. Bovendien hield dat na een paar bijeenkomsten op. Het is wél een kwestie van doorzetten,’ aldus Dijkstra.
Aan bijeenkomsten voor jonge HvA-medewerkers lijkt bovendien wel degelijk behoefte te zijn. ‘Het is goed om elkaar op te zoeken. Je moet elkaar blijven prikkelen,’ zegt stagebegeleider bij toegepaste psychologie Arlinie Verburg (30). ‘Door de voortdurende werkdruk verlies je snel je drive. Ik vind sowieso dat we - oud én jong - vaker bij elkaar moeten komen. Nu gebeurt dat alleen op lustrumdagen.’
Omarmen
Hendrikje Veerman (60), werkzaam bij de afdeling studentenzaken, is een van de weinige veteranen. ‘Mensen die jong van geest zijn,’ mochten ook komen, lacht ze. Over de jonge docenten binnen de hogeschool maakt ze zich zorgen. ‘Ze zijn enorm enthousiast, zeggen op alles ja. Terwijl je ook écht je grenzen moet stellen. Als je dat niet doet, raak je overspoeld en verlies je je motivatie.’ Daarom spoort ze oudere collega’s aan de nieuwelingen onder hun hoede te nemen. Dat dat weinig gebeurt, vindt ze kwalijk. ‘Er is behoefte aan jonge docenten, die moet je dus zo veel mogelijk omarmen.’
Docent aan de opleiding media, informatie & communicatie Irene Overtoom (26) leerde pas na een jaar om grenzen te stellen. ‘Ik deed alles. Als bleek dat er iets gedaan moest worden, bood ik me aan. Op een gegeven moment werd ik voortdurend ziek. Toen heb ik naar mijn lichaam geluisterd en ben ik het rustiger aan gaan doen.’
Het JongHvA netwerk telt inmiddels 160 leden. De organisatoren zijn van plan in de toekomst actief leden te gaan werven. De To Share-bijeenkomsten zullen elke drie maanden op een verschillende HvA-locatie worden georganiseerd. Welke thema’s er bij de volgende bijeenkomsten zullen worden besproken, is nog niet bekend.
‘Stap uit je comfortzone, laten we samen de ultieme werkplek creëren.’ Motiverende slogans prijken op het diascherm in het auditorium van de Leeuwenburg. Een paar dozijn fris uitziende medewerkers kijken verwachtingsvol toe. De meerderheid is eind twintig of begin dertig, een enkeling loopt tegen de vijftig.
Organisatieadviseur Nico Groen betreedt het podium. ‘Wie niet zelf zijn positie kiest, krijgt er eentje toegewezen,’ luidt het motto van zijn verhaal. ‘Jonge medewerkers proberen aan alles wat het systeem van ze vraag te voldoen,’ legt hij uit. Dat je hierbinnen te maken hebt met een dominante gevestigde orde maakt het volgens Groen niet altijd gemakkelijk. ‘Als je een goed idee hebt, krijg je vaak als reactie dat daar geen geld voor is. Dat werkt demotiverend.’ Toch raadt hij medewerkers aan vooral vol te houden. ‘Voor een écht goed idee is altijd geld.’
Elkaar blijven prikkelen
Jonge medewerkers die tegen muren oplopen, te weinig begeleiding krijgen en daardoor uiteindelijk hun motivatie verliezen. Het lijkt een terugkerend probleem binnen de HvA. Volgens lector Leren & innoveren Marco Snoek hebben jonge medewerkers behoefte aan reflectie en samenwerking. ‘Maar ouderen zitten vaak op de spreekwoordelijke eilandjes en delen hun kennis alleen wanneer het hun gevraagd wordt,’ zo liet de lector in 2009 weten aan Havana. Het bij elkaar brengen van jonge mederwerkers, dat is ook waar deze eerste bijeenkomst van To Share voor bedoeld is.
In 2008 werd daarom al een poging gedaan jonge docenten bij elkaar te brengen. Maar na twee borrels bloedde dat netwerk dood. Studentendecaan aan het Domein Techniek Fraukje Dijkstra (28) en docent Aviation Frenchez Pietersz (35), twee van de initiatiefnemers van To Share, hebben er het volste vertrouwen in dat dit niet nogmaals gebeurt. ‘Het vorige netwerk was alleen voor docenten, wij zijn er voor alle medewerkers. Bovendien hield dat na een paar bijeenkomsten op. Het is wél een kwestie van doorzetten,’ aldus Dijkstra.
Aan bijeenkomsten voor jonge HvA-medewerkers lijkt bovendien wel degelijk behoefte te zijn. ‘Het is goed om elkaar op te zoeken. Je moet elkaar blijven prikkelen,’ zegt stagebegeleider bij toegepaste psychologie Arlinie Verburg (30). ‘Door de voortdurende werkdruk verlies je snel je drive. Ik vind sowieso dat we - oud én jong - vaker bij elkaar moeten komen. Nu gebeurt dat alleen op lustrumdagen.’
Omarmen
Hendrikje Veerman (60), werkzaam bij de afdeling studentenzaken, is een van de weinige veteranen. ‘Mensen die jong van geest zijn,’ mochten ook komen, lacht ze. Over de jonge docenten binnen de hogeschool maakt ze zich zorgen. ‘Ze zijn enorm enthousiast, zeggen op alles ja. Terwijl je ook écht je grenzen moet stellen. Als je dat niet doet, raak je overspoeld en verlies je je motivatie.’ Daarom spoort ze oudere collega’s aan de nieuwelingen onder hun hoede te nemen. Dat dat weinig gebeurt, vindt ze kwalijk. ‘Er is behoefte aan jonge docenten, die moet je dus zo veel mogelijk omarmen.’
Docent aan de opleiding media, informatie & communicatie Irene Overtoom (26) leerde pas na een jaar om grenzen te stellen. ‘Ik deed alles. Als bleek dat er iets gedaan moest worden, bood ik me aan. Op een gegeven moment werd ik voortdurend ziek. Toen heb ik naar mijn lichaam geluisterd en ben ik het rustiger aan gaan doen.’
Het JongHvA netwerk telt inmiddels 160 leden. De organisatoren zijn van plan in de toekomst actief leden te gaan werven. De To Share-bijeenkomsten zullen elke drie maanden op een verschillende HvA-locatie worden georganiseerd. Welke thema’s er bij de volgende bijeenkomsten zullen worden besproken, is nog niet bekend.
