Studenten van verschillende universiteiten en hogescholen presenteerden gisteren een gezamenlijk onderzoek naar 'de kracht van sport'. Het gelijknamige project bestond uit een aantal seminars en masterclasses, literatuuronderzoek en bijna honderd interviews met stakeholders. Conclusie: de kracht van sport is niet in cijfers uit te drukken.
Wat de kracht van sport nu daadwerkelijk is, werd tijdens de seminar in de Stopera niet eenduidig beantwoord. Er werd gesproken over positieve effecten op de gezondheid, de maatschappij en de economie. Daarbij zou sport worden ingezet om allerlei maatschappelijke problematiek aan te pakken.
Deze benadering vond vooral steun bij de aanwezige politici, maar Bart Heuvingh, masterstudent sport- en prestatiepsychologie (UvA), waarschuwt dat sport als maatschappelijke 'tool' een uitgehold begrip wordt. Heuvingh: 'Als het dan even niet werkt, streep je het door en pak je iets anders aan om je doel te bereiken.' Volgens de student is de kracht van sport juist de intrinsieke motivatie en plezier.
Michiel Vervoort, student bewegingswetenschappen aan de VU, denkt dat het goed is dat studenten actief deelnemen aan projecten als Kracht van Sport. Zo zouden volgens hem de ervaren onderzoekers hun ‘ervaring en vaardigheden doorgeven aan de jonge generatie’. Heuvingh denkt wel dat studenten juist ook vrijer kunnen zijn in het debatteren over de kracht van sport. 'Studenten zijn nog niet verbonden aan bedrijven of instellingen en hebben daardoor nog geen dubbele agenda. Wij zitten hier vooral omdat we het écht interessant vinden,' zegt Heuvingh.
Oude structuren
Hoewel de studenten hun eigen onderzoek presenteerden, waren tijdens het seminar vooral veel docenten en stakeholders aan het woord. Heuvingh: 'Ik zat af en toe op het puntje van mijn stoel om iets te zeggen, maar daar was niet veel ruimte voor.' Het waren juist de mensen die volgens Vervoort in 'oude structuren' denken, die de boventoon voerden tijdens de gesprekken. 'De echte discussies hebben we in kleinere setting gehad, tijdens de masterclasses. Eigenlijk hadden we dat ook hier willen doen.'
Hoewel de studenten in het onderzoek concluderen dat er voor de overheid een grote verantwoordelijkheid is weggelegd, huivert Heuving dat ze de boodschap moeilijk zal kunnen overbrengen. Hij zegt: 'Dan krijg je een brochure, waarin allemaal randeffecten van sport worden opgenoemd. Dat interesseert niemand.' Hij ziet liever dat mensen elkaar vertellen over het plezier dat je kunt hebben van het doen van een sport.
De grote verscheidenheid aan communicatiemiddelen maken het volgens de studenten makkelijker dan ooit om die boodschap te verspreiden. Heuvingh denkt wel dat er één platform moet komen voor verhalen over sport. 'Via die weg kunnen we goed ons verhaal doen. We hebben alleen nog maar honderd volgers. De meeste jongeren hebben er al meer. Het moet wijder verspreid worden over de sociale media.'
Het volledige rapport van het onderzoek ‘Kracht van Sport’ wordt later deze week gepubliceerd.
Wat de kracht van sport nu daadwerkelijk is, werd tijdens de seminar in de Stopera niet eenduidig beantwoord. Er werd gesproken over positieve effecten op de gezondheid, de maatschappij en de economie. Daarbij zou sport worden ingezet om allerlei maatschappelijke problematiek aan te pakken.
Deze benadering vond vooral steun bij de aanwezige politici, maar Bart Heuvingh, masterstudent sport- en prestatiepsychologie (UvA), waarschuwt dat sport als maatschappelijke 'tool' een uitgehold begrip wordt. Heuvingh: 'Als het dan even niet werkt, streep je het door en pak je iets anders aan om je doel te bereiken.' Volgens de student is de kracht van sport juist de intrinsieke motivatie en plezier.
Michiel Vervoort, student bewegingswetenschappen aan de VU, denkt dat het goed is dat studenten actief deelnemen aan projecten als Kracht van Sport. Zo zouden volgens hem de ervaren onderzoekers hun ‘ervaring en vaardigheden doorgeven aan de jonge generatie’. Heuvingh denkt wel dat studenten juist ook vrijer kunnen zijn in het debatteren over de kracht van sport. 'Studenten zijn nog niet verbonden aan bedrijven of instellingen en hebben daardoor nog geen dubbele agenda. Wij zitten hier vooral omdat we het écht interessant vinden,' zegt Heuvingh.
Oude structuren
Hoewel de studenten hun eigen onderzoek presenteerden, waren tijdens het seminar vooral veel docenten en stakeholders aan het woord. Heuvingh: 'Ik zat af en toe op het puntje van mijn stoel om iets te zeggen, maar daar was niet veel ruimte voor.' Het waren juist de mensen die volgens Vervoort in 'oude structuren' denken, die de boventoon voerden tijdens de gesprekken. 'De echte discussies hebben we in kleinere setting gehad, tijdens de masterclasses. Eigenlijk hadden we dat ook hier willen doen.'
Hoewel de studenten in het onderzoek concluderen dat er voor de overheid een grote verantwoordelijkheid is weggelegd, huivert Heuving dat ze de boodschap moeilijk zal kunnen overbrengen. Hij zegt: 'Dan krijg je een brochure, waarin allemaal randeffecten van sport worden opgenoemd. Dat interesseert niemand.' Hij ziet liever dat mensen elkaar vertellen over het plezier dat je kunt hebben van het doen van een sport.
De grote verscheidenheid aan communicatiemiddelen maken het volgens de studenten makkelijker dan ooit om die boodschap te verspreiden. Heuvingh denkt wel dat er één platform moet komen voor verhalen over sport. 'Via die weg kunnen we goed ons verhaal doen. We hebben alleen nog maar honderd volgers. De meeste jongeren hebben er al meer. Het moet wijder verspreid worden over de sociale media.'
Het volledige rapport van het onderzoek ‘Kracht van Sport’ wordt later deze week gepubliceerd.
