Wereldfietser en HvA-docent economie Aart Huijg heeft een deel van de aantekeningen die hij tijdens zijn reis maakte weer terug gevonden. Op 4 juli werden de reisdagboeken en foto’s van zijn twee jaar durende wereldreis gestolen uit het huis waar hij tijdelijk verbleef. Huijg, die het materiaal aanvankelijk wilde gebruiken voor het schrijven van een boek, is van plan om op basis van de teruggevonden kladbokjes en zijn eigen herinneringen, alsnog te gaan schrijven. De fietser vond de boekjes terug in een plastic tas in zijn huis.
‘Ik ben erg blij,’ laat Huijg weten. ‘De zes dagboeken waarin ik gedurende mijn reis elke avond schreef en mijn harde schijf waarop al mijn foto’s stonden, zijn nog steeds weg. Maar in deze boekjes staan mijn meest spontane en creatieve ingevingen. Tijdens mijn tocht had ik altijd een kladblokje bij de hand waarin bijzondere gedachtes op schreef. Zo realiseerde ik me toen ik in Zuid-Amerika was dat ik laag opgeleide mensen eigenlijk veel leuker vind dan hoogopgeleide mensen, omdat die eerste groep minder hecht aan normen en waarden. Dat schrijf ik dan op.’
Na drie dagen flyers uitdelen en praten met buurtbewoners in Bos en Lommer, waar zijn tijdelijke huis staat, lijkt Huijg de hoop op het terug vinden van al zijn materiaal te hebben verloren. ‘Het is heel erg vermoeiend om zo intensief te zoeken. Ik heb de hele buurt uitgekamd.’ Wel heeft hij dankzij de teruggevonden aantekeningen de moed om te gaan schrijven weer hervat. ‘Volgende week begin ik,’ aldus de fietser. ‘Het is tijd om dit voorval te vergeten en op basis van deze boekjes en mijn eigen herinneringen aan de slag te gaan.'
‘Ik ben erg blij,’ laat Huijg weten. ‘De zes dagboeken waarin ik gedurende mijn reis elke avond schreef en mijn harde schijf waarop al mijn foto’s stonden, zijn nog steeds weg. Maar in deze boekjes staan mijn meest spontane en creatieve ingevingen. Tijdens mijn tocht had ik altijd een kladblokje bij de hand waarin bijzondere gedachtes op schreef. Zo realiseerde ik me toen ik in Zuid-Amerika was dat ik laag opgeleide mensen eigenlijk veel leuker vind dan hoogopgeleide mensen, omdat die eerste groep minder hecht aan normen en waarden. Dat schrijf ik dan op.’
Na drie dagen flyers uitdelen en praten met buurtbewoners in Bos en Lommer, waar zijn tijdelijke huis staat, lijkt Huijg de hoop op het terug vinden van al zijn materiaal te hebben verloren. ‘Het is heel erg vermoeiend om zo intensief te zoeken. Ik heb de hele buurt uitgekamd.’ Wel heeft hij dankzij de teruggevonden aantekeningen de moed om te gaan schrijven weer hervat. ‘Volgende week begin ik,’ aldus de fietser. ‘Het is tijd om dit voorval te vergeten en op basis van deze boekjes en mijn eigen herinneringen aan de slag te gaan.'
