Drie vierdejaars HvA-studentes vertrekken volgende maand naar Ghana om te onderzoeken hoe het daar zit met de beschikbaarheid van maandverband en tampons. Maud Wedman, Brit Schram en Lotte Grotenberg maken de reis voor hun Stichting LadyLift, het resultaat van het ondernemingsplan dat de meiden moesten opstellen voor de studie sport, management & ondernemen. Met de stichting willen ze betaalbare tampons en maandverband naar Afrika brengen.
Ongelijkheid
Eind september is de stichting officieel opgericht, maar het project begon eigenlijk al anderhalf jaar geleden, vertelt Maud Wedman. ‘Brit Schram was toen in Kenia voor een ander studieproject en sprak er met vrouwen over van alles en nog wat, ook over menstruatie. De vrouwen daar vroegen zich tot Brits verbazing af hoe we er in Nederland mee omgingen. Bleek dat ze daar helemaal geen maandverband of tampons hebben. Die zijn niet beschikbaar of heel duur, dus moeten ze het doen met bladeren en doeken. Voor ons is het heel normaal om naar school te gaan en te werken als we ongesteld zijn, maar zij kunnen dat niet. Dat zorgt voor nog grotere ongelijkheid tussen mannen en vrouwen dan er al is.’
Het uiteindelijke doel van de stichting is om tampons en maandverband in Afrika te laten produceren. Wedman: ‘Het is er nu zo duur omdat het allemaal moet worden geïmporteerd. Door het productieproces te verplaatsen kunnen hoge importkosten en valutaverschillen worden omzeild. Zo creëren we bovendien werkgelegenheid.’ Maar eerst zijn ze nog aan het onderzoeken hoe groot het probleem nu eigenlijk is. Na Kenia richten ze zich nu op Ghana. ‘De politieke situatie is daar rustiger, er zijn meer zakenmensen en het schijnt er minder corrupt te zijn dan in Kenia.’
De studentes zullen in Ghana veel vrouwen gaan interviewen en in de winkels gaan kijken naar de aanwezigheid en prijs van maandverband. Als blijkt dat de behoefte aan en de mogelijkheid voor een fabriek er is, volgt er in de zomer een fietsactie om geld in te zamelen. En deze eerste reis? Die betalen ze uit eigen zak. Geen probleem, vindt Wegman: ‘Het is toch een once in a lifetime experience.’
Ongelijkheid
Eind september is de stichting officieel opgericht, maar het project begon eigenlijk al anderhalf jaar geleden, vertelt Maud Wedman. ‘Brit Schram was toen in Kenia voor een ander studieproject en sprak er met vrouwen over van alles en nog wat, ook over menstruatie. De vrouwen daar vroegen zich tot Brits verbazing af hoe we er in Nederland mee omgingen. Bleek dat ze daar helemaal geen maandverband of tampons hebben. Die zijn niet beschikbaar of heel duur, dus moeten ze het doen met bladeren en doeken. Voor ons is het heel normaal om naar school te gaan en te werken als we ongesteld zijn, maar zij kunnen dat niet. Dat zorgt voor nog grotere ongelijkheid tussen mannen en vrouwen dan er al is.’
Het uiteindelijke doel van de stichting is om tampons en maandverband in Afrika te laten produceren. Wedman: ‘Het is er nu zo duur omdat het allemaal moet worden geïmporteerd. Door het productieproces te verplaatsen kunnen hoge importkosten en valutaverschillen worden omzeild. Zo creëren we bovendien werkgelegenheid.’ Maar eerst zijn ze nog aan het onderzoeken hoe groot het probleem nu eigenlijk is. Na Kenia richten ze zich nu op Ghana. ‘De politieke situatie is daar rustiger, er zijn meer zakenmensen en het schijnt er minder corrupt te zijn dan in Kenia.’
De studentes zullen in Ghana veel vrouwen gaan interviewen en in de winkels gaan kijken naar de aanwezigheid en prijs van maandverband. Als blijkt dat de behoefte aan en de mogelijkheid voor een fabriek er is, volgt er in de zomer een fietsactie om geld in te zamelen. En deze eerste reis? Die betalen ze uit eigen zak. Geen probleem, vindt Wegman: ‘Het is toch een once in a lifetime experience.’
