Anglicismen zijn een feest, vinden UvA-promovenda Sterre Leufkens en taalwetenschappenstudent Marten van der Meulen. ‘Mensen zijn vaak negatief over leenwoorden, maar wij denken dat anglicismen een verrijking van de taal zijn, geen verloedering. We willen het anglicisme in t zonnetje zetten.’ Dus organiseert het duo, dat samen blogt onder het pseudoniem Milfje Meulskens, in december de eerste Nederlandse verkiezingen voor Anglicisme van het Jaar.
Op de website anglicisme.nl is al een dertigtal woorden genomineerd, zoals selfie, swagger en cougar. Maar is een anglicisme niet hetzelfde als een een leenwoord? ‘Ja, daar is een beetje verwarring over,’ geeft Leufkens toe. ‘Een leenwoord is een concreet woord dat wordt geleend uit een andere taal. Een anglicisme is wat breder, bijvoorbeeld: je moet je mind opmaken. Dat zijn Nederlandse woorden, maar hun combinatie en de zinsstructuur is Engels. In beide gevallen wordt er iets geleend.’ Leufkens werpt nog snel een blik op Wikipedia, en jawel, ook daar staat dat leenwoorden anglicismen zijn.
Van al die Engelse leenwoorden wordt een shortlist gemaakt door een jury, die onder meer bestaat uit taalkundige Marc van Oostendorp – tevens betrokken bij de Woord van het Jaar-verkiezing – en Milfje zelf. ‘Wat wij belangrijk vinden is dat het woord echt een verrijking is van het Nederlands. Mindfuck, bijvoorbeeld, daarvan kunnen we helemaal geen Nederlandse vertaling bedenken die zo kernachtig uitdrukt wat ermee bedoeld wordt. Het moet een nieuw woord zijn, en natuurlijk maakt populariteit ook uit.’
Leufkens toont zich vast verheugd over het woord dat Folia nomineerde (nomineren kan je hier zelf): episch. ‘Ik vind het een behoorlijk goed woord en denk meteen aan een aantal mensen in mijn vriendenkring die het gebruiken. Wat me opvalt is dat het iets heel groots, fenomenaals betekent. Dat zie je vaak bij nieuwe woorden, of oude woorden die een nieuwe betekenis krijgen, zoals vet of gruwelijk.’
Over het aparte leenwoord dat zij en Van der Meulen als naam gebruiken zegt Leufkens: ‘We wilden een naam die een beetje opviel. Het is ook een link met één van onze gedeelde interesses, namelijk de taal van bouquetromannetjes. Die is in de literatuur niet correct, want te cliché en informeel. Het wordt als teken van slechte stijl gezien, maar daarin gebeuren juist leuke dingen.’
En leuke incorrecte dingen mogen van Milfje. ‘Want taalverandering is leuk en gezond. Als een taal niet verandert, gaat ‘ie dood.’
Op de website anglicisme.nl is al een dertigtal woorden genomineerd, zoals selfie, swagger en cougar. Maar is een anglicisme niet hetzelfde als een een leenwoord? ‘Ja, daar is een beetje verwarring over,’ geeft Leufkens toe. ‘Een leenwoord is een concreet woord dat wordt geleend uit een andere taal. Een anglicisme is wat breder, bijvoorbeeld: je moet je mind opmaken. Dat zijn Nederlandse woorden, maar hun combinatie en de zinsstructuur is Engels. In beide gevallen wordt er iets geleend.’ Leufkens werpt nog snel een blik op Wikipedia, en jawel, ook daar staat dat leenwoorden anglicismen zijn.
Van al die Engelse leenwoorden wordt een shortlist gemaakt door een jury, die onder meer bestaat uit taalkundige Marc van Oostendorp – tevens betrokken bij de Woord van het Jaar-verkiezing – en Milfje zelf. ‘Wat wij belangrijk vinden is dat het woord echt een verrijking is van het Nederlands. Mindfuck, bijvoorbeeld, daarvan kunnen we helemaal geen Nederlandse vertaling bedenken die zo kernachtig uitdrukt wat ermee bedoeld wordt. Het moet een nieuw woord zijn, en natuurlijk maakt populariteit ook uit.’
Leufkens toont zich vast verheugd over het woord dat Folia nomineerde (nomineren kan je hier zelf): episch. ‘Ik vind het een behoorlijk goed woord en denk meteen aan een aantal mensen in mijn vriendenkring die het gebruiken. Wat me opvalt is dat het iets heel groots, fenomenaals betekent. Dat zie je vaak bij nieuwe woorden, of oude woorden die een nieuwe betekenis krijgen, zoals vet of gruwelijk.’
Over het aparte leenwoord dat zij en Van der Meulen als naam gebruiken zegt Leufkens: ‘We wilden een naam die een beetje opviel. Het is ook een link met één van onze gedeelde interesses, namelijk de taal van bouquetromannetjes. Die is in de literatuur niet correct, want te cliché en informeel. Het wordt als teken van slechte stijl gezien, maar daarin gebeuren juist leuke dingen.’
En leuke incorrecte dingen mogen van Milfje. ‘Want taalverandering is leuk en gezond. Als een taal niet verandert, gaat ‘ie dood.’
