Hij is een eenvoudige boerenjongen die altijd simpele boerenkost heeft gegeten, maar Rein Leentfaar kijkt uit naar het komende Groot HvA- en UvA-Dictee, dat eten als thema heeft. De dicteecrasher van vorig jaar, die tegen de regels in deelnam en nog een iPad won ook, onderneemt volgende week weer de lange reis vanuit Zeeuws-Vlaanderen om erbij te kunnen zijn.
Dat hij dit jaar het dictee niet hoeft te crashen, maar zich gewoon heeft kunnen inschrijven, maakt de boel voor Leentfaar alleen maar spannender. Hij verwacht dat op de vijftien plekken voor niet-HvA’ers en -UvA’ers een aantal andere spellingskampioenen zal afkomen. ‘Er is een clubje van tien dicteefanaten die de dictees in Nederland afgaan, daarvan zullen er wel een paar naar Amsterdam komen. Bert Jansen, bijvoorbeeld, die vorig jaar op de tweede plek kwam, of Pieter van Diepen uit Leiden.’ Hij zal niet per definitie winnen, stelt hij. ‘Maar ik durf te beweren dat ik tot de beste drie van Nederland behoor.’
De prijs interesseert hem ‘geen bal’. ‘Ook buiten mededinging zou ik met liefde meedoen.’ Leuk was de iPad van vorig jaar wel: ‘Ik kende het fenomeen niet, maar heb me er in verdiept en moet zeggen, het werkt inderdaad lekker.’
Maar het gaat om het dictee, en dat kan wat Leentfaar betreft niet pittig genoeg. ‘Hoe moeilijker, hoe liever. Dan worden de winkansen groter, want slordigheidjes tellen minder mee.’ Het thema vindt hij ‘leuk en uitdagend’, al is hij dus niet echt culinair onderlegd. ‘Ik ben geen culi of foodie, geef mij maar gewoon een lekker stukje vlees en een frietje. Toen ik ging studeren in Delft had ik nog nooit vis gegeten. Als ik ver weg ga voor een dictee, naar Amsterdam, dan eet ik standaard van tevoren een kroketje en een frietje met een colaatje light erbij.’
Er worden geen kookboeken bijgesleept in zijn voorbereiding, Leentfaar beperkt zich tot zijn dagelijkse twee á drie uurtjes Van Dale-studie. ‘Ik heb ook de elektronische Van Dale op de computer en online. Als ik daar *gerecht* intyp, dan kom ik aan vele honderden gerechten. Dat ga ik in december wel even doen.’
Externe kwaliteitstoets
Het is trouwens niet alleen Leentfaar die kan scoren, ook het dictee zelf krijgt dankzij zijn aanwezigheid een externe kwaliteitstoets, zoals de dicteetijger dat vorig jaar noemde. Op zijn blog leentfaarrein.blogspot.com kent hij cijfers toe aan de dictees die hij bijwoont, van 0 tot 5. ‘5 haal je niet, voor 0 moet je het wel echt bont maken. Criteria zijn gezelligheid, of er geen echte fouten in zitten (vorig jaar was er een twijfelgeval, dat moet de jury voorkomen) , moeilijkheidsgraad, en ook het voorlezen is heel belangrijk. Ik verwacht dat Amsterdam een 2 of 3 haalt.’
Dat hij dit jaar het dictee niet hoeft te crashen, maar zich gewoon heeft kunnen inschrijven, maakt de boel voor Leentfaar alleen maar spannender. Hij verwacht dat op de vijftien plekken voor niet-HvA’ers en -UvA’ers een aantal andere spellingskampioenen zal afkomen. ‘Er is een clubje van tien dicteefanaten die de dictees in Nederland afgaan, daarvan zullen er wel een paar naar Amsterdam komen. Bert Jansen, bijvoorbeeld, die vorig jaar op de tweede plek kwam, of Pieter van Diepen uit Leiden.’ Hij zal niet per definitie winnen, stelt hij. ‘Maar ik durf te beweren dat ik tot de beste drie van Nederland behoor.’
De prijs interesseert hem ‘geen bal’. ‘Ook buiten mededinging zou ik met liefde meedoen.’ Leuk was de iPad van vorig jaar wel: ‘Ik kende het fenomeen niet, maar heb me er in verdiept en moet zeggen, het werkt inderdaad lekker.’
Maar het gaat om het dictee, en dat kan wat Leentfaar betreft niet pittig genoeg. ‘Hoe moeilijker, hoe liever. Dan worden de winkansen groter, want slordigheidjes tellen minder mee.’ Het thema vindt hij ‘leuk en uitdagend’, al is hij dus niet echt culinair onderlegd. ‘Ik ben geen culi of foodie, geef mij maar gewoon een lekker stukje vlees en een frietje. Toen ik ging studeren in Delft had ik nog nooit vis gegeten. Als ik ver weg ga voor een dictee, naar Amsterdam, dan eet ik standaard van tevoren een kroketje en een frietje met een colaatje light erbij.’
Er worden geen kookboeken bijgesleept in zijn voorbereiding, Leentfaar beperkt zich tot zijn dagelijkse twee á drie uurtjes Van Dale-studie. ‘Ik heb ook de elektronische Van Dale op de computer en online. Als ik daar *gerecht* intyp, dan kom ik aan vele honderden gerechten. Dat ga ik in december wel even doen.’
Externe kwaliteitstoets
Het is trouwens niet alleen Leentfaar die kan scoren, ook het dictee zelf krijgt dankzij zijn aanwezigheid een externe kwaliteitstoets, zoals de dicteetijger dat vorig jaar noemde. Op zijn blog leentfaarrein.blogspot.com kent hij cijfers toe aan de dictees die hij bijwoont, van 0 tot 5. ‘5 haal je niet, voor 0 moet je het wel echt bont maken. Criteria zijn gezelligheid, of er geen echte fouten in zitten (vorig jaar was er een twijfelgeval, dat moet de jury voorkomen) , moeilijkheidsgraad, en ook het voorlezen is heel belangrijk. Ik verwacht dat Amsterdam een 2 of 3 haalt.’
