Schrijfster, beeldend kunstenaar en neerlandica Charlotte Mutsaers is een van de negentien kunstenaars die is toegetreden tot de nieuwe Akademie van Kunsten (AvK) van de KNAW. Ze vindt het een hele eer en ziet het als een avontuur. ‘Ik ben er fier op lid te zijn van de Akademie van Kunsten.’
‘Mevrouw Mutsaers, wat denkt u aan dit mooie lidmaatschap te hebben?’ is de vraag die we als eerste aan Charlotte Mutsaers (71) stellen. Vanuit Oostende, waar ze veel woont en werkt, beantwoordt de winnares van de P.C.Hooft-Prijs (2010) telefonisch wat vragen. Maar we hebben precies de verkeerde vraag gesteld. ‘Het gaat er toch niet om wat ik er aan heb? Dat klinkt alsof je er geld mee moet verdienen. Dat mag niet het uitgangspunt zijn. Als iemand met hartstocht zijn vak uitoefent, dan moet je niet vragen wat zo iemand daaraan heeft. Dat is een vraag die je stelt aan een bankdirecteur. Van wetenschap en kunst kun je echt wijzer worden, ook als je er geen sikkepit aan verdient. Ik vind het gewoon leuk en eervol om lid te zijn van de Akademie van Kunsten. En wat kan dat niet voor mooie initiatieven opleveren. Ik geloof dat modeontwerpers Victor en Rolf er ook bij zitten. Dat vind ik top! Heel inspirerend. Dat kan van alles opleveren, al zeg ik nog niet wat. En dat allemaal ingebed in de KNAW, een goed en degelijk lichaam.’
Voorste rij
Charlotte Mutsaers vindt dat kunst en wetenschap bij elkaar horen. ‘Die twee vormen een mooi duo, omdat beide disciplines grip op het leven trachten te krijgen. Ik heb ook een abonnement op het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. Dat is een goed wetenschappelijk tijdschrift. Het is niet goedkoop, maar je hebt er wat aan, ook als kunstenaar. Het eigen lichaam gaat tenslotte voor alles. Ik wil weten hoe medici over hun eigen vak schrijven. Zodoende raak ik niet alleen op de hoogte van het medisch jargon en de laatste medische snufjes maar ben ik in contact met een arts ook veel beter gewapend. Bij alles wat mijn lichaam betreft wil ik op de voorste rij zitten.’ Ook toen ze in de jaren zestig Nederlands studeerde aan de UvA vond ze het fijn om nieuwe dingen te leren. ‘Helaas werd er toen nog nauwelijks literatuurwetenschap onderwezen maar van taalkunde, filologie, logica en taalbeheersing heb ik ongelooflijk veel opgestoken.’
Mutsaers leest graag de wetenschapsbijlagen van de kranten. ‘Die kunnen voor mij nog veel uitgebreider. Het gekke is dat veel mensen denken dat kunstenaars en schrijvers alleen maar in kunst en fictie zijn geïnteresseerd. Voor mij zou dat de dood in de pot zijn.’
In 2012 werd Mutsaers ook al eens wetenschappelijk benoemd: ze werd toen buitenlands erelid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Letterkunde.
‘Mevrouw Mutsaers, wat denkt u aan dit mooie lidmaatschap te hebben?’ is de vraag die we als eerste aan Charlotte Mutsaers (71) stellen. Vanuit Oostende, waar ze veel woont en werkt, beantwoordt de winnares van de P.C.Hooft-Prijs (2010) telefonisch wat vragen. Maar we hebben precies de verkeerde vraag gesteld. ‘Het gaat er toch niet om wat ik er aan heb? Dat klinkt alsof je er geld mee moet verdienen. Dat mag niet het uitgangspunt zijn. Als iemand met hartstocht zijn vak uitoefent, dan moet je niet vragen wat zo iemand daaraan heeft. Dat is een vraag die je stelt aan een bankdirecteur. Van wetenschap en kunst kun je echt wijzer worden, ook als je er geen sikkepit aan verdient. Ik vind het gewoon leuk en eervol om lid te zijn van de Akademie van Kunsten. En wat kan dat niet voor mooie initiatieven opleveren. Ik geloof dat modeontwerpers Victor en Rolf er ook bij zitten. Dat vind ik top! Heel inspirerend. Dat kan van alles opleveren, al zeg ik nog niet wat. En dat allemaal ingebed in de KNAW, een goed en degelijk lichaam.’
Voorste rij
Charlotte Mutsaers vindt dat kunst en wetenschap bij elkaar horen. ‘Die twee vormen een mooi duo, omdat beide disciplines grip op het leven trachten te krijgen. Ik heb ook een abonnement op het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. Dat is een goed wetenschappelijk tijdschrift. Het is niet goedkoop, maar je hebt er wat aan, ook als kunstenaar. Het eigen lichaam gaat tenslotte voor alles. Ik wil weten hoe medici over hun eigen vak schrijven. Zodoende raak ik niet alleen op de hoogte van het medisch jargon en de laatste medische snufjes maar ben ik in contact met een arts ook veel beter gewapend. Bij alles wat mijn lichaam betreft wil ik op de voorste rij zitten.’ Ook toen ze in de jaren zestig Nederlands studeerde aan de UvA vond ze het fijn om nieuwe dingen te leren. ‘Helaas werd er toen nog nauwelijks literatuurwetenschap onderwezen maar van taalkunde, filologie, logica en taalbeheersing heb ik ongelooflijk veel opgestoken.’
Mutsaers leest graag de wetenschapsbijlagen van de kranten. ‘Die kunnen voor mij nog veel uitgebreider. Het gekke is dat veel mensen denken dat kunstenaars en schrijvers alleen maar in kunst en fictie zijn geïnteresseerd. Voor mij zou dat de dood in de pot zijn.’
In 2012 werd Mutsaers ook al eens wetenschappelijk benoemd: ze werd toen buitenlands erelid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Letterkunde.
