Sinds 1 januari is de Vlaamse hoogleraar en bestuurder Karen Maex, afkomstig van de Katholieke Universiteit Leuven, de nieuwe decaan van de drie bètafaculteiten van UvA en VU. Vorige week was ze weer even in Leuven en gaf een interview aan het Leuvense universiteitsblad Veto.
‘Mijn taak is om beide [sic] faculteiten te leiden, maar ook om een goede samenwerking tussen beide tot stand te brengen. Oorspronkelijk was er een plan om de bestuurlijke organisatie van beide faculteiten onder één naam te zetten, maar de studenten van de Universiteit van Amsterdam waren daar tegen,’ zegt Maex in het interview. ‘Hun belangrijkste bezwaar was dat er onvoldoende draagvlak was bij de werknemers en studenten. Er was ook onvoldoende vertrouwen in de doelstellingen en de voordelen van het plan. Zij vreesden bijvoorbeeld dat ze zouden moeten pendelen tussen twee campussen, hoewel wij hen verzekerd hadden dat de opleiding op één plaats zou aangeboden worden. Ik begrijp wel dat studenten wat onwennig zijn tegenover zo'n grote verandering.’
Geleidelijke aanpak
Maex heeft het in het interview over de Amsterdam Faculty of Science, de overkoepelende bètafaculteit van UvA en VU waarin de drie bètafaculteiten van de twee universiteiten op zouden gaan. Het plan daartoe werd in december door de medezeggenschap van de UvA afgeschoten. Maar hoe nu verder? Maex: ‘Het doel om verregaand samen te werken, gaat [...] wel door, maar de manier waarop is anders. Er wordt geen overkoepelende structuur opgericht. Concreet proberen we een basis te creëren waarin de werking van de verschillende faculteiten op elkaar afgestemd kan worden. Door onze huidige geleidelijke aanpak kan ook iedereen zich in dit plan vinden.’
Haar eerste weken aan UvA en VU zijn Maex meegevallen. ‘Het is vooral een uitdaging om de nieuwe omgeving en structuren te leren kennen. Maar zo kun je meteen ook zien hoe de faculteiten elkaar kunnen kruisbestuiven. Anderzijds is er ook veel herkenbaarheid: de discussiethema’s zijn vaak dezelfde als in Leuven.’
Gezichtspunt
Wat haar aan haar werk in Nederland zo bevalt is het feit dat ze wordt gedwongen de zaken eens vanuit een ander gezichtspunt te zien. ‘Het feit dat het in een land is met een heel andere regelgeving, maakte het extra interessant voor mij. Het is goed om gekende kwesties eens vanuit een totaal ander standpunt te benaderen. In Amsterdam is het mogelijk om bepaalde structuren aan te passen, terwijl in Vlaanderen alles vaster is.’
Zie hier voor het hele interview van Veto met Karen Maex.
‘Mijn taak is om beide [sic] faculteiten te leiden, maar ook om een goede samenwerking tussen beide tot stand te brengen. Oorspronkelijk was er een plan om de bestuurlijke organisatie van beide faculteiten onder één naam te zetten, maar de studenten van de Universiteit van Amsterdam waren daar tegen,’ zegt Maex in het interview. ‘Hun belangrijkste bezwaar was dat er onvoldoende draagvlak was bij de werknemers en studenten. Er was ook onvoldoende vertrouwen in de doelstellingen en de voordelen van het plan. Zij vreesden bijvoorbeeld dat ze zouden moeten pendelen tussen twee campussen, hoewel wij hen verzekerd hadden dat de opleiding op één plaats zou aangeboden worden. Ik begrijp wel dat studenten wat onwennig zijn tegenover zo'n grote verandering.’
Geleidelijke aanpak
Maex heeft het in het interview over de Amsterdam Faculty of Science, de overkoepelende bètafaculteit van UvA en VU waarin de drie bètafaculteiten van de twee universiteiten op zouden gaan. Het plan daartoe werd in december door de medezeggenschap van de UvA afgeschoten. Maar hoe nu verder? Maex: ‘Het doel om verregaand samen te werken, gaat [...] wel door, maar de manier waarop is anders. Er wordt geen overkoepelende structuur opgericht. Concreet proberen we een basis te creëren waarin de werking van de verschillende faculteiten op elkaar afgestemd kan worden. Door onze huidige geleidelijke aanpak kan ook iedereen zich in dit plan vinden.’
Haar eerste weken aan UvA en VU zijn Maex meegevallen. ‘Het is vooral een uitdaging om de nieuwe omgeving en structuren te leren kennen. Maar zo kun je meteen ook zien hoe de faculteiten elkaar kunnen kruisbestuiven. Anderzijds is er ook veel herkenbaarheid: de discussiethema’s zijn vaak dezelfde als in Leuven.’
Gezichtspunt
Wat haar aan haar werk in Nederland zo bevalt is het feit dat ze wordt gedwongen de zaken eens vanuit een ander gezichtspunt te zien. ‘Het feit dat het in een land is met een heel andere regelgeving, maakte het extra interessant voor mij. Het is goed om gekende kwesties eens vanuit een totaal ander standpunt te benaderen. In Amsterdam is het mogelijk om bepaalde structuren aan te passen, terwijl in Vlaanderen alles vaster is.’
Zie hier voor het hele interview van Veto met Karen Maex.
