Student, getalenteerd, excellent én allochtoon, dat zijn de criteria om kans te maken op een van de jaarlijkse Echo Awards. Vorige week vrijdag won HvA-student commerciële economie Enko Dijkstra (22) de prijs voor de meest veelbelovende allochtone hbo-student.
Gefeliciteerd! Hoe win je nou zo’n award?
‘Mijn opleidingsmanager is nogal fan van mij, dus die stond erop dat ik door de HvA zou worden voorgedragen. De deadline was eigenlijk al verstreken en er waren al anderen uitgekozen, maar toen heeft zij er toch voor gezorgd dat ik in plaats van iemand anders mee mocht doen.’
Kwam de prijs als een verrassing?
‘Zonder arrogant te zijn: ik had het wel een beetje verwacht. Mijn medegenomineerden zeiden ook de hele tijd dat ik zou gaan winnen. Ik heb de afgelopen jaren al zo veel gedaan, bijvoorbeeld het oprichten van Get it Done, een crowdfunding-platform voor ontwikkelingswerk. Dat is toch wel wat anders dan alleen een bestuursfunctie erbij doen.’
Hoe belangrijk is winnen dan nog?
‘Voor mij is vooral de erkenning belangrijk. Voor het opzetten van vrijwilligersinitiatieven zit je soms tot diep in de nacht achter je laptop. Je krijgt er geen geld voor en vaak duurt het jaren voordat je resultaat ziet. Maar ook kon ik tijdens de uitreiking praten met mensen van Shell en KPMG. En daarnaast was de uitreiking ontzettend gezellig, ook met de medegenomineerden. Ik heb meteen een bijeenkomst georganiseerd om elkaar nog eens te zien.’
Is een prijs alleen voor ‘allochtoon talent’ niet stigmatiserend?
‘Ik snap die kritiek wel. Maar ik bekijk het heel pragmatisch: ik denk dat deze titel heel positief kan zijn voor de projecten die ik nog wil gaan opzetten. En ik ben nu eenmaal in een ander land geboren, dus ik hoef dat ook niet te verloochenen.’
Gefeliciteerd! Hoe win je nou zo’n award?
‘Mijn opleidingsmanager is nogal fan van mij, dus die stond erop dat ik door de HvA zou worden voorgedragen. De deadline was eigenlijk al verstreken en er waren al anderen uitgekozen, maar toen heeft zij er toch voor gezorgd dat ik in plaats van iemand anders mee mocht doen.’
Kwam de prijs als een verrassing?
‘Zonder arrogant te zijn: ik had het wel een beetje verwacht. Mijn medegenomineerden zeiden ook de hele tijd dat ik zou gaan winnen. Ik heb de afgelopen jaren al zo veel gedaan, bijvoorbeeld het oprichten van Get it Done, een crowdfunding-platform voor ontwikkelingswerk. Dat is toch wel wat anders dan alleen een bestuursfunctie erbij doen.’
Hoe belangrijk is winnen dan nog?
‘Voor mij is vooral de erkenning belangrijk. Voor het opzetten van vrijwilligersinitiatieven zit je soms tot diep in de nacht achter je laptop. Je krijgt er geen geld voor en vaak duurt het jaren voordat je resultaat ziet. Maar ook kon ik tijdens de uitreiking praten met mensen van Shell en KPMG. En daarnaast was de uitreiking ontzettend gezellig, ook met de medegenomineerden. Ik heb meteen een bijeenkomst georganiseerd om elkaar nog eens te zien.’
Is een prijs alleen voor ‘allochtoon talent’ niet stigmatiserend?
‘Ik snap die kritiek wel. Maar ik bekijk het heel pragmatisch: ik denk dat deze titel heel positief kan zijn voor de projecten die ik nog wil gaan opzetten. En ik ben nu eenmaal in een ander land geboren, dus ik hoef dat ook niet te verloochenen.’
