Nooit eerder stuurde Amsterdam zo een grote delegatie sporters naar het Groot Nederlandse Studentenkampioenschap. Maar het gewenste resultaat werd niet behaald, dit weekend in Tilburg. Ondanks een schaal vol gewonnen medailles moest Amsterdam genoegen nemen met een vierde plaats in het eindklassement, op ruime afstand van kampioen Nijmegen.
Amsterdams succes was er wel op specificieke onderdelen. Bij het basketbal haalden de dames goud en de heren zilver. De schermers grepen winst met de floret. De wielrensters reden naar brons en de judoka's vochten zich naar zilver. De heren rugbyers reikten eveneens tot de finale, maar troffen een tegenstander die zich verlaagd had tot een onconventionele strategie. De Utrechtse rugbyers hadden tijdens het grote feest van zaterdagavond besloten om geen druppel alcohol te drinken. Je zou het vals spelen kunnen noemen. Hoe dan ook, de messcherpe geheelonthouders rolden tijdens de finale de Amsterdammers volledig op.
Handbalgoud
Het meest succesvol waren de Amsterdamse handballers. Gestoken in hun roze tenue domineerden zowel de heren als de dames twee dagen lang de handbalhal. Niet alleen door superieur spel, maar ook door vanaf de tribune het meeste lawaai te produceren. Vlaggen wapperend en liederen zingend, stuwden de dames en heren elkaar naar een gouden medaille.
De Amsterdamse handballers waren bij het GNSK trefzeker vanuit alle mogelijke standen.
UvA-student en handballer Frank Brasser vertelde zaterdagmiddag al dat hij op dubbelgoud rekende. 'Twee jaar geleden stonden we in de finale. We verloren op penalties van Nijmegen. Ik was er toen bij. Nu hebben we op elke positie een betere speler staan. Het is supergoed georganiseerd. Alle spelers beschikken over een waterbitch, zoals we onze vrijwilligers noemen.' 'We schieten en slaan Nijmegen kapot,' concludeerde Frank's teamgenoot Ralph Weijden puntig.
Om de claim van Amsterdam op de Nijmeegse troon kracht bij te zetten, trok Frank vervolgens zijn shirt uit en begon hard 'Amsterdam, Amsterdam, Amsterdaaaam' te schreeuwen, waarna de overige handballers hem bijval gaven, zwart-rode vlaggen wapperend, in de stijl van vak 410 en de F-side. De combinatie van energie en vooral ook kwaliteit op het veld bleek zondag tijdens de finale, ook voor Nijmegen, onverslaanbaar.
Gebrek aan voetbalteam fataal
Ondanks al deze successen moest Amsterdam in het algemeen klassement genoegen nemen met een tegenvallende vierde plaats. Mark Schram van de Stichting Studentensport Amsterdam had een verklaring. 'Bij voetbal zijn driehonderd punten te verdienen, maar wij hadden geen voetbalteam. Er spelen zó veel goede clubs in de regio Amsterdam, dat er nooit een Amsterdamse studentenvoetbalclub in het leven is geroepen. Het is daardoor moeilijk om een team te formeren. Want ik heb het niet over derdeklassespelers. We willen voetballers uit de hoofdklasse, topklasse en eerste divisie.'
Volgend jaar is het GNSK in Amsterdam. 'Hóe we het gaan doen weet ik nog niet, maar we zullen zorgen dat er dan een voetbalteam staat,' besloot Mark. Liefst vanaf de tribune begeleid door een zooi fanatieke handballers.
Amsterdams succes was er wel op specificieke onderdelen. Bij het basketbal haalden de dames goud en de heren zilver. De schermers grepen winst met de floret. De wielrensters reden naar brons en de judoka's vochten zich naar zilver. De heren rugbyers reikten eveneens tot de finale, maar troffen een tegenstander die zich verlaagd had tot een onconventionele strategie. De Utrechtse rugbyers hadden tijdens het grote feest van zaterdagavond besloten om geen druppel alcohol te drinken. Je zou het vals spelen kunnen noemen. Hoe dan ook, de messcherpe geheelonthouders rolden tijdens de finale de Amsterdammers volledig op.
Handbalgoud
Het meest succesvol waren de Amsterdamse handballers. Gestoken in hun roze tenue domineerden zowel de heren als de dames twee dagen lang de handbalhal. Niet alleen door superieur spel, maar ook door vanaf de tribune het meeste lawaai te produceren. Vlaggen wapperend en liederen zingend, stuwden de dames en heren elkaar naar een gouden medaille.
De Amsterdamse handballers waren bij het GNSK trefzeker vanuit alle mogelijke standen.
UvA-student en handballer Frank Brasser vertelde zaterdagmiddag al dat hij op dubbelgoud rekende. 'Twee jaar geleden stonden we in de finale. We verloren op penalties van Nijmegen. Ik was er toen bij. Nu hebben we op elke positie een betere speler staan. Het is supergoed georganiseerd. Alle spelers beschikken over een waterbitch, zoals we onze vrijwilligers noemen.' 'We schieten en slaan Nijmegen kapot,' concludeerde Frank's teamgenoot Ralph Weijden puntig.
Om de claim van Amsterdam op de Nijmeegse troon kracht bij te zetten, trok Frank vervolgens zijn shirt uit en begon hard 'Amsterdam, Amsterdam, Amsterdaaaam' te schreeuwen, waarna de overige handballers hem bijval gaven, zwart-rode vlaggen wapperend, in de stijl van vak 410 en de F-side. De combinatie van energie en vooral ook kwaliteit op het veld bleek zondag tijdens de finale, ook voor Nijmegen, onverslaanbaar.
Gebrek aan voetbalteam fataal
Ondanks al deze successen moest Amsterdam in het algemeen klassement genoegen nemen met een tegenvallende vierde plaats. Mark Schram van de Stichting Studentensport Amsterdam had een verklaring. 'Bij voetbal zijn driehonderd punten te verdienen, maar wij hadden geen voetbalteam. Er spelen zó veel goede clubs in de regio Amsterdam, dat er nooit een Amsterdamse studentenvoetbalclub in het leven is geroepen. Het is daardoor moeilijk om een team te formeren. Want ik heb het niet over derdeklassespelers. We willen voetballers uit de hoofdklasse, topklasse en eerste divisie.'
Volgend jaar is het GNSK in Amsterdam. 'Hóe we het gaan doen weet ik nog niet, maar we zullen zorgen dat er dan een voetbalteam staat,' besloot Mark. Liefst vanaf de tribune begeleid door een zooi fanatieke handballers.
