Asis Aynan (1980) is niet uniek. Zijn gevoelens van thuisloosheid, van heimwee en van eenzaamheid kent iedereen wel, denkt hij: ‘In wezen zijn ze onderdeel van ons mens-zijn.’ Toch publiceerde de schrijver en docent Nederlands aan de HvA over deze thema’s onlangs de verhalenbundel
Gebed zonder eind.
Voel je je op dit moment thuis?
‘Ja, in dit gesprek met jou best wel, de atmosfeer is wel goed. Je thuis voelen heeft niet alleen te maken met hoe je je zelf in de wereld voelt, maar ook met de ander.’
In je boek ontmoet je allerlei mensen uit verschillende steden. Hoe hebben zij dan invloed gehad op jouw gevoel van je ergens thuis voelen?
‘Die mensen vertelden verhalen waardoor mijn identiteit voller en groter is geworden. Daardoor voel ik me meer thuis in de wereld. In Amsterdam voel ik me op een andere manier thuis. Hier let ik minder op mijn omgeving, ga niet naar plekken toe waar toeristen normaal gesproken heengaan, zoals de Dam. Als ik op reis ben neem ik juist veel meer van de omgeving en de mensen in me op.’
Zag je bij degenen die je ontmoette ook gevoelens van thuisloosheid terug?
‘Iedereen ervaart die gevoelens van heimwee en thuisloosheid; in wezen zijn ze onderdeel van ons mens-zijn. Iedereen heeft een intrinsiek, onrustig verlangen ergens naartoe.’
Wil je daarmee dan ook zeggen dat niet-migranten zich eveneens thuisloos kunnen voelen?
‘In mijn boek zijn alle thema’s geen thema’s die specifiek verbonden zijn aan migranten, maar aan ieder mens. Er zijn momenten in mijn leven geweest dat ik daar anders over dacht. Bijvoorbeeld toen ik als vijftienjarige mijn ouders pestte met de ramadan. Ik liet ze weten dat ik het belachelijk vond en dat dat kwam doordat ik in een andere cultuur was opgegroeid dan zij waren. Maar later kwam ik erachter dat ik puberaal gedrag vertoonde dat ieder kind vertoont.’
Zijn er dan helemaal geen verschillen tussen mensen?
‘Zowel qua uiterlijk als innerlijk verschillen we erg weinig van elkaar. Het is net zoals met telefoons; iedereen heeft er een en allemaal zijn ze in principe hetzelfde. Als je echter inzoomt zijn er wel kleine verschillen tussen die telefoons, bijvoorbeeld in welke muziek of apps erop staan. Zo werkt het ook met mensen. Ik denk niet dat ik dan een pessimistisch mensbeeld heb – er zit juist wel iets geruststellends in.’
Op welke manier ben jij zelf uniek denk je? Wat zijn de kleine verschillen tussen jou en anderen?
'Ja, goh, dat weet ik eigenlijk niet. Ik merk dat ik een aversie heb tegen omschrijvingen geven van mezelf, alsof je constant op een datingsite zit. Ik schrijf ook daarover in mijn
zomercolumn. Vroeger werd je uitgehuwelijkt en nu denken we: je regelt toch zelf je eigen vrouw?! Maar ondertussen worden we massaal weggegeven door virtuele datingsystemen als Tinder. Ik laat me liever weggeven door mijn moeder die me goed kent dan door een site die door een nerd gemaakt is.’
De komende twee weken is Asis Aynan op tournee met zijn boek:
- Donderdag 26 juni om 19:30 uur in
De Nieuwe Boekhandel (Bos en Lommerweg 227). Asis
signeert zijn boek en zal een exemplaar overhandigen aan Fenna Ulicki, wethouder in Amsterdam-West.
- Zaterdag 28 juni om 15:00 uur in boekhandel Over het water (Van der Pekstraat 59).
- Zaterdag 5 juli om 14:00 in boekhandel Van der Plas (Buikslotermeerplein).
- Maandag 7 juli om 20:00 uur: 'Op weg naar een tweede druk', literaire avond i.s.m. SLAA met literatuur, muziek en optredens. Voor meer informatie zie
SLAA.nl.