Afgelopen dinsdag is universitair hoofddocent politicologie Uwe Becker overleden na een jarenlange strijd tegen kanker. Becker was 38 jaar geleden als student voor het eerst werkzaam bij de afdeling politicologie aan de UvA. Hij is 63 jaar geworden.
Becker, geboren in Duitsland, stond bekend als een enthousiasmerende en kleurrijke docent en wetenschapper. Oud-student Joris Kok, die in 1994 colleges van Becker volgde, noemt hem op Twitter ‘not your average prof.’ Student Fatihya Abdi spreekt van ‘een van de meest toffe professoren van de afdeling politicologie.’ En D66-politicus en oud-student Pieter Rietman noemt Becker een ‘man met karakter’, omdat hij weigerde Rietmans papers over de Amerikaanse econoom Milton Friedman na te kijken.
Zo’n vijf jaar geleden maakten Esmé Cartens en Eline van Schaik, destijds bachelorstudenten politicologie en bestuursleden van studievereniging Machiavelli, samen met Becker een boekje over het eerste regeringsjaar van Barack Obama. Als eerbetoon schreven zij een herinnering aan Uwe Becker:
In memoriam: Uwe Becker
'Deze week bereikte ons het verdrietige bericht dat Uwe Becker is overleden. Vele studenten zullen hem hebben gekend als docent ‘Politieke structuren en processen’ tijdens het eerste jaar van de studie politicologie.
In veel opzichten was Uwe het archetype verstrooide professor. Net zo vaak gingen zijn colleges over inkomensongelijkheid als over de laatste ontwikkelingen in het Duitse voetbal of de Haagse politiek. Tegelijkertijd publiceerde hij boeken en artikelen aan de lopende band, met name over politieke economie, zoals onlangs nog een publicatie over de BRIC-landen.
In 2008, op het hoogtepunt van de Obama-koorts die ook bij studenten politicologie woedde, organiseerde studievereniging Machiavelli twee reizen naar Amerika. Wij waren hier deelnemer en mede-organisator van, en teruggekomen van deze bijzondere studiereizen vatte Uwe het plan op om onze ervaringen en zijn kennis over de Amerikaanse politiek te bundelen. Daaruit ontstond het boekje Het Obama experiment. Hoop in tegenslag over het eerste regeringsjaar van president Obama.
Hier ging een heel proces aan vooraf. Wilde plannen werden gesmeed om in Uwes vakantiehuis in Normandië een schrijfweek te houden. Uwe wilde het liefst met zijn vieren naar Amerika voor interviews, en zat al te rekenen hoeveel van zijn persoonlijke frequent flyer miles hem dat ging kosten. Uiteindelijk werd het de eettafel van zijn dijkhuisje in Noord.
Normaal gesproken strooien studenten met allerlei ideeën voor een paper en is het aan de docent om daar richting aan te geven, maar bij het schrijven van dit boek was het vaak tegenovergesteld. Uwes enthousiasme, eindeloze ideeën en grote kennis over de Amerikaanse samenleving gaven vorm aan het schrijfproces. Voor ons is het één van de stappen geweest naar waarschijnlijk een levenslange interesse in Amerikaanse politiek en we zijn hier Uwe nog steeds erg dankbaar voor.
Uwe was een docent die de tijd nam om een persoonlijke band op te bouwen met zijn studenten, ze wist te enthousiasmeren voor het vakgebied en met veel humor en relativering een onvergetelijke indruk op ons heeft achtergelaten. In de tijd van onderwijsinstellingen als leerfabrieken, de "managementcultuur" en de hoge werkdruk voor docenten, was Uwe een lichtend voorbeeld van rebellie. Studenten politicologie zullen hem missen.'
Esmé Cartens & Eline van Schaik
Becker, geboren in Duitsland, stond bekend als een enthousiasmerende en kleurrijke docent en wetenschapper. Oud-student Joris Kok, die in 1994 colleges van Becker volgde, noemt hem op Twitter ‘not your average prof.’ Student Fatihya Abdi spreekt van ‘een van de meest toffe professoren van de afdeling politicologie.’ En D66-politicus en oud-student Pieter Rietman noemt Becker een ‘man met karakter’, omdat hij weigerde Rietmans papers over de Amerikaanse econoom Milton Friedman na te kijken.
Zo’n vijf jaar geleden maakten Esmé Cartens en Eline van Schaik, destijds bachelorstudenten politicologie en bestuursleden van studievereniging Machiavelli, samen met Becker een boekje over het eerste regeringsjaar van Barack Obama. Als eerbetoon schreven zij een herinnering aan Uwe Becker:
In memoriam: Uwe Becker
'Deze week bereikte ons het verdrietige bericht dat Uwe Becker is overleden. Vele studenten zullen hem hebben gekend als docent ‘Politieke structuren en processen’ tijdens het eerste jaar van de studie politicologie.
In veel opzichten was Uwe het archetype verstrooide professor. Net zo vaak gingen zijn colleges over inkomensongelijkheid als over de laatste ontwikkelingen in het Duitse voetbal of de Haagse politiek. Tegelijkertijd publiceerde hij boeken en artikelen aan de lopende band, met name over politieke economie, zoals onlangs nog een publicatie over de BRIC-landen.
In 2008, op het hoogtepunt van de Obama-koorts die ook bij studenten politicologie woedde, organiseerde studievereniging Machiavelli twee reizen naar Amerika. Wij waren hier deelnemer en mede-organisator van, en teruggekomen van deze bijzondere studiereizen vatte Uwe het plan op om onze ervaringen en zijn kennis over de Amerikaanse politiek te bundelen. Daaruit ontstond het boekje Het Obama experiment. Hoop in tegenslag over het eerste regeringsjaar van president Obama.
Hier ging een heel proces aan vooraf. Wilde plannen werden gesmeed om in Uwes vakantiehuis in Normandië een schrijfweek te houden. Uwe wilde het liefst met zijn vieren naar Amerika voor interviews, en zat al te rekenen hoeveel van zijn persoonlijke frequent flyer miles hem dat ging kosten. Uiteindelijk werd het de eettafel van zijn dijkhuisje in Noord.
Normaal gesproken strooien studenten met allerlei ideeën voor een paper en is het aan de docent om daar richting aan te geven, maar bij het schrijven van dit boek was het vaak tegenovergesteld. Uwes enthousiasme, eindeloze ideeën en grote kennis over de Amerikaanse samenleving gaven vorm aan het schrijfproces. Voor ons is het één van de stappen geweest naar waarschijnlijk een levenslange interesse in Amerikaanse politiek en we zijn hier Uwe nog steeds erg dankbaar voor.
Uwe was een docent die de tijd nam om een persoonlijke band op te bouwen met zijn studenten, ze wist te enthousiasmeren voor het vakgebied en met veel humor en relativering een onvergetelijke indruk op ons heeft achtergelaten. In de tijd van onderwijsinstellingen als leerfabrieken, de "managementcultuur" en de hoge werkdruk voor docenten, was Uwe een lichtend voorbeeld van rebellie. Studenten politicologie zullen hem missen.'
Esmé Cartens & Eline van Schaik
