Het Nederlands studentenkampioenschap tafeltennis vond zaterdag plaats in Utrecht. HvA-studente Christel Petiet ging op jacht naar haar tweede toernooizege. Ze bleek de beste, op één na.
Ooit vond Christel tafeltennis stom. Op haar schoolplein stond een basket en een tafeltennistafel. De tienjarige Christel had een duidelijke voorkeur. 'Ik speelde basketbal. Dat was cool. Die tafeltennissers vond ik losers.'
Op een dag pakte ze een batje. 'Het is eigenlijk superleuk, ontdekte ik toen.' Dertien jaar later kleeft het batje nog steeds in Christel's rechterhand. Met succes. De studente sport, management & ondernemen nam deel aan de Europese studentenspelen, won het NSK in 2012, en verloor vorig jaar de finale van het toernooi.
Haar prestatie van 2012 evenaren zal deze zaterdag moeilijk worden, denkt ze zelf. Want tussen de vrouwelijke deelnemers loopt ook Jacintha de Hoop, student commerciële economie aan de Hogeschool Utrecht. En zij is écht goed. 'Ze speelt in de eredivisie. De kans is heel groot dat zij gaat winnen.'
Oude mannen met noppen
Wie in elk geval niet gaat winnen is Ewa Bednarczyk (19). De HvA-studente fysiotherapie dekt zich gevraagd naar haar kansen vakkundig in: 'Ik train niet meer zo veel als vroeger. Ik heb nu andere dingen in mijn leven.' Ze eindigt dan ook ver verwijderd van het podium. Toch heeft een studententoernooi volgens Ewa één groot voordeel. 'Er zijn hier geen oude mannetjes met noppen.'
Noppen zijn een soort bultjes op het rubber van een batje. 'Je speelt soms tegen oude mannetjes die daar allerlei effectballen mee slaan. Als jij met topspin slaat, en zij reageren daar op met backspin dan gaat de bal, eh ja dat weet ik dus niet zo goed.'
Ondertussen wint Christel al haar wedstrijden. Met haar defensieve stijl dwingt ze tegenstanders tot het maken van fouten. Ze plaatst zich voor de finale. Voor het derde jaar op rij.
Daar wacht zoals verwacht Jacintha. De eerste game verliest Christel. 11-4. Duidelijke cijfers. Een andere tactiek is vereist, weet Cristel. 'In lange rally's is zij beter. Ik moet dus wel aanvallender gaan spelen.' Het gaat daarna iets beter. Maar niet goed genoeg. De tweede game gaat weer naar Jacintha. 11-8. En in de laatste game wordt het 11-9. 3-0. Afgelopen.
Christel kan er mee leven. Met een sombrero op haar hoofd - het verkleedfeest is al begonnen - analyseert ze uren later haar tweede plek. 'Ik ben tevreden. Jacintha is zo goed. Het zegt genoeg dat ze na onze finale ook nog even de winnaar van het mannentoernooi versloeg.' Al was dat wel een jong mannetje, zonder noppen.
Ooit vond Christel tafeltennis stom. Op haar schoolplein stond een basket en een tafeltennistafel. De tienjarige Christel had een duidelijke voorkeur. 'Ik speelde basketbal. Dat was cool. Die tafeltennissers vond ik losers.'
Op een dag pakte ze een batje. 'Het is eigenlijk superleuk, ontdekte ik toen.' Dertien jaar later kleeft het batje nog steeds in Christel's rechterhand. Met succes. De studente sport, management & ondernemen nam deel aan de Europese studentenspelen, won het NSK in 2012, en verloor vorig jaar de finale van het toernooi.
Haar prestatie van 2012 evenaren zal deze zaterdag moeilijk worden, denkt ze zelf. Want tussen de vrouwelijke deelnemers loopt ook Jacintha de Hoop, student commerciële economie aan de Hogeschool Utrecht. En zij is écht goed. 'Ze speelt in de eredivisie. De kans is heel groot dat zij gaat winnen.'
Oude mannen met noppen
Wie in elk geval niet gaat winnen is Ewa Bednarczyk (19). De HvA-studente fysiotherapie dekt zich gevraagd naar haar kansen vakkundig in: 'Ik train niet meer zo veel als vroeger. Ik heb nu andere dingen in mijn leven.' Ze eindigt dan ook ver verwijderd van het podium. Toch heeft een studententoernooi volgens Ewa één groot voordeel. 'Er zijn hier geen oude mannetjes met noppen.'
Noppen zijn een soort bultjes op het rubber van een batje. 'Je speelt soms tegen oude mannetjes die daar allerlei effectballen mee slaan. Als jij met topspin slaat, en zij reageren daar op met backspin dan gaat de bal, eh ja dat weet ik dus niet zo goed.'
Ondertussen wint Christel al haar wedstrijden. Met haar defensieve stijl dwingt ze tegenstanders tot het maken van fouten. Ze plaatst zich voor de finale. Voor het derde jaar op rij.
Daar wacht zoals verwacht Jacintha. De eerste game verliest Christel. 11-4. Duidelijke cijfers. Een andere tactiek is vereist, weet Cristel. 'In lange rally's is zij beter. Ik moet dus wel aanvallender gaan spelen.' Het gaat daarna iets beter. Maar niet goed genoeg. De tweede game gaat weer naar Jacintha. 11-8. En in de laatste game wordt het 11-9. 3-0. Afgelopen.
Christel kan er mee leven. Met een sombrero op haar hoofd - het verkleedfeest is al begonnen - analyseert ze uren later haar tweede plek. 'Ik ben tevreden. Jacintha is zo goed. Het zegt genoeg dat ze na onze finale ook nog even de winnaar van het mannentoernooi versloeg.' Al was dat wel een jong mannetje, zonder noppen.
