Er wordt lustig en origineel gekookt aan de HvA en de UvA. Die conclusie drong zich al snel op aan de juryleden van Folia’s kookblogwedstrijd, toen zij de vijftien inzendingen van aspirant- of al gevestigde kookbloggers doornamen.
Een winters zonnetje scheen door de ramen van Café de Plantage toen Hiske Versprille (culinair journalist bij Het Parool), Leonie ter Veld (de auteur achter het kookblog Gewoon wat een studentje ’s avonds eet en het gelijknamige kookboek) en ondergetekende (Folia-redacteur en connaisseur van peulvruchtenprutjes en patatjes oorlog) aanschoven voor een lichte lunch en vele A4’tjes zware kost.
De kwaliteit was over het algemeen hoog: er hoefde niet met het rode grammaticapotlood in de hand gelezen te worden, en met de komst van digitale camera en iPhone blijkt bijna elke kookblogger ook een begenadigd foodstylist en fotograaf. De eisen van juryleden waren dan ook streng.
Persoonlijkheid
Allereerst moest de inleidende tekst pakkend, goed geschreven, geestig en persoonlijk zijn: een recept alleen kun je immers ook uit je moeders oude Wannée-kookboek halen. Stijl en taalgebruik zijn natuurlijk onmisbaar, maar de persoonlijkheid van de blogger en zijn of haar avonturen mogen daar best doorheen schemeren. Je wil als student toch weten wat voor persoon jou gaat adviseren over je dagelijkse kost. Het recept, ten tweede, moest maakbaar zijn: de maten en ingrediënten moesten helder beschreven zijn. Het mocht best een beetje ambitieus, met hier en daar een kooktechniek of een smaakuitdaging: het cliché dat een student alleen een ei kan bakken gaat voor een enkele eerstejaars wel op, maar daar moet de kookblogger juist verandering in brengen. De foto, ten slotte, moest het gerecht aantrekkelijk presenteren – nog niet zo'n makkelijke taak met een pastaatje onder die TL-balk in de studentenflat.
Er kwamen recepten voorbij waar de jury een klein beetje misselijk van werd bij lezing alleen; met véél te veel smaakmakers door elkaar heen (truffel én kaas én struisvogel; chorizo én basilicum én katjang pedis) of juist een wat geijkte pijnboompitten-parmezaancombo. Sommigen leerden hun lezer risotto maken of béchamelsaus – dat is zeer aan te moedigen, maar als een student het nog niet kan, moet de beschrijving wel héél gedetailleerd om elke mogelijkheid van misstappen uit te sluiten. Tenslotte waren daar de terugkerende thema’s van het studentensmaakpalet: pasta met van alles en nog wat; uit blik, uit pot, alles natuurlijk wel afgetopt met verse basilicum. Nieuwe ster aan het firmament blijkt de pizza-van-een-broodje. Vooral onder dames een populair gerecht, maar voor de jury moet er wel wat meer liefde en lekkers bij komen kijken wil een dergelijk recept uitgroeien tot meer dan een snacksneetje met gesmolten kaas.
Eervolle vermeldingen
Drie eervolle vermeldingen staken met kop en schouders boven hun medekandidaten uit. Rogier Plokker schreef een ode aan de pastitio, een Mediterraan pastagerecht dat via Griekenland naar Egypte reisde, en ergens onderweg op het pad van de negentienjarige rechtenstudent kwam. Waar precies werd helaas niet geheel duidelijk uit zijn inleiding, maar recept en vooral bijgaande foto liet de jury het water in de mond lopen. Ook UvA-medewerker Ruby Sanders koos voor een klassieker van internationale allure. Haar latkes gingen vergezeld van een prachtig verslag van haar ontdekking van de joodse aardappelkoekjes in Roemeens-joods winkeltje in Buenos Aires. Wiljan Linders (26, sociologie) zocht verre inspiratie in het verleden voor zijn Oersoep, met daarin onder meer chorizoworst die hij liefdevol omschrijft als ‘zo’n gebogen geval, glimmend oranje van het vet, met een touwtje eraan’. Ons bezoek aan de supermarkt zal nooit meer hetzelfde zijn.
De winnaar
Onomstoten winnaar was echter een duo vlotte heren (over het algemeen was de jury zeer te spreken over de flinke representatie van beide seksen onder de inzendingen). Gregory Edelenbos en Tristan van Hoolwerff (beiden student media, informatie en communicatie) combineren in hun dubbelrecept schrijfzwier en humor met een studentikoze edge die de harten van de jury, en hun toekomstige fans, verovert. Het compenseerde ruimschoots hun culinaire uitschietertjes: in hun verder goed bedachte sushisalade (‘Des te meer zeewier, des te minder bier’) gaan behalve tonijn en avocado bijna twee bekertjes crème fraîche en een hele tube wasabi. De jury huiverde even, maar goed: de student moet er nog van groeien.
Verder was de jury gecharmeerd van hun courgette-avocadosoep (die avocado’s moeten toch op voordat ze straks onbetaalbaar zijn, nietwaar?); de foto met glaasje wijn, dienblad en I <3 Home-servetje vertederde. De jury roept Gregory en Tristan derhalve uit tot winaars van de Folia Kookblogwedstrijd en ziet uit naar hun verdere – hopelijk iets magerder – recepten!
De jury in beraad.
Een winters zonnetje scheen door de ramen van Café de Plantage toen Hiske Versprille (culinair journalist bij Het Parool), Leonie ter Veld (de auteur achter het kookblog Gewoon wat een studentje ’s avonds eet en het gelijknamige kookboek) en ondergetekende (Folia-redacteur en connaisseur van peulvruchtenprutjes en patatjes oorlog) aanschoven voor een lichte lunch en vele A4’tjes zware kost.
De kwaliteit was over het algemeen hoog: er hoefde niet met het rode grammaticapotlood in de hand gelezen te worden, en met de komst van digitale camera en iPhone blijkt bijna elke kookblogger ook een begenadigd foodstylist en fotograaf. De eisen van juryleden waren dan ook streng.
Persoonlijkheid
Allereerst moest de inleidende tekst pakkend, goed geschreven, geestig en persoonlijk zijn: een recept alleen kun je immers ook uit je moeders oude Wannée-kookboek halen. Stijl en taalgebruik zijn natuurlijk onmisbaar, maar de persoonlijkheid van de blogger en zijn of haar avonturen mogen daar best doorheen schemeren. Je wil als student toch weten wat voor persoon jou gaat adviseren over je dagelijkse kost. Het recept, ten tweede, moest maakbaar zijn: de maten en ingrediënten moesten helder beschreven zijn. Het mocht best een beetje ambitieus, met hier en daar een kooktechniek of een smaakuitdaging: het cliché dat een student alleen een ei kan bakken gaat voor een enkele eerstejaars wel op, maar daar moet de kookblogger juist verandering in brengen. De foto, ten slotte, moest het gerecht aantrekkelijk presenteren – nog niet zo'n makkelijke taak met een pastaatje onder die TL-balk in de studentenflat.
Er kwamen recepten voorbij waar de jury een klein beetje misselijk van werd bij lezing alleen; met véél te veel smaakmakers door elkaar heen (truffel én kaas én struisvogel; chorizo én basilicum én katjang pedis) of juist een wat geijkte pijnboompitten-parmezaancombo. Sommigen leerden hun lezer risotto maken of béchamelsaus – dat is zeer aan te moedigen, maar als een student het nog niet kan, moet de beschrijving wel héél gedetailleerd om elke mogelijkheid van misstappen uit te sluiten. Tenslotte waren daar de terugkerende thema’s van het studentensmaakpalet: pasta met van alles en nog wat; uit blik, uit pot, alles natuurlijk wel afgetopt met verse basilicum. Nieuwe ster aan het firmament blijkt de pizza-van-een-broodje. Vooral onder dames een populair gerecht, maar voor de jury moet er wel wat meer liefde en lekkers bij komen kijken wil een dergelijk recept uitgroeien tot meer dan een snacksneetje met gesmolten kaas.
Eervolle vermeldingen
Drie eervolle vermeldingen staken met kop en schouders boven hun medekandidaten uit. Rogier Plokker schreef een ode aan de pastitio, een Mediterraan pastagerecht dat via Griekenland naar Egypte reisde, en ergens onderweg op het pad van de negentienjarige rechtenstudent kwam. Waar precies werd helaas niet geheel duidelijk uit zijn inleiding, maar recept en vooral bijgaande foto liet de jury het water in de mond lopen. Ook UvA-medewerker Ruby Sanders koos voor een klassieker van internationale allure. Haar latkes gingen vergezeld van een prachtig verslag van haar ontdekking van de joodse aardappelkoekjes in Roemeens-joods winkeltje in Buenos Aires. Wiljan Linders (26, sociologie) zocht verre inspiratie in het verleden voor zijn Oersoep, met daarin onder meer chorizoworst die hij liefdevol omschrijft als ‘zo’n gebogen geval, glimmend oranje van het vet, met een touwtje eraan’. Ons bezoek aan de supermarkt zal nooit meer hetzelfde zijn.
De winnaar
Onomstoten winnaar was echter een duo vlotte heren (over het algemeen was de jury zeer te spreken over de flinke representatie van beide seksen onder de inzendingen). Gregory Edelenbos en Tristan van Hoolwerff (beiden student media, informatie en communicatie) combineren in hun dubbelrecept schrijfzwier en humor met een studentikoze edge die de harten van de jury, en hun toekomstige fans, verovert. Het compenseerde ruimschoots hun culinaire uitschietertjes: in hun verder goed bedachte sushisalade (‘Des te meer zeewier, des te minder bier’) gaan behalve tonijn en avocado bijna twee bekertjes crème fraîche en een hele tube wasabi. De jury huiverde even, maar goed: de student moet er nog van groeien.
Verder was de jury gecharmeerd van hun courgette-avocadosoep (die avocado’s moeten toch op voordat ze straks onbetaalbaar zijn, nietwaar?); de foto met glaasje wijn, dienblad en I <3 Home-servetje vertederde. De jury roept Gregory en Tristan derhalve uit tot winaars van de Folia Kookblogwedstrijd en ziet uit naar hun verdere – hopelijk iets magerder – recepten!
De jury in beraad.
