Een danslokaal was het, jarenlang. Een boksruimte zou het worden, zo had het USC aanvankelijk bedacht. Maar het werd iets anders. Het pand aan de Tweede Boerhavestraat staat tegenwoordig bekend als USC Body & Mind. Vrijdag was de officiële opening van het kleine yoga-bolwerk nabij de Amstel.
In vergelijking met het gigantische Universum op Science Park, is het zaaltje van USC Body & Mind een dwergplaneet. 'Precies wat we wilden,' benadrukte yoga-docent Tineke vrijdagmiddag. 'Hier is het knus. Geen tien meter hoog plafond met felle lampen. Geen voetbaldoeltjes, geen wirwar van gekleurde lijnen. Hier hoeven we met niemand rekening te houden.' De voorbij zwevende wierookwalmen ondersteunden haar bewering.
Gekooide yoga-maagden
Terwijl nieuwsgierige buurtgenoten en USC-bobo's om beurten de zaal binnenliepen en zich laafden aan de mocktails en gezonde hapjes, waagden jonge yoga-veteranen en oude yoga-maagden zich aan de onconventionele buigingen waar yoga rijk aan is. En aan nog veel meer, zo ervoer psychologiestudent Arlette (22) met plezier. 'Ik volg hier al twee maanden lessen, maar dit was de eerste keer dat ik moest opletten uit welk neusgat ik het meest adem.'
De Amsterdamse studenten Vlas en Linda hadden nooit eerder een yoga-les gevolgd. 'Het is zwaarder dan ik had verwacht," vond Vlas (21). 'Maar niet zwaar genoeg,' vond Linda (22). 'Ik voel me heel rustig. Alsof ik niet heb gesport. De calorieën vliegen er op deze manier niet af. Maar het was wel leuk. We moesten bijvoorbeeld onze handen voor ons gezicht houden en inbeelden dat we in een kooi zaten, afgesloten van de buitenwereld. Dat werkte echt!'
Klandizie
Nadat iedereen zich had kunnen uitrekken, opende USC-baas Theo van Uden de vestiging met een korte speech. Hij counterde de soms gehoorde kritiek dat het USC zich helemaal niet moet inlaten met yoga- en mindfulnesscursussen. 'Wie het wel eens gedaan heeft twijfelt er niet meer over, dit is sport,' begon Van Uden. 'Maar het is ook zakelijk. Er is vraag naar deze activiteiten vanuit, zoals wij het noemen, onze klandizie.'
En zo ontstond USC Body & Mind, het nieuwe hoofdkwartier van spirituele en meditatieve training, deels bij de gratie van dezelfde materialistische denkwijzen die het graag verfoeit.
In vergelijking met het gigantische Universum op Science Park, is het zaaltje van USC Body & Mind een dwergplaneet. 'Precies wat we wilden,' benadrukte yoga-docent Tineke vrijdagmiddag. 'Hier is het knus. Geen tien meter hoog plafond met felle lampen. Geen voetbaldoeltjes, geen wirwar van gekleurde lijnen. Hier hoeven we met niemand rekening te houden.' De voorbij zwevende wierookwalmen ondersteunden haar bewering.
Gekooide yoga-maagden
Terwijl nieuwsgierige buurtgenoten en USC-bobo's om beurten de zaal binnenliepen en zich laafden aan de mocktails en gezonde hapjes, waagden jonge yoga-veteranen en oude yoga-maagden zich aan de onconventionele buigingen waar yoga rijk aan is. En aan nog veel meer, zo ervoer psychologiestudent Arlette (22) met plezier. 'Ik volg hier al twee maanden lessen, maar dit was de eerste keer dat ik moest opletten uit welk neusgat ik het meest adem.'
De Amsterdamse studenten Vlas en Linda hadden nooit eerder een yoga-les gevolgd. 'Het is zwaarder dan ik had verwacht," vond Vlas (21). 'Maar niet zwaar genoeg,' vond Linda (22). 'Ik voel me heel rustig. Alsof ik niet heb gesport. De calorieën vliegen er op deze manier niet af. Maar het was wel leuk. We moesten bijvoorbeeld onze handen voor ons gezicht houden en inbeelden dat we in een kooi zaten, afgesloten van de buitenwereld. Dat werkte echt!'
Klandizie
Nadat iedereen zich had kunnen uitrekken, opende USC-baas Theo van Uden de vestiging met een korte speech. Hij counterde de soms gehoorde kritiek dat het USC zich helemaal niet moet inlaten met yoga- en mindfulnesscursussen. 'Wie het wel eens gedaan heeft twijfelt er niet meer over, dit is sport,' begon Van Uden. 'Maar het is ook zakelijk. Er is vraag naar deze activiteiten vanuit, zoals wij het noemen, onze klandizie.'
En zo ontstond USC Body & Mind, het nieuwe hoofdkwartier van spirituele en meditatieve training, deels bij de gratie van dezelfde materialistische denkwijzen die het graag verfoeit.
