Dymph van den Boom is door de Raad van Toezicht aangesteld als waarnemend voorzitter van het CvB. Ze vult de plek op van Louise Gunning.
Bij haar aantreden was ze de eerste vrouwelijke rector magnifi cus van Nederland. En als we de kleinere Open Universiteit en de Universiteit voor Humanistiek niet meetellen, is ze nog steeds de enige vrouw in die functie. Dymph van den Boom trad in 2007 aan met een doel: aan het eind van haar rectoraat zou een kwart van de hoogleraren vrouw zijn. Vorig jaar stond de teller op iets minder dan 20 procent. ‘Als we alle zeilen bijzetten, gaan we het halen,’ zei ze toen in een interview met Folia, hopend op een eindsprint in de laatste anderhalf jaar van haar termijn.
De nuchtere Brabantse staat bekend als een doortastend bestuurder. ‘Ze weet wat ze wil, ze kent de stukken en bereidt zich zeer goed voor,’ zei voormalig interim-rector en emeritus hoogleraar belastingrecht Jaap Zwemmer eerder over haar. ‘Een gesprekspartner die meent haar met bepaalde kennis te kunnen over rompelen of overtroeven, volgt een verkeerd spoor: Dymph is zeer goed op de hoogte. Ze is een dossiertijger die heel hard werkt.’
Kappersfamilie
In 1951 werd ze geboren in een kappersfamilie. Toen haar vader overleed, vond de toeziend voogd dat ze zich het beste op het kappersvak kon storten. ‘Hij vond: alle handen die kunnen helpen, moeten dat ook doen,’ vertelde ze in 2009 in een interview met De Gooi- en Eemlander. ‘Maar ik leerde graag en wilde het onderwijs in. Na veel heen en weer praten mocht ik uiteindelijk toch naar de ulo.’
Na de ulo volgde de kweekschool in Breda. Ze werd onderwijzeres op een lomschool, voor kinderen met leer- en opvoedingsproblemen. Daarna volgde een studie psychologie aan de Universiteit van Leiden. De verhuizing naar de Randstad kostte haar aanvankelijk moeite, zei ze een jaar na haar aantreden als rector tegen BN de Stem. ‘De mensen zijn er veel directer, veel assertiever. Dat was ik helemaal niet gewend van Brabant. Totdat ik besefte dat ik ook zo in elkaar zit: ik communiceer het liefst recht door zee.’
Opruiming in het Maagdenhuis
Als decaan van de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen (FMG) voerde Van den Boom zes miljoen euro aan bezuinigingen door. Hoewel ze zich daar niet populair mee maakte, typeert het volgens emeritus hoogleraar planologie Len de Klerk, die als afdelingsvoorzitter bij de FMG jarenlang met Van den Boom samenwerkte, haar manier van werken. ‘Ze heeft een gruwelijke hekel aan politiek gekonkel, verborgen agenda’s en kaarten in de mouw. Op het door en door verpolitiekte Maagdenhuis heeft ze dan ook flink opruiming gehouden toen ze rector werd.’
Hij omschrijft haar optreden in zo’n situatie als ‘subtiel, heel erg duidelijk en hard’. ‘Het gaat om publieke middelen. Die moeten goed en doelmatig worden besteed, vindt Van den Boom. En als dat betekent dat er gesaneerd moet worden of mensen weg moeten, dan is dat maar zo.’
Bij haar aantreden was ze de eerste vrouwelijke rector magnifi cus van Nederland. En als we de kleinere Open Universiteit en de Universiteit voor Humanistiek niet meetellen, is ze nog steeds de enige vrouw in die functie. Dymph van den Boom trad in 2007 aan met een doel: aan het eind van haar rectoraat zou een kwart van de hoogleraren vrouw zijn. Vorig jaar stond de teller op iets minder dan 20 procent. ‘Als we alle zeilen bijzetten, gaan we het halen,’ zei ze toen in een interview met Folia, hopend op een eindsprint in de laatste anderhalf jaar van haar termijn.
De nuchtere Brabantse staat bekend als een doortastend bestuurder. ‘Ze weet wat ze wil, ze kent de stukken en bereidt zich zeer goed voor,’ zei voormalig interim-rector en emeritus hoogleraar belastingrecht Jaap Zwemmer eerder over haar. ‘Een gesprekspartner die meent haar met bepaalde kennis te kunnen over rompelen of overtroeven, volgt een verkeerd spoor: Dymph is zeer goed op de hoogte. Ze is een dossiertijger die heel hard werkt.’
Kappersfamilie
In 1951 werd ze geboren in een kappersfamilie. Toen haar vader overleed, vond de toeziend voogd dat ze zich het beste op het kappersvak kon storten. ‘Hij vond: alle handen die kunnen helpen, moeten dat ook doen,’ vertelde ze in 2009 in een interview met De Gooi- en Eemlander. ‘Maar ik leerde graag en wilde het onderwijs in. Na veel heen en weer praten mocht ik uiteindelijk toch naar de ulo.’
Na de ulo volgde de kweekschool in Breda. Ze werd onderwijzeres op een lomschool, voor kinderen met leer- en opvoedingsproblemen. Daarna volgde een studie psychologie aan de Universiteit van Leiden. De verhuizing naar de Randstad kostte haar aanvankelijk moeite, zei ze een jaar na haar aantreden als rector tegen BN de Stem. ‘De mensen zijn er veel directer, veel assertiever. Dat was ik helemaal niet gewend van Brabant. Totdat ik besefte dat ik ook zo in elkaar zit: ik communiceer het liefst recht door zee.’
Opruiming in het Maagdenhuis
Als decaan van de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen (FMG) voerde Van den Boom zes miljoen euro aan bezuinigingen door. Hoewel ze zich daar niet populair mee maakte, typeert het volgens emeritus hoogleraar planologie Len de Klerk, die als afdelingsvoorzitter bij de FMG jarenlang met Van den Boom samenwerkte, haar manier van werken. ‘Ze heeft een gruwelijke hekel aan politiek gekonkel, verborgen agenda’s en kaarten in de mouw. Op het door en door verpolitiekte Maagdenhuis heeft ze dan ook flink opruiming gehouden toen ze rector werd.’
Hij omschrijft haar optreden in zo’n situatie als ‘subtiel, heel erg duidelijk en hard’. ‘Het gaat om publieke middelen. Die moeten goed en doelmatig worden besteed, vindt Van den Boom. En als dat betekent dat er gesaneerd moet worden of mensen weg moeten, dan is dat maar zo.’
