Wat hebben Canada, Zweden en Turkije gemeen? Geen idee? Wetenschappers uit die drie landen wonnen vorige week een Nobelprijs. De laatste Nederlanders die een Nobelprijs wonnen, waren de natuurkundigen Gerard ’t Hooft en Martinus Veltman die in 1999 de eer kregen ‘voor het ophelderen van de kwantumstructuur van elektrozwakke interacties in de natuurkunde.’ Hoe komt het toch dat we al zestien jaar wachten op een Nobelprijs?
Toen ’t Hooft en Veltman de Nobelprijs wonnen, was het homohuwelijk in Nederland nog niet gelegaliseerd. Inmiddels is het een vanzelfsprekendheid die in de politiek niet meer ter discussie staat. Op middelbare scholen is dat wel anders, merken de UvA- en HvA-studenten die met de voorstelling Homonologen door Nederland trekken. Folia bezocht een voorstelling op het Cartesius Lyceum. ‘Twee mannelijke acteurs spelen dat ze een afspraakje in het fietsenhok hebben en daar voor het eerst zoenen. Een oorverdovend kabaal en gejoel breekt los in de klas. Iemand roept “haram!” [onrein volgens de islam, red.] en verschillende jongens wenden hun gezicht af.’ Na de voorstelling gaan de acteurs steevast in debat met de klas over homoseksualiteit, omdat het volgens hen ook anders kan.
Diezelfde gedachte bindt de nieuwe voorzitters van de Centrale Studentenraad en de Centrale Ondernemingsraad. In een dubbelinterview spreken Breanndán Ó Nualláin en Naomi Appelman over de frisse wind die ze door de UvA willen laten waaien. ‘We moeten laten zien dat we niet blindelings de oude lijn voortzetten. In de korte tijd dat ik nu voorzitter ben, heb ik gemerkt dat ik vragen stel die mijn voorgangers niet stelden. En dat men soms verlegen zit om het antwoord,’ vertelt Ó Nualláin.
Dit alles, Picasso’s boven je bed, menstruatiecups en nog veel meer in Folia 7 die vanaf vanmiddag in de bakken ligt.