Video | 61 dagen huisarrest in Mozambique voor vliegen met drones

Mozambique, 5 augustus 2015: Verschoor en zijn collega’s laden hun drone uit de pick-up als er een politiebusje komt aanscheuren, dat in een stofwolk halt houdt voor hun guesthouse. Voor ze het weten zijn de drie studenten omringd door een tiental politiemannen met kalasjnikovs over hun schouders.  Ze moeten mee naar het bureau, waar de politie hun spullen in beslag neemt. De volgende dag worden ze op vrije voeten gesteld. Hun paspoorten en hun apparatuur moeten ze achterlaten op het politiebureau.

‘Toen begon het eigenlijk pas,’ zegt Camiel. Zonder paspoorten kunnen de jongens geen kant op. Ze vinden onderdak bij een bevriende Nederlander. De jongens zitten er prima – ieder heeft een eigen kamer met wifi – maar ondertussen weten ze nog altijd niet waar ze nou eigenlijk van worden verdacht.

Wekenlang drinken ze biertjes, kijken ze Premier League-voetbal op internet en trappen ze af en toe een balletje met de jongens in de buurt. ‘Na twee, drie weken stop je met hopen en pas je je aan,’ vertelt Camiel. Pas twee oneindig lange maanden later krijgen de studenten te horen dat het onderzoek is afgerond en kunnen ze naar huis. Waar het onderzoek toe heeft geleid en of ze ooit nog iets te horen krijgen uit het land is onduidelijk.

Toch was er in die tijd ook goed nieuws: vanuit Mozambique verstuurde Camiel informatie over hun bedrijfje Dutch UAS (Unmanned Aerial Sollutions) naar de Amerikaanse bedrijvenvereniging Kairos Society. Met succes: de prestigieuze vereniging riep het bedrijf dit jaar uit tot een van ’s werelds meest innovatieve start-ups van 2015.

Door Mina Etemad. 

Lees meer over de reis van Camiel en zijn collega's in het eindejaarsnummer van Folia.