Niks meer missen?
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
HvA-studente verslaat aartsrivale en wint NK indoor boogschieten
Foto: Sebastiaan van de Water
actueel

HvA-studente verslaat aartsrivale en wint NK indoor boogschieten

Sebastiaan van de Water Sebastiaan van de Water,
25 January 2016 - 07:33
Betreft
Deel op

Ze trainen samen, wonen naast elkaar, studeren allebei aan de HvA en ze dromen ervan om samen uit te komen op de Olympische Spelen. Maar ze zijn ook bittere rivalen. Gisteren bij het NK indoor troffen boogschutters Sarah Kwaks en Esther Deden elkaar, en niet voor het eerst.

De levens van Sarah Kwaks (23) en Esther Deden (21) zijn soms sterker vervlochten dan ze zelf zouden willen. Als lid van de Nederlands boogschietploeg wonen en trainen ze samen op sportbolwerk Papendal. In hun ambitie om de wereldtop te halen zijn ze elkaars beste hulp en grootste tegenstander. Ze maken elkaar beter, omdat ze beter dan elkaar willen zijn. 

 

‘Het is heel dubbel en dat vind ik moeilijk,’ erkent Esther, vierdejaars JCU-studenteJohan Cruyff University: De HvA opleiding voor topsporters. ‘Tijdens internationale toernooien, tegen buitenlandse schutters, wil ik winnen om het winnen. Maar bij Nederlandse toernooien wil ik vooral winnen omdat ik Sarah wil verslaan.’ Sarah, derdejaars studente oefentherapeut Mensendieck, herkent het gevoel maar al te goed. ‘We zijn zeker geen vriendinnen als we tegen elkaar spelen.’

 

Tijdens de kwartfinale van het NK Indoor boogschieten zijn ze opnieuw tot elkaar veroordeeld. Het duel vechten ze uit met bogen waar Robin Hood een moord voor zou doen. Een driedelige recurve, gemaakt van carbon, uitgerust met een vizier, een pijloplegger, stabilisatoren, en meer van dat soort snufjes. Kostprijs? Minstens 2000 euro.

 

Geduldig wachten

Zoals ze zo vaak eerder hebben gedaan, leggen Sarah en Esther aan voor hun eerste schot. Boogschieten blijkt geen sport voor haastige lieden. Ze trekken ongeveer tegelijk de pees naar achter en wachten. Esther is de eerste die los laat. Daarna volgt Sarah. Achttien meter verderop doorboren de pijlen de roos. Tenminste, dat is de bedoeling.

 

Na drie pijlen per schutter is de eerste ronde voorbij. Sarah en Esther lopen naar het bord, trekken hun pijlen eruit, en noteren de score. Gelijk. Ze wisselen geen woord met elkaar. Ook de tweede ronde eindigt gelijk. De derde ronde niet, zo lijkt het. Esther heeft een verontrust gevoel en grijpt haar verrekijker. Sarah niet. ‘Ik voel meestal meteen na het schot of de pijl in de roos zit’, zou ze later zeggen.

Ook toeschouwers bedienen zich van verrekijkers
Ook toeschouwers bedienen zich van verrekijkers

Esthers voorgevoel wordt bevestigd. Het is Sarah die de derde ronde wint. En die voorsprong geeft ze de rest van de partij niet meer uit handen. ‘Het was een kwestie van centimeters. Het ligt zo dicht bij elkaar allemaal. Ik schoot goed vandaag, maar ze vielen niet goed,’ treurt Esther na afloop.

 

Zeventig meter

Een troost voor de JCU-studente is dat het echte boogschieten, het Olympische boogschieten, buiten plaats vindt. Dan staat het bord met de roos niet op achttien maar op zeventig meter. Het NK indoor heeft dus minder aanzien dan het NK outdoor. Maar toch, Sarah is vandaag wel heel erg op dreef, ziet Esther. 

 

De 23-jarige studente wint niet alleen de halve finale, ze weet ook in de eindstrijd korte metten te maken met haar tegenstandster. Na afloop krijgt ze een gouden medaille uitgereikt. Eentje, maar beide studentes weten: Sarah won vandaag twee finales.

lees meer
website loading