Er wordt geklaagd over de ongezellige nieuwe common room op het Roeterseiland. Maar het zijn de mensen die het succes van zo’n plek bepalen, betoogt Simon Nieuwenhuijsen. Hij baatte de common room in het Spinhuis uit. 'Toen de oude common room in 1995 openging, was er ook nog niks.'
Op 7 september fietste ik naar huis toen ik een telefoontje kreeg met het nieuws dat het Spinhuis door studenten was gekraakt en de common room heropend. Ik verbaasde me hierover, ik wist namelijk niks van deze actie af.
Wij stonden en staan hier als Vereniging Forum, die tot vorig jaar de common room uitbaatte, buiten. Maar in persberichten kwam naar voren dat er geen nieuwe ruimte zou komen, en nu er toch een nieuwe common room voor FMG is aangekondigd worden er veel vraagtekens gezet bij de autonomie en bij industriële sfeer ervan.
Ik schrijf dit stuk omdat ik duidelijkheid wil geven over de nieuwe ruimte. Want wat blijft er over van wat we met z’n allen op het Spinhuis deelden? In de aanloop van de zomer van 2013 zagen wij als bestuur van de common room de bui al hangen: de verhuizing gaat door en wij raken onze ruimte kwijt! We accepteerden de onvermijdelijkheid van het vertrek en begonnen een lobby.
Gelukkig werd de verhuizing een jaar uitgesteld en dat bood ruimte voor onderhandelingen met de projectleiding van de verhuizing. Mochten deze onvoldoende opleveren, dan zouden we zeker tot actie zijn overgegaan (één docent bood zelfs aan zich aan de trap vast te ketenen).
Het afgelopen jaar hebben wij met studieverenigingen, medewerkers van de UvA en twee binnenhuisarchitecten besproken welke eisen gesteld moeten worden aan een nieuwe common room voor FMG op het Roeterseiland, en wat wij aan faciliteiten nodig hebben om als studenten lekker ons ding te kunnen blijven gekozen kwam met name door de steun die wij kregen van zowel de studieverenigingen als de projectleiding van de UvA. We besloten dat dit ons meer op zou leveren dan het Spinhuis te barricaderen.
Het resultaat is de toezegging dat wij een common room krijgen met hetzelfde oppervlak als de oude ruimte, toegankelijk zolang de campus is geopend. In deze ruimte hebben wij als studenten de vrijheid om alles te organiseren waar we zin in hebben. Met name de studieverenigingen zullen lezingen e.d. organiseren, maar elke student mag (kosteloos) met een leuk initiatief komen, bijvoorbeeld een filmvertoning of vingerverfmiddag. Dit is een vrijheid die ons is toegezegd: de UvA biedt ons een ruimte en wij zijn autonoom in hoe we deze inrichten.
Krijgen we daarmee ook de sfeer van het Spinhuis terug? De sfeer daar was inderdaad bijzonder, maar dat lag niet aan het gebouw. De sfeer kwam vanuit de mensen, de studenten en docenten en hun nauwe betrokkenheid. De aanwezigheid van het common roomteam was niet meer dan facilitair: koelkasten, een aanrecht, een bar en broodjes. En veertig kratten bier, die hadden we ook. De sfeer creëerden de studenten en docenten zelf, en die zijn meeverhuisd het Roeterseiland.
De nieuwe ruimte zal naar verwachting in het najaar opengaan. Als bestuur hebben we ons best gedaan om zo veel mogelijk van de oude sfeer terug te krijgen. We krijgen een bar, luie banken, tafels en stoelen, boekenkasten en een koffieautomaat. Er zal ook worden gezorgd voor koud bier (en fris voor die paar eerstejaars onder de achttien). Onze oude geluidsinstallatie gaat mee, dus alles van achtergrondgeluid tot een rave is mogelijk, en bij evenementen zal de bar opengaan. En we openen de bar ook als we vinden dat jullie allemaal een koud drankje verdienen (slechts één euro), we zijn natuurlijk wel de common room!
Maar uiteindelijk zijn het dus de studenten en docenten die de sfeer van de common room bepalen, wij faciliteren alleen maar. Ik heb van genoeg medestudenten gehoord hoe industrieel en kaal het Roeterseiland eruitziet en hoe kut zij dit vinden. Maar toen de common room een feit werd op 1 april 1995 was er ook nog niks.
Waar ik en vele anderen afscheid van hebben moeten nemen was het resultaat van hard werk van veel generaties studenten en docenten, en dat krijg je niet zomaar terug. Maar als bestuur hebben we geleerd hoe je zo’n common room tot een plek maakt waar iedereen zich thuis voelt en die ervaring verhuist met ons mee. Daarbij komt: we krijgen een plek die we nu met alle acht studies van het FMG delen – het oude Spinhuis was alleen voor sociologen en antropologen – wat veel meer mogelijkheden biedt en voor meer levendigheid zorgt. Dus wie zegt dat we het nog een keer kunnen flikken om het net zo mooi te maken? I do!
Simon Nieuwenhuijsen heeft zijn bachelor sociologie gehaald aan de UvA en is vrijwilliger bij de Vereniging Forum / Common Room. (Illustratie: Marc Kolle)
Op 7 september fietste ik naar huis toen ik een telefoontje kreeg met het nieuws dat het Spinhuis door studenten was gekraakt en de common room heropend. Ik verbaasde me hierover, ik wist namelijk niks van deze actie af.
Wij stonden en staan hier als Vereniging Forum, die tot vorig jaar de common room uitbaatte, buiten. Maar in persberichten kwam naar voren dat er geen nieuwe ruimte zou komen, en nu er toch een nieuwe common room voor FMG is aangekondigd worden er veel vraagtekens gezet bij de autonomie en bij industriële sfeer ervan.
Ik schrijf dit stuk omdat ik duidelijkheid wil geven over de nieuwe ruimte. Want wat blijft er over van wat we met z’n allen op het Spinhuis deelden? In de aanloop van de zomer van 2013 zagen wij als bestuur van de common room de bui al hangen: de verhuizing gaat door en wij raken onze ruimte kwijt! We accepteerden de onvermijdelijkheid van het vertrek en begonnen een lobby.
Gelukkig werd de verhuizing een jaar uitgesteld en dat bood ruimte voor onderhandelingen met de projectleiding van de verhuizing. Mochten deze onvoldoende opleveren, dan zouden we zeker tot actie zijn overgegaan (één docent bood zelfs aan zich aan de trap vast te ketenen).
Het afgelopen jaar hebben wij met studieverenigingen, medewerkers van de UvA en twee binnenhuisarchitecten besproken welke eisen gesteld moeten worden aan een nieuwe common room voor FMG op het Roeterseiland, en wat wij aan faciliteiten nodig hebben om als studenten lekker ons ding te kunnen blijven gekozen kwam met name door de steun die wij kregen van zowel de studieverenigingen als de projectleiding van de UvA. We besloten dat dit ons meer op zou leveren dan het Spinhuis te barricaderen.
Het resultaat is de toezegging dat wij een common room krijgen met hetzelfde oppervlak als de oude ruimte, toegankelijk zolang de campus is geopend. In deze ruimte hebben wij als studenten de vrijheid om alles te organiseren waar we zin in hebben. Met name de studieverenigingen zullen lezingen e.d. organiseren, maar elke student mag (kosteloos) met een leuk initiatief komen, bijvoorbeeld een filmvertoning of vingerverfmiddag. Dit is een vrijheid die ons is toegezegd: de UvA biedt ons een ruimte en wij zijn autonoom in hoe we deze inrichten.
Krijgen we daarmee ook de sfeer van het Spinhuis terug? De sfeer daar was inderdaad bijzonder, maar dat lag niet aan het gebouw. De sfeer kwam vanuit de mensen, de studenten en docenten en hun nauwe betrokkenheid. De aanwezigheid van het common roomteam was niet meer dan facilitair: koelkasten, een aanrecht, een bar en broodjes. En veertig kratten bier, die hadden we ook. De sfeer creëerden de studenten en docenten zelf, en die zijn meeverhuisd het Roeterseiland.
De nieuwe ruimte zal naar verwachting in het najaar opengaan. Als bestuur hebben we ons best gedaan om zo veel mogelijk van de oude sfeer terug te krijgen. We krijgen een bar, luie banken, tafels en stoelen, boekenkasten en een koffieautomaat. Er zal ook worden gezorgd voor koud bier (en fris voor die paar eerstejaars onder de achttien). Onze oude geluidsinstallatie gaat mee, dus alles van achtergrondgeluid tot een rave is mogelijk, en bij evenementen zal de bar opengaan. En we openen de bar ook als we vinden dat jullie allemaal een koud drankje verdienen (slechts één euro), we zijn natuurlijk wel de common room!
Maar uiteindelijk zijn het dus de studenten en docenten die de sfeer van de common room bepalen, wij faciliteren alleen maar. Ik heb van genoeg medestudenten gehoord hoe industrieel en kaal het Roeterseiland eruitziet en hoe kut zij dit vinden. Maar toen de common room een feit werd op 1 april 1995 was er ook nog niks.
Waar ik en vele anderen afscheid van hebben moeten nemen was het resultaat van hard werk van veel generaties studenten en docenten, en dat krijg je niet zomaar terug. Maar als bestuur hebben we geleerd hoe je zo’n common room tot een plek maakt waar iedereen zich thuis voelt en die ervaring verhuist met ons mee. Daarbij komt: we krijgen een plek die we nu met alle acht studies van het FMG delen – het oude Spinhuis was alleen voor sociologen en antropologen – wat veel meer mogelijkheden biedt en voor meer levendigheid zorgt. Dus wie zegt dat we het nog een keer kunnen flikken om het net zo mooi te maken? I do!
Simon Nieuwenhuijsen heeft zijn bachelor sociologie gehaald aan de UvA en is vrijwilliger bij de Vereniging Forum / Common Room. (Illustratie: Marc Kolle)
