Op z'n Duits | Badpak
Deze zomer was ik aan de Georgische kust, de perfecte plek voor een stukje anonimiteit. Op het strand zagen we een lookalike van Dymph van den Boom. We fantaseerden wat we zouden doen als ze het echt was: ons voorstellen, een foto schieten of een biertje voor haar halen.
Toevallig had ik net The Circle uit, waarin politici zichzelf continu streamen om volkomen transparant te zijn. Hebben we er wat aan als we alles weten wat het CvB doet?
Tim den Besten en Nicolaas Veul lieten zich door The Circle inspireren en livestreamden eind augustus twee weken hun leven. Af en aan keek ik onafgebroken. Hun experiment Super Stream Me was aansprekend en verontrustend tegelijkertijd. Iedereen had het er dan ook over. Zelfs Folia bracht een groot verslag. De hoofdredactie zag er wel wat in en stelde een cult succes voor: Super Stream het CvB. ‘Ongefilterd, rauw en actueel’.
Open data zijn precies dat: ongefilterd. Ze zijn nog niet inzichtelijk. De door Snowden gelekte NSA-gegevens kwamen tot leven dankzij The Guardian, de gewobte CvB-bonnetjes dankzij Folia. De kijkers van Tim en Nicolaas interpreteerden beelden op Twitter. En hoewel we alles van hun leven zagen, was dat niet genoeg om de argwaan van sommige kijkers weg te nemen. Alles kunnen zien betekent niet dat je alles ziet.
Tonen hoe de machine werkt staat bovendien los van verantwoording afleggen. Ik geloof niet dat DNU en ReThink UvA zitten te wachten op een Super Stream CvB. Openheid geven over beslissingen kan op efficiëntere wijze. De vraag is hoe.
Collega Jan Teurlings plaatste kanttekeningen bij de roep van de Maagdenhuisbezetters om meer transparantie. Transparantie is namelijk ook iets wat managers van hun medewerkers eisen en dat resulteert in input/output-indicatoren en toetsdossiers. Rendementsdenken is zo volgens Teurlings zo ‘top-down transparency on a rampage’. Het CvB hier een koekje van eigen deeg geven is niet de ideale universiteit waar we van dromen. In dat dromen roept Teurlings ons op vooral te bedenken welk doel transparantie moet dienen. Dat is niet makkelijk.
Ik ben blij dat Dymph het niet was, daar op dat kiezelstrand. Privacy, zo heb ik geleerd van heel veel Super Stream Me kijken, is iets wat je een ander gunt. Ik gun de rector een vakantie zonder waakhonden, zonder voorlichters en zonder loerende columnisten. Als Dymph daar wel in haar badpak had zitten chillen, had ik hopelijk niks gedaan. Waarschijnlijker is dat ik, in een typische vlaag van laffe dapperheid, bij het verlaten van het strand heel hard ‘CvB weg ermee’ had geroepen. Je moet zo’n bestuurder natuurlijk wel scherp houden.
