Walid el Houri promoveert 9 maart bij mediastudies op de mediastrategie van Hezbollah. Via subtiele propaganda weet Hezbollah zich te profileren als dé partij voor het hele Libanese volk.
Een mediastrategie van een politieke partij. Moet ik me dan de partijspotjes voorstellen die we hier in campagnetijd krijgen te zien?
'Nee. Hezbollah, en andere politieke partijen in Libanon, hebben onder meer een eigen televisiezender. Daarop zenden ze spelprogramma’s, soapseries en talkshows uit. Het is propaganda, maar wel subtiel. Ze tonen programma’s die in lijn zijn met de politieke boodschap die ze willen uitdragen. Ze maken ook computerspelletjes, richten musea in en bepalen wat er aan bod komt op scholen en universiteiten. Op die manier creëren ze een eigen werkelijkheid.'
En wat is dan de boodschap van Hezbollah?
'Ze profileren zich als verzetspartij en weten allerlei andere begrippen, als vrijheid, anti-empirialisme en economische hervorming te koppelen aan het begrip 'verzet'. Ook slagen ze er met die soaps en talkshows in een identiteit van 'wij, het volk' te creëren. Op die manier spreken ze veel meer kiezers aan dan alleen de conservatieve sjiieten die zich in het partijprogramma kunnen vinden.'
Hmm, dat klinkt bekend.
'Ja, dat principe is inderdaad niet uniek voor Libanon. De PVV dankt zijn populariteit gedeeltelijk ook aan het definiëren van een Nederlandse identiteit, met de Elfstedentocht als nationale feestdag. Overal ter wereld bestaan populistische bewegingen met een vergelijkbare strategie.'
Hezbollah, wat is dat ook alweer?
'Hezbollah is een conservatieve politieke partij in Libanon, die is opgericht in de jaren tachtig als reactie op de Israëlische bezetting van het zuiden van Libanon. De partij heeft een sjiitische grondslag, maar weet ook bijvoorbeeld christenen en socialisten aan zich te binden. Dat is bijzonder, want Libanon is wel te vergelijken met het verzuilde Nederland in de jaren vijftig. Iedere stroming heeft zijn eigen partij en afgeschermde minisamenleving. Alleen in het geval van Libanon zijn dat sjiieten, soennieten, christenen en liberalen.'
Een mediastrategie van een politieke partij. Moet ik me dan de partijspotjes voorstellen die we hier in campagnetijd krijgen te zien?
'Nee. Hezbollah, en andere politieke partijen in Libanon, hebben onder meer een eigen televisiezender. Daarop zenden ze spelprogramma’s, soapseries en talkshows uit. Het is propaganda, maar wel subtiel. Ze tonen programma’s die in lijn zijn met de politieke boodschap die ze willen uitdragen. Ze maken ook computerspelletjes, richten musea in en bepalen wat er aan bod komt op scholen en universiteiten. Op die manier creëren ze een eigen werkelijkheid.'
En wat is dan de boodschap van Hezbollah?
'Ze profileren zich als verzetspartij en weten allerlei andere begrippen, als vrijheid, anti-empirialisme en economische hervorming te koppelen aan het begrip 'verzet'. Ook slagen ze er met die soaps en talkshows in een identiteit van 'wij, het volk' te creëren. Op die manier spreken ze veel meer kiezers aan dan alleen de conservatieve sjiieten die zich in het partijprogramma kunnen vinden.'
Hmm, dat klinkt bekend.
'Ja, dat principe is inderdaad niet uniek voor Libanon. De PVV dankt zijn populariteit gedeeltelijk ook aan het definiëren van een Nederlandse identiteit, met de Elfstedentocht als nationale feestdag. Overal ter wereld bestaan populistische bewegingen met een vergelijkbare strategie.'
