In tegenstelling tot wat vaak wordt verondersteld hechten rechts-populistische kiezers wel degelijk aan een inhoudelijke boodschap van hun politiek leider. Dit blijkt uit het promotieonderzoek van politicoloog Linda Bos, als docent politieke communicatie werkzaam bij de Amsterdam School of Communication Research (ASCoR).
Partijen als de PVV moeten voor hun kiezers als ‘gezaghebbend’ overkomen en niet alleen gebruikmaken van populistische retoriek. Dergelijke partijen moeten door hun kiezers als mainstream-partijen worden beschouwd om succesvol te zijn.
Bos besteedt in haar onderzoek aandacht aan factoren die centraal staan in het huidige politieke klimaat. Bos keek onder meer naar de rol van politiek leiders, hun aanwezigheid in de media en hoe die invloed heeft op hun imago en electorale steun. Hiervoor gebruikte ze data die verzameld waren tijdens de verkiezingscampagne van 2006, waaraan meerdere rechts-populistische partijen deelnamen.
Rechtspopulisten zijn, evenals gevestigde politici, voor hun succes medeafhankelijk van de media. Ze weten volgens Bos vaak ‘op eigen wijze’ de aandacht van de media te trekken. Door zich op een specifieke manier te uiten zouden zij niet alleen berichtgeving garanderen, maar ook aansluiting vinden bij kiezers in het algemeen, en bij hun eigen kiezers in het bijzonder.
Gewone man
De populistische stijl wordt gekenmerkt door simpele en sterke taal met verwijzingen naar een potentiële crisis en een sterke leider die in de oplossing een sleutelrol kan spelen. Deze stijl sluit aan bij de populistische retoriek waarin ‘de gewone man’ wordt geplaatst ten opzichte van de politieke elite. Lageropgeleiden, politiek cynici en mensen met minder politiek zelfvertrouwen voelen zich volgens Bos aangetrokken tot deze stijl van politiek bedrijven.
Bos promoveert op 8 mei.
Partijen als de PVV moeten voor hun kiezers als ‘gezaghebbend’ overkomen en niet alleen gebruikmaken van populistische retoriek. Dergelijke partijen moeten door hun kiezers als mainstream-partijen worden beschouwd om succesvol te zijn.
Bos besteedt in haar onderzoek aandacht aan factoren die centraal staan in het huidige politieke klimaat. Bos keek onder meer naar de rol van politiek leiders, hun aanwezigheid in de media en hoe die invloed heeft op hun imago en electorale steun. Hiervoor gebruikte ze data die verzameld waren tijdens de verkiezingscampagne van 2006, waaraan meerdere rechts-populistische partijen deelnamen.
Rechtspopulisten zijn, evenals gevestigde politici, voor hun succes medeafhankelijk van de media. Ze weten volgens Bos vaak ‘op eigen wijze’ de aandacht van de media te trekken. Door zich op een specifieke manier te uiten zouden zij niet alleen berichtgeving garanderen, maar ook aansluiting vinden bij kiezers in het algemeen, en bij hun eigen kiezers in het bijzonder.
Gewone man
De populistische stijl wordt gekenmerkt door simpele en sterke taal met verwijzingen naar een potentiële crisis en een sterke leider die in de oplossing een sleutelrol kan spelen. Deze stijl sluit aan bij de populistische retoriek waarin ‘de gewone man’ wordt geplaatst ten opzichte van de politieke elite. Lageropgeleiden, politiek cynici en mensen met minder politiek zelfvertrouwen voelen zich volgens Bos aangetrokken tot deze stijl van politiek bedrijven.
Bos promoveert op 8 mei.
