Een zeer gebruinde Marcel Levi staat in toga voor een volgepakt en bloedheet glazen huis. In zijn college 'Biedt vooruitgang in de geneeskunde het eeuwige leven?' gaat Levi, hoogleraar Inwendige geneeskunde, bestuursvoorzitter AMC en decaan Faculteit der Geneeskunde, in op de maatschappelijke gevolgen van de recente verbeteringen in medische zorg.
Levi: ‘Ziekten waar mensen tien jaar geleden nog aan stierven, zijn nu behandelbaar. Mensen overlijden dus niet meer, maar blijven de ziekte bij zich dragen. En de chronische aandoeningen stapelen zich op. Mensen worden dus steeds ouder, maar niet gezond ouder.’
Hoestpoli
De uitdaging voor de medische wetenschap en de gezondheidszorg is volgens Levi om nu juist meer bij te dragen aan de kwaliteit van leven. Daarbij speelt geld natuurlijk ook een rol, maar: ‘Dat vind ik eigenlijk niet zo belangrijk.’ Wanneer het gaat om zorg in de laatste levensfase snijdt het mes volgens Levi aan twee kanten. Door oudere mensen met gecompliceerde problemen niet eindeloos door te behandelen, bezorg je die patiënten een prettiger laatste levensfase en bespaar je ook op de zorgkosten.
Levi zet zijn woorden kracht bij met de resultaten van een onderzoek bij kankerpatiënten. Patiënten kregen de keuze tussen de reguliere intensieve chemokuur of een ondersteunende pijnstillende behandeling, zonder chemo. De patiënten die de laatste optie kozen bleken niet alleen gelukkiger, maar leefden ook langer dan de patiënten die een chemokuur ondergingen.
Maar Levi noemt ook andere manieren om te besparen op de zorg. ‘We moeten alle onzin-geneeskunde achterwege laten. Zaken als hoestpoli’s en kleurtherapie moeten we niet meer uit gemeenschappelijke verzekeringen bekostigen. Op die manier kunnen we de kosten in de gezondheidszorg relatief eenvoudig in de hand houden en hoeven we niet te discussiëren over dure medicatie voor zeldzame aandoeningen.’
De UvA vierde vandaag haar 380-jarig bestaan met een serie minicolleges in een glazen huis op het Spui. Voor meer berichtgeving over dit evenement zie hier.
Levi: ‘Ziekten waar mensen tien jaar geleden nog aan stierven, zijn nu behandelbaar. Mensen overlijden dus niet meer, maar blijven de ziekte bij zich dragen. En de chronische aandoeningen stapelen zich op. Mensen worden dus steeds ouder, maar niet gezond ouder.’
Hoestpoli
De uitdaging voor de medische wetenschap en de gezondheidszorg is volgens Levi om nu juist meer bij te dragen aan de kwaliteit van leven. Daarbij speelt geld natuurlijk ook een rol, maar: ‘Dat vind ik eigenlijk niet zo belangrijk.’ Wanneer het gaat om zorg in de laatste levensfase snijdt het mes volgens Levi aan twee kanten. Door oudere mensen met gecompliceerde problemen niet eindeloos door te behandelen, bezorg je die patiënten een prettiger laatste levensfase en bespaar je ook op de zorgkosten.
Levi zet zijn woorden kracht bij met de resultaten van een onderzoek bij kankerpatiënten. Patiënten kregen de keuze tussen de reguliere intensieve chemokuur of een ondersteunende pijnstillende behandeling, zonder chemo. De patiënten die de laatste optie kozen bleken niet alleen gelukkiger, maar leefden ook langer dan de patiënten die een chemokuur ondergingen.
Maar Levi noemt ook andere manieren om te besparen op de zorg. ‘We moeten alle onzin-geneeskunde achterwege laten. Zaken als hoestpoli’s en kleurtherapie moeten we niet meer uit gemeenschappelijke verzekeringen bekostigen. Op die manier kunnen we de kosten in de gezondheidszorg relatief eenvoudig in de hand houden en hoeven we niet te discussiëren over dure medicatie voor zeldzame aandoeningen.’
De UvA vierde vandaag haar 380-jarig bestaan met een serie minicolleges in een glazen huis op het Spui. Voor meer berichtgeving over dit evenement zie hier.
