In de aula van de UvA nam Paul Scheffer gistermiddag afscheid als bijzonder hoogleraar grootstedelijke problematiek. Scheffer bekleedde deze Wibautleerstoel sinds 2003, toen hij de functie van Geert Mak overnam.
Tijdens zijn afscheidscollege wees hij op de pessimistische kant die het humanisme in zich draagt. Scheffer trok hierbij een vergelijking tussen de tijd van zijn grootvader Herman Wolff en de huidige situatie, waarin ook een terugkeer van het cultuurpessimisme valt te bespeuren. Volgens Scheffer bevestigt ‘de terugkeer van dergelijke motieven de onomkeerlijkheid daarvan als noodzakelijk’. Ook trok Scheffer parallellen met het zien van de internationale spanningen als botsing van beschaving, waarover ook veel discussie bestaat.
Weerbarstige contacten
Scheffer bedankte tijdens zijn college de UvA en de gemeente Amsterdam voor zijn benoeming op de bijzondere leerstoel. ‘Altijd als ik door de stad liep en ergens een tegel goedlegde, kon ik zeggen: “Ik ben aan het werk!”’ Tevens verwees hij daarbij naar de ‘weerbarstige’ maar waardevolle contacten met burgemeesters Job Cohen en Eberhard van der Laan.
Deze laatste was ook aanwezig om Scheffer toe te spreken. Van der Laan benadrukte in zijn dankwoord de 'buitenwetenschappelijke' draai die Scheffer aan zijn functie had gegeven door ook de stadsdelen regelmatig bij te staan met raad en bijstand. Ook de situatie buiten Amsterdam en zelfs buiten Nederland werden volgens hem door Scheffer in zijn onderzoek en analyse meegenomen. Met name de moed die hij had getoond door te wijzen op de pijn die immigratie en integratie altijd met zich meebrengen en de manier waarop hij studenten voor zijn vakgebied wist te prikkelen, werden daarbij door Van der Laan geprezen.
Ook rector magnificus Dymph van den Boom bedankte Scheffer voor zijn inzet. Zij prees daarbij Scheffers verbinding van de sociale geografie met de politieke filosofie, en daarmee zijn terugkoppeling naar de praktijk. Desondanks prevaleerde bij Scheffer volgens haar altijd de wetenschap, wat bijvoorbeeld tot uitdrukking kwam in het feit dat hij besloot niet mee te werken aan het verkiezingsprogramma van de PvdA. Ook refereerde Van den Boom kort aan het opmerkelijke feit dat Scheffer eerst tot professor werd benoemd en pas daarna een proefschrift publiceerde. Scheffer promoveerde in 2010 aan de Universiteit van Tilburg op de Engelse vertaling van zijn boek Het land van aankomst.
Paul Scheffer is per 1 september benoemd tot hoogleraar Europese Studies aan de Universiteit van Tilburg. Wie zijn opvolger op de Wibautleerstoel wordt is nog onbekend. Wel kondigde Scheffer aan zijn werk voor het vergelijkend onderzoek tussen Amsterdam en Rotterdam en zijn inzet voor de viering van 750 jaar Amsterdam in 2025 voort te zetten: ‘U bent ook hier in Amsterdam nog niet van mij af!’
Tijdens zijn afscheidscollege wees hij op de pessimistische kant die het humanisme in zich draagt. Scheffer trok hierbij een vergelijking tussen de tijd van zijn grootvader Herman Wolff en de huidige situatie, waarin ook een terugkeer van het cultuurpessimisme valt te bespeuren. Volgens Scheffer bevestigt ‘de terugkeer van dergelijke motieven de onomkeerlijkheid daarvan als noodzakelijk’. Ook trok Scheffer parallellen met het zien van de internationale spanningen als botsing van beschaving, waarover ook veel discussie bestaat.
Weerbarstige contacten
Scheffer bedankte tijdens zijn college de UvA en de gemeente Amsterdam voor zijn benoeming op de bijzondere leerstoel. ‘Altijd als ik door de stad liep en ergens een tegel goedlegde, kon ik zeggen: “Ik ben aan het werk!”’ Tevens verwees hij daarbij naar de ‘weerbarstige’ maar waardevolle contacten met burgemeesters Job Cohen en Eberhard van der Laan.
Deze laatste was ook aanwezig om Scheffer toe te spreken. Van der Laan benadrukte in zijn dankwoord de 'buitenwetenschappelijke' draai die Scheffer aan zijn functie had gegeven door ook de stadsdelen regelmatig bij te staan met raad en bijstand. Ook de situatie buiten Amsterdam en zelfs buiten Nederland werden volgens hem door Scheffer in zijn onderzoek en analyse meegenomen. Met name de moed die hij had getoond door te wijzen op de pijn die immigratie en integratie altijd met zich meebrengen en de manier waarop hij studenten voor zijn vakgebied wist te prikkelen, werden daarbij door Van der Laan geprezen.
Ook rector magnificus Dymph van den Boom bedankte Scheffer voor zijn inzet. Zij prees daarbij Scheffers verbinding van de sociale geografie met de politieke filosofie, en daarmee zijn terugkoppeling naar de praktijk. Desondanks prevaleerde bij Scheffer volgens haar altijd de wetenschap, wat bijvoorbeeld tot uitdrukking kwam in het feit dat hij besloot niet mee te werken aan het verkiezingsprogramma van de PvdA. Ook refereerde Van den Boom kort aan het opmerkelijke feit dat Scheffer eerst tot professor werd benoemd en pas daarna een proefschrift publiceerde. Scheffer promoveerde in 2010 aan de Universiteit van Tilburg op de Engelse vertaling van zijn boek Het land van aankomst.
Paul Scheffer is per 1 september benoemd tot hoogleraar Europese Studies aan de Universiteit van Tilburg. Wie zijn opvolger op de Wibautleerstoel wordt is nog onbekend. Wel kondigde Scheffer aan zijn werk voor het vergelijkend onderzoek tussen Amsterdam en Rotterdam en zijn inzet voor de viering van 750 jaar Amsterdam in 2025 voort te zetten: ‘U bent ook hier in Amsterdam nog niet van mij af!’
