De uitgebreide collectie van Theater Instituut Nederland, dat eind 2012 haar deuren sluit, zal worden ondergebracht bij de Bijzondere Collecties. Hierdoor blijft een verzameling met een grote waarde voor de Nederlandse cultuurgeschiedenis behouden.
De collectie van het Theater Instituut Nederland (TIN) bevat onder meer 30.000 theateraffiches, 146.000 foto’s van 22.000 voorstellingen, 26.000 portretfoto’s van 2450 theatermakers en een uitgebreide audio- en videocollectie. Daarnaast zijn er 20.000 prenten en tekeningen en ruim 20.000 objecten: maskers, kostuums, maquettes, decorstukken en accessoires.
De collectie dreigde onbeheerd te raken nadat staatssecretaris Zijlstra (OCW) in 2011 besloot om niet langer geld uit te willen trekken voor het TIN. Daarop volgde een storm van protest: in enkele weken tekenden bijna 20.000 mensen een petitie. Het TIN kreeg daarop de mogelijkheid om een plan in te dienen om als theatermuseum te blijven voortbestaan.
Dat plan kwam er: in de Stopera zou een soort educatief theatermuseum op het kruispunt van cultuur en samenleving worden gevestigd. Het plan was om het museum in 2013 te openen, maar het voorstel werd door de Raad voor Cultuur afgeschoten waarna er onderhandelingen startten met de UvA om de TIN-collectie over te nemen. De erfgoedfunctie van het TIN wordt overgenomen door de Bijzondere Collecties, de mediatheek gaat naar de UB.
De TIN-collectie dient als bron voor onderzoek naar en onderwijs over de Nederlandse theatergeschiedenis. Er is onder meer een digitale database van premières sinds 1751 en ruim 50.000 recensies. Waardevol zijn ook de 429 archieven van personen en theatergezelschappen – onder meer van Wim Kan, Louis Davids en Freek de Jonge. Het beheer van de collectie zal gefinancierd worden uit de bestaande reserves van het TIN en niet ten koste gaan van het onderzoek- en onderwijsbudget van de UvA.
De collectie van het Theater Instituut Nederland (TIN) bevat onder meer 30.000 theateraffiches, 146.000 foto’s van 22.000 voorstellingen, 26.000 portretfoto’s van 2450 theatermakers en een uitgebreide audio- en videocollectie. Daarnaast zijn er 20.000 prenten en tekeningen en ruim 20.000 objecten: maskers, kostuums, maquettes, decorstukken en accessoires.
De collectie dreigde onbeheerd te raken nadat staatssecretaris Zijlstra (OCW) in 2011 besloot om niet langer geld uit te willen trekken voor het TIN. Daarop volgde een storm van protest: in enkele weken tekenden bijna 20.000 mensen een petitie. Het TIN kreeg daarop de mogelijkheid om een plan in te dienen om als theatermuseum te blijven voortbestaan.
Dat plan kwam er: in de Stopera zou een soort educatief theatermuseum op het kruispunt van cultuur en samenleving worden gevestigd. Het plan was om het museum in 2013 te openen, maar het voorstel werd door de Raad voor Cultuur afgeschoten waarna er onderhandelingen startten met de UvA om de TIN-collectie over te nemen. De erfgoedfunctie van het TIN wordt overgenomen door de Bijzondere Collecties, de mediatheek gaat naar de UB.
De TIN-collectie dient als bron voor onderzoek naar en onderwijs over de Nederlandse theatergeschiedenis. Er is onder meer een digitale database van premières sinds 1751 en ruim 50.000 recensies. Waardevol zijn ook de 429 archieven van personen en theatergezelschappen – onder meer van Wim Kan, Louis Davids en Freek de Jonge. Het beheer van de collectie zal gefinancierd worden uit de bestaande reserves van het TIN en niet ten koste gaan van het onderzoek- en onderwijsbudget van de UvA.
