UvA-onderzoeker en sociaal psycholoog Barbara Schouten, werkzaam bij de Amsterdam School of Communication Research (Ascor), doet onderzoek op het gebied van migranten, communicatie en gezondheid. In 2008 startte ze een groot onderzoek naar seksualiteit onder Marokkaanse en Turkse jongeren, waarvoor ze moslimjongeren in Amsterdam interviewde. Nu ligt er het boek Een Marokkaan in Noord.
In een interview met Metro zegt Schouten met Marokkaanse jongeren in gesprek te zijn gegaan omdat ze het jammer vindt dat er zo veel óver die jongens wordt gesproken en nooit eens mét ze. ‘Elke bekende Nederlander mag een mening over ze spuien, maar [Marokkaanse jongeren] worden ze nooit eens door Pauw & Witteman uitgenodigd. Zelfs niet na het tragische incident met de grensrechter in Almere.’
Eén kam
Schouten zegt dat er onder Marokkaanse jongeren ‘rotjochies’ zitten, ‘maar ook Marokkaanse jongens die bijvoorbeeld boodschappen voor hun moeder doen, serieus met voetbal bezig zijn, of hard werken in het fastfood-restaurant. We hoeven niet te verbergen dat er crimineeltjes tussen zitten, maar het is zo gevaarlijk om deze groep over één kam te scheren. Net als het verkeerd is dat sommige Marokkaanse jongens Nederlanders als racisten bestempelen.’
Volgens Schouten zijn veel Marokkaanse probleemjongens ‘niet goed opgevoed’. Ze wonen volgens haar in de mindere buurten en voelen zich kansloos in onze maatschappij. ‘Sommigen worden geslagen door hun vader, gaan dan de straat op, en zoeken dan maar bij elkaar naar status. Zij zijn “die vervelende Marokkaantjes”. Dat wordt ook hun identiteit. Ze hebben geen andere omgeving meer waarin dit wordt gecorrigeerd. Ze hitsen elkaar op en voor je het weet zijn anderen de klos. Maar ze voelen zich dus ook niet meer gehoord. Terwijl ieder mens daar toch recht op heeft.’
Zie hier voor het hele interview in Metro met Barbara Schouten
In een interview met Metro zegt Schouten met Marokkaanse jongeren in gesprek te zijn gegaan omdat ze het jammer vindt dat er zo veel óver die jongens wordt gesproken en nooit eens mét ze. ‘Elke bekende Nederlander mag een mening over ze spuien, maar [Marokkaanse jongeren] worden ze nooit eens door Pauw & Witteman uitgenodigd. Zelfs niet na het tragische incident met de grensrechter in Almere.’
Eén kam
Schouten zegt dat er onder Marokkaanse jongeren ‘rotjochies’ zitten, ‘maar ook Marokkaanse jongens die bijvoorbeeld boodschappen voor hun moeder doen, serieus met voetbal bezig zijn, of hard werken in het fastfood-restaurant. We hoeven niet te verbergen dat er crimineeltjes tussen zitten, maar het is zo gevaarlijk om deze groep over één kam te scheren. Net als het verkeerd is dat sommige Marokkaanse jongens Nederlanders als racisten bestempelen.’
Volgens Schouten zijn veel Marokkaanse probleemjongens ‘niet goed opgevoed’. Ze wonen volgens haar in de mindere buurten en voelen zich kansloos in onze maatschappij. ‘Sommigen worden geslagen door hun vader, gaan dan de straat op, en zoeken dan maar bij elkaar naar status. Zij zijn “die vervelende Marokkaantjes”. Dat wordt ook hun identiteit. Ze hebben geen andere omgeving meer waarin dit wordt gecorrigeerd. Ze hitsen elkaar op en voor je het weet zijn anderen de klos. Maar ze voelen zich dus ook niet meer gehoord. Terwijl ieder mens daar toch recht op heeft.’
Zie hier voor het hele interview in Metro met Barbara Schouten
