Patiënten met ernstige astma hebben een bijna negen keer grotere kans op longembolie dan personen die dat niet hebben. Bij personen met een milde vorm is de kans ruim drie keer zo groot. Dit blijkt uit een studie van de afdeling Longziekten van het AMC. De studie is gisteren gepubliceerd in het European Respiratory Journal.
Volgens onderzoeker en longarts Christof Majoor van het AMC is voor de eerste keer vastgesteld dat dit verband bestaat. Bij een longembolie wordt een belangrijk bloedvat in de longen afgesloten door een bloedpropje, een stolsel, wat schade kan geven aan de longen. ‘Dit onderzoeksresultaat heeft gevolgen voor de behandeling van astma,’ zegt Majoor. ‘Een deel van de patiënten wordt behandeld de ontstekingsremmer prednison, die mogelijk ook effect heeft op de vorming van bloedstolsels. We onderzoeken nu of prednison inderdaad de bloedstolling versterkt en of het zin heeft om ernstige astmapatiënten ook antistollingsmiddelen voor te schrijven.’
Het verband tussen astma en longembolie werd wel vermoed, maar was nooit in een studie vastgesteld. Majoor en zijn collega’s onderzochten bijna zeshonderdvijftig astmapatiënten tussen de 18 en 88 jaar. Hun medische conditie werd vergeleken met die van de gezonde populatie. Daaruit kwamen de grote verschillen in het ontstaan van bloedpropjes in de longen aan het licht.
Een voor de hand liggende oplossing bij de behandeling van ernstig astma is het voorschrijven van antistollingsmiddelen. Majoor: ‘Daaraan hebben wij ook gedacht en we onderzoeken nu in een kleine groep patiënten of dit zinvol is. Omdat deze behandeling ook nadelen kan hebben, zoals een bloeding elders in het lichaam, moet je je ook afvragen hoeveel patiënten je ten onrechte gaat behandelen om één longembolie te voorkomen.’
Volgens onderzoeker en longarts Christof Majoor van het AMC is voor de eerste keer vastgesteld dat dit verband bestaat. Bij een longembolie wordt een belangrijk bloedvat in de longen afgesloten door een bloedpropje, een stolsel, wat schade kan geven aan de longen. ‘Dit onderzoeksresultaat heeft gevolgen voor de behandeling van astma,’ zegt Majoor. ‘Een deel van de patiënten wordt behandeld de ontstekingsremmer prednison, die mogelijk ook effect heeft op de vorming van bloedstolsels. We onderzoeken nu of prednison inderdaad de bloedstolling versterkt en of het zin heeft om ernstige astmapatiënten ook antistollingsmiddelen voor te schrijven.’
Het verband tussen astma en longembolie werd wel vermoed, maar was nooit in een studie vastgesteld. Majoor en zijn collega’s onderzochten bijna zeshonderdvijftig astmapatiënten tussen de 18 en 88 jaar. Hun medische conditie werd vergeleken met die van de gezonde populatie. Daaruit kwamen de grote verschillen in het ontstaan van bloedpropjes in de longen aan het licht.
Een voor de hand liggende oplossing bij de behandeling van ernstig astma is het voorschrijven van antistollingsmiddelen. Majoor: ‘Daaraan hebben wij ook gedacht en we onderzoeken nu in een kleine groep patiënten of dit zinvol is. Omdat deze behandeling ook nadelen kan hebben, zoals een bloeding elders in het lichaam, moet je je ook afvragen hoeveel patiënten je ten onrechte gaat behandelen om één longembolie te voorkomen.’
