Door de lichaamstemperatuur van patiënten op de intensive care te verlagen, zouden ze beschermd kunnen worden tegen orgaanfalen en andere complicaties. Dat blijkt uit het onderzoek van AMC-onderzoeker Hamid Aslami, die de effecten van onderkoeling op ratten onderzocht. Vandaag promoveert Aslami op de resultaten.
Hoe kwam u op het idee om patiënten te koelen?
‘Patiënten op de intensive care (ic) zijn vaak heel ziek. Die ziekte gaat gepaard met een snelle stofwisseling en de patiënten hebben veel energie en zuurstof nodig om weer beter te worden. Om te voldoen aan de verhoogde vraag, wordt nu een infuus met vocht aangesloten. Dat vocht zorgt voor beter zuurstoftransport via het bloed, zodat de organen meer zuurstof krijgen. Daarnaast wordt het hart gestimuleerd om het bloed beter rond te pompen. En sommige patiënten worden mechanisch beademd. Die ingrepen zijn ondersteunend en daarmee levensreddend, maar feit is dat veel patiënten op de ic toch overlijden. Vaak speelt een ontspoorde ontstekingsreactie, die ook energie vreet, daarbij een rol. Ik vroeg me dus af: kun je de energievraag verlagen en zou dat helpen het aantal sterfgevallen op de ic terug te brengen?’
En het bleek een succes?
‘Ja. Ik heb verschillende methoden onderzocht om de energievraag te temperen bij ratten met een fikse longontsteking, die aan de beademing lagen. Bij twee experimenten bracht ik de lichaamstemperatuur naar beneden en waren de resultaten positief. Bij die diertjes troffen we minder schade aan de organen aan. Bovendien bleken de energiecentrales in de cellen van die diertjes efficiënter te werken. De resultaten waren zo hoopgevend dat we toestemming hebben gevraagd voor een verkennend onderzoek op patiënten.’
Hoe zouden die mensen gekoeld kunnen worden?
‘We hebben bij de ratten twee methoden uitgeprobeerd. De één was plaatselijk, met ijszakjes tegen hun buik. Zo verlaagden we de lichaamstemperatuur met zo’n vijf graden naar tweeëndertig graden Celsius. Bij de andere methode werd met waterstofsulfide een soort winterslaap geïnduceerd waarbij de temperatuur van het lichaam zo’n tien graden daalde. Maar bij het langdurig toedienen van waterstofsulfide traden schadelijke bijwerkingen op. Ik denk dat het bij mensen dus het meest veilig is om met koude vloeistof te koelen, zoals dat nu ook al wel gebeurt bij mensen die een hartaanval hebben gehad. Bij die patiënten wordt koud vocht in het bloed gedruppeld en het matras en de deken gevuld met koude vloeistof om het lichaam te koelen. Ik denk niet dat ze op de ic met ijszakjes in de weer gaan.’
Hieronder het artikel dat AMC Magazine wijdde aan het onderzoek van Aslami.
Hoe kwam u op het idee om patiënten te koelen?
‘Patiënten op de intensive care (ic) zijn vaak heel ziek. Die ziekte gaat gepaard met een snelle stofwisseling en de patiënten hebben veel energie en zuurstof nodig om weer beter te worden. Om te voldoen aan de verhoogde vraag, wordt nu een infuus met vocht aangesloten. Dat vocht zorgt voor beter zuurstoftransport via het bloed, zodat de organen meer zuurstof krijgen. Daarnaast wordt het hart gestimuleerd om het bloed beter rond te pompen. En sommige patiënten worden mechanisch beademd. Die ingrepen zijn ondersteunend en daarmee levensreddend, maar feit is dat veel patiënten op de ic toch overlijden. Vaak speelt een ontspoorde ontstekingsreactie, die ook energie vreet, daarbij een rol. Ik vroeg me dus af: kun je de energievraag verlagen en zou dat helpen het aantal sterfgevallen op de ic terug te brengen?’
En het bleek een succes?
‘Ja. Ik heb verschillende methoden onderzocht om de energievraag te temperen bij ratten met een fikse longontsteking, die aan de beademing lagen. Bij twee experimenten bracht ik de lichaamstemperatuur naar beneden en waren de resultaten positief. Bij die diertjes troffen we minder schade aan de organen aan. Bovendien bleken de energiecentrales in de cellen van die diertjes efficiënter te werken. De resultaten waren zo hoopgevend dat we toestemming hebben gevraagd voor een verkennend onderzoek op patiënten.’
Hoe zouden die mensen gekoeld kunnen worden?
‘We hebben bij de ratten twee methoden uitgeprobeerd. De één was plaatselijk, met ijszakjes tegen hun buik. Zo verlaagden we de lichaamstemperatuur met zo’n vijf graden naar tweeëndertig graden Celsius. Bij de andere methode werd met waterstofsulfide een soort winterslaap geïnduceerd waarbij de temperatuur van het lichaam zo’n tien graden daalde. Maar bij het langdurig toedienen van waterstofsulfide traden schadelijke bijwerkingen op. Ik denk dat het bij mensen dus het meest veilig is om met koude vloeistof te koelen, zoals dat nu ook al wel gebeurt bij mensen die een hartaanval hebben gehad. Bij die patiënten wordt koud vocht in het bloed gedruppeld en het matras en de deken gevuld met koude vloeistof om het lichaam te koelen. Ik denk niet dat ze op de ic met ijszakjes in de weer gaan.’
Hieronder het artikel dat AMC Magazine wijdde aan het onderzoek van Aslami.
