Astronomen hebben een dubbelster waargenomen die bij zijn geboorte 300 tot 400 zonsmassa’s woog. De huidige, totale massa van de twee sterren is tussen 200 en 300 maal die van de zon, afhankelijk van het stadium van hun evolutie. Dit maakt het systeem mogelijk de zwaarste dubbelster die bekend is. De resultaten van het onderzoek onder leiding van UvA-astronoom Hugues Sana en bachelorstudent Tayo van Boeckel zijn gepubliceerd in het online tijdschrift Monthly Notices of the Royal Astronomical Society Letters.
De zware dubbelster die nummer R144 heeft gekregen, is te vinden in een uithoek van de 'Grote Magelhaense Wolk', een onregelmatig sterrenstelsel dat met een afstand van 167.000 lichtjaar het op twee na dichtst bij de Melkweg gelegen sterrenstelsel is. In het centrum hiervan bevindt zich een aantal opvallend heldere sterren met een karakteristiek patroon van spectraallijnen. Een spectraallijn is een deel van het elektromagnetisch spectrum waar een chemische stof of een voorwerp zich anders gedraagt dan in de omgeving van dat deel.
Raadsel
‘Het is een raadsel hoe extreem zware sterren ontstaan,’ legt co-auteur Frank Tramper uit. ‘Volgens de meest gangbare theorieën kunnen sterren van honderden zonsmassa’s alleen worden gevormd in zware sterrenhopen. Dat R144 ver van de centrale zware sterrenhoop R136 ligt, is misschien een indicatie dat dit soort systemen ook geïsoleerd kan ontstaan.’
Er is echter een alternatief scenario voor de vorming van R144. Co-auteur Alex de Koter: ‘Een andere mogelijkheid is dat R144 is gevormd in de centrale sterrenhoop, maar door dynamische interacties met andere zware sterren eruit is gegooid.’ Het team is bezig met vervolgwaarnemingen om te bepalen of R144 inderdaad een ‘wegloper’ is, om zijn massa definitief vast te stellen en alle andere fysische eigenschappen nauwkeurig in kaart te brengen om hem definitief het predicaat ‘zwaarste dubbelster’ te kunnen geven.
De zware dubbelster die nummer R144 heeft gekregen, is te vinden in een uithoek van de 'Grote Magelhaense Wolk', een onregelmatig sterrenstelsel dat met een afstand van 167.000 lichtjaar het op twee na dichtst bij de Melkweg gelegen sterrenstelsel is. In het centrum hiervan bevindt zich een aantal opvallend heldere sterren met een karakteristiek patroon van spectraallijnen. Een spectraallijn is een deel van het elektromagnetisch spectrum waar een chemische stof of een voorwerp zich anders gedraagt dan in de omgeving van dat deel.
Raadsel
‘Het is een raadsel hoe extreem zware sterren ontstaan,’ legt co-auteur Frank Tramper uit. ‘Volgens de meest gangbare theorieën kunnen sterren van honderden zonsmassa’s alleen worden gevormd in zware sterrenhopen. Dat R144 ver van de centrale zware sterrenhoop R136 ligt, is misschien een indicatie dat dit soort systemen ook geïsoleerd kan ontstaan.’
Er is echter een alternatief scenario voor de vorming van R144. Co-auteur Alex de Koter: ‘Een andere mogelijkheid is dat R144 is gevormd in de centrale sterrenhoop, maar door dynamische interacties met andere zware sterren eruit is gegooid.’ Het team is bezig met vervolgwaarnemingen om te bepalen of R144 inderdaad een ‘wegloper’ is, om zijn massa definitief vast te stellen en alle andere fysische eigenschappen nauwkeurig in kaart te brengen om hem definitief het predicaat ‘zwaarste dubbelster’ te kunnen geven.
