Het gist in de wetenschap, stelt Science in Transition, een beweging die de discussie over perverse prikkels in de wetenschap wil aanwakkeren. Publicatiedruk zou ertoe leiden dat de kwaliteit van het onderwijs aftakelt en het maatschappelijk belang ondersneeuwt. Folia vraagt wetenschappers, studenten en ondersteunend personeel: als je één ding zou mogen veranderen op de universiteit, wat zou dat dan zijn?
Deze week Oscar Wohlgemuth Kitslaar, afgestudeerd psychobioloog, derdejaars geneeskundestudent en voormalig voorzitter van funsportvereniging D.E.R.M.
'Ach, wat ik zou willen? Dat het College van Bestuur van de UvA eens zijn best gaat doen voor ons, studenten.
Oscar Wohlgemuth Kitslaar
'Sinds 2006 ben ik trouw student aan de UvA. Ik ben er graag, het is een thuis en een plek die ik al jarenlang deel met mijn vrienden. Er zit me wel iets dwars, iets fundamenteels. Er zijn altijd wat cosmetische wantoestanden als de hopen bureaucratie en de duurder geworden koffie. Dat laatste is natuurlijk jammer, maar aan de andere kant: we willen liever een dubbele espresso of een latte macchiato dan goedkope druppelmeuk, dus echt rouwig zijn we er niet om.
'Het doet me pijn dat onze universiteit, ons bastion van vrije ontwikkeling, met geen enkel intelligent alternatief komt voor de beperkingen die de politiek ons studenten oplegt. De koffie is in de jaren dan wel duurder geworden, maar daar krijg je tenminste kwaliteit voor terug. Een uitgebreide opleiding is duurder geworden na beslissingen vanuit Den Haag en in Amsterdam wordt dat niet alleen lijdzaam ondergaan, het wordt zelfs geaccepteerd.
'Het mantra dat in de afgelopen jaren heviger gepreveld wordt is dat de universiteit de subsidiegelden van de Staat nodig heeft. Zij krijgen deze per diploma dat (a) met maximaal een jaar uitloop behaald is en (b) de student binnen een domein behaald heeft. Jawel, als begin-twintigers een vergelijkbare tweede bachelor willen volgen, betalen zij nu per jaar het instellingstarief van de studie, minimaal negenduizend euro per jaar in 2013-2014.
Kortstudeerders
'Den Haag en de UvA, en dan met name rector magnificus Dymph van den Boom: zie wat er gebeurt. Dit werkt in de hand dat de meerderheid van de studenten de arbeidsmarkt opgaat als kortstudeerders met een enkele bachelor of enkele master. Een generatie studenten staat met hetzelfde diploma, zonder praktische ervaring en toegepaste kennis, aan dezelfde deuren te kloppen. Bedrijven springen erop in en strikken tegen bodemprijzen jullie investeringen van de straat, bieden een stageplek voor een paar maanden om daarna de volgende goedkope puppy op die plek te zetten.
'UvA, is dit wat jullie willen? Dat we bij jullie met zijn allen dertien in een dozijn worden, om op de arbeidsmarkt een vijfde wiel aan de wagen te blijken?
'Dit punt wordt meestal verworpen door te stellen dat studenten het benul moeten hebben zelf te investeren in hun verbreding en ontwikkeling. Oké, maar met een College van Bestuur dat zelf zweert bij efficiëntie, wie leert ons dit te doen?
'Wat ik zou willen veranderen aan de UvA? Begin er eens mee je tot ons, studenten te richten en te onderkennen dat je de universitaire zuinigheid een probleem vindt. Dat zou een heleboel schelen, een beetje erkenning voor je gemotiveerde studenten. Vervolgens zou ik mensen in het College van Bestuur aannemen die in het onderwijs mogelijkheden en toekomstige beloftes zien in plaats van geldverkwistende problemen. Dan zou ik BINNEN de eigen gelederen de creativiteit aanspreken om de verschillende pijnpunten van dit vermagerende onderwijssysteem bloot te leggen. We zouden de verschillende faculteiten motiveren curricula samen te gaan schrijven. En als dat allemaal gelukt is, dan zou ik erop inzetten om opleidingen te creëren en aan te bieden aan alle jongeren van Nederland en ver daarbuiten, waarin zij meer dan nu persoonlijk opgeleid worden, theoretisch én praktijkgericht.
'Die slappe snelfilterkoffie wil niemand meer, tijd voor een volle dubbele espresso. Jij ook één, Dymph?'
Meediscussiëren? Laat je reactie onder in het formulier hieronder. Alle artikelen over dit onderwerp vind je hier. Mail marieke@folia.nl als je ook een suggestie voor verandering wilt doen.
Deze week Oscar Wohlgemuth Kitslaar, afgestudeerd psychobioloog, derdejaars geneeskundestudent en voormalig voorzitter van funsportvereniging D.E.R.M.
'Ach, wat ik zou willen? Dat het College van Bestuur van de UvA eens zijn best gaat doen voor ons, studenten.
Oscar Wohlgemuth Kitslaar
'Sinds 2006 ben ik trouw student aan de UvA. Ik ben er graag, het is een thuis en een plek die ik al jarenlang deel met mijn vrienden. Er zit me wel iets dwars, iets fundamenteels. Er zijn altijd wat cosmetische wantoestanden als de hopen bureaucratie en de duurder geworden koffie. Dat laatste is natuurlijk jammer, maar aan de andere kant: we willen liever een dubbele espresso of een latte macchiato dan goedkope druppelmeuk, dus echt rouwig zijn we er niet om.
'Het doet me pijn dat onze universiteit, ons bastion van vrije ontwikkeling, met geen enkel intelligent alternatief komt voor de beperkingen die de politiek ons studenten oplegt. De koffie is in de jaren dan wel duurder geworden, maar daar krijg je tenminste kwaliteit voor terug. Een uitgebreide opleiding is duurder geworden na beslissingen vanuit Den Haag en in Amsterdam wordt dat niet alleen lijdzaam ondergaan, het wordt zelfs geaccepteerd.
'Het mantra dat in de afgelopen jaren heviger gepreveld wordt is dat de universiteit de subsidiegelden van de Staat nodig heeft. Zij krijgen deze per diploma dat (a) met maximaal een jaar uitloop behaald is en (b) de student binnen een domein behaald heeft. Jawel, als begin-twintigers een vergelijkbare tweede bachelor willen volgen, betalen zij nu per jaar het instellingstarief van de studie, minimaal negenduizend euro per jaar in 2013-2014.
Kortstudeerders
'Den Haag en de UvA, en dan met name rector magnificus Dymph van den Boom: zie wat er gebeurt. Dit werkt in de hand dat de meerderheid van de studenten de arbeidsmarkt opgaat als kortstudeerders met een enkele bachelor of enkele master. Een generatie studenten staat met hetzelfde diploma, zonder praktische ervaring en toegepaste kennis, aan dezelfde deuren te kloppen. Bedrijven springen erop in en strikken tegen bodemprijzen jullie investeringen van de straat, bieden een stageplek voor een paar maanden om daarna de volgende goedkope puppy op die plek te zetten.
'UvA, is dit wat jullie willen? Dat we bij jullie met zijn allen dertien in een dozijn worden, om op de arbeidsmarkt een vijfde wiel aan de wagen te blijken?
'Dit punt wordt meestal verworpen door te stellen dat studenten het benul moeten hebben zelf te investeren in hun verbreding en ontwikkeling. Oké, maar met een College van Bestuur dat zelf zweert bij efficiëntie, wie leert ons dit te doen?
'Wat ik zou willen veranderen aan de UvA? Begin er eens mee je tot ons, studenten te richten en te onderkennen dat je de universitaire zuinigheid een probleem vindt. Dat zou een heleboel schelen, een beetje erkenning voor je gemotiveerde studenten. Vervolgens zou ik mensen in het College van Bestuur aannemen die in het onderwijs mogelijkheden en toekomstige beloftes zien in plaats van geldverkwistende problemen. Dan zou ik BINNEN de eigen gelederen de creativiteit aanspreken om de verschillende pijnpunten van dit vermagerende onderwijssysteem bloot te leggen. We zouden de verschillende faculteiten motiveren curricula samen te gaan schrijven. En als dat allemaal gelukt is, dan zou ik erop inzetten om opleidingen te creëren en aan te bieden aan alle jongeren van Nederland en ver daarbuiten, waarin zij meer dan nu persoonlijk opgeleid worden, theoretisch én praktijkgericht.
'Die slappe snelfilterkoffie wil niemand meer, tijd voor een volle dubbele espresso. Jij ook één, Dymph?'
Meediscussiëren? Laat je reactie onder in het formulier hieronder. Alle artikelen over dit onderwerp vind je hier. Mail marieke@folia.nl als je ook een suggestie voor verandering wilt doen.
