Waartoe is de universiteit op aarde? Met deze licht vroom klinkende spreuk ging gisteren een gezelschap van studenten, hoogleraren en beleidsmakers in discussie over het nut van de academie tijdens de Nacht van de Universiteit. Insteek: niet achteloos klagen maar met scherpe debatten en zinvolle colleges de universiteit haar waarde teruggeven.
Terwijl bij binnenkomst het papieren toegangsbandje strak rond de pols werd bevestigd, kon de dienstdoende student zijn enthousiasme maar moeilijk verhullen. 'Bij inlevering van dit bandje ontvang je een écht boek!' Met dit heugelijke feit in het vooruitzicht was de toon voor de avond gezet. Tijdens de plenaire opening in de Expo-zaal van de Brakke Grond sprak Ad Verbrugge (VU) zijn aanzwellende zorgen en ervaringen met het logge apparaat De Universiteit uit. 'Een beetje drang kan geen kwaad, maar in welke aard? En is het nog wel zinvol? Is de uniformiteit wel wenselijk?'
Volledige, complexe puinhoop
Veel vragen, en om die te beantwoorden voorzag Verbrugge zijn publiek van een rits 'aanjagers' zoals Ewald Engelen (UvA), Frank Miedema (Science in Transition) en Arnold Heertje (UvA). Vooral laatstgenoemde had de lachers op de hand met zijn betoog over de huidige staat van het hoger onderwijs: 'Een volledige, complexe puinhoop. We bevinden ons op een absoluut dieptepunt.' Maar, meende Heertje, een dieptepunt wordt doorgaans ook aangegrepen voor een nieuwe stuurrichting. 'Een keerpunt dus!'
Blokkenschema
Het programma van de nacht - van 20.00 tot 08.00 uur - bood een breed scala aan events, zoals colleges over de culturele rol van de universiteit, geopolitiek en Rusland en de geschiedenis van de geschiedenis. Vurige debatten waarin pessimisten en optimisten twistten over wat er mis is met het onderwijs en hoe dit beter kan. Het kleurige blokkenschema in de folder deed de bezoeker zich op een studentikoos festival wanen. 'Goeie line-up,' merkte een jongeman bedachtzaam op. Terwijl hij zich een weg baant door de stroom van mensen op weg naar het volgende agendapunt, is het niet moeilijk het grote leeftijdsverschil op te merken. Het overgrote deel van de bezoekers moet de collegebanken al ruim twee decennia geleden achter zich hebben gelaten.
Rest nog één vraag: zullen al deze mannen en vrouwen van middelbare leeftijd de nacht kunnen doorhalen? Als een paar uur naar middernacht het bezoekersaantal langzaam uitdunt, lijkt een nacht misschien een beetje veel gevraagd. De blije student van eerder op de avond staat vol enthousiasme stapels boeken uit te delen. Misschien dat Waartoe is de universiteit op aarde? samengesteld door Ad Verbrugge himself meer antwoorden herbergt dan wat hier in de late uurtjes boven komt drijven.
Terwijl bij binnenkomst het papieren toegangsbandje strak rond de pols werd bevestigd, kon de dienstdoende student zijn enthousiasme maar moeilijk verhullen. 'Bij inlevering van dit bandje ontvang je een écht boek!' Met dit heugelijke feit in het vooruitzicht was de toon voor de avond gezet. Tijdens de plenaire opening in de Expo-zaal van de Brakke Grond sprak Ad Verbrugge (VU) zijn aanzwellende zorgen en ervaringen met het logge apparaat De Universiteit uit. 'Een beetje drang kan geen kwaad, maar in welke aard? En is het nog wel zinvol? Is de uniformiteit wel wenselijk?'
Volledige, complexe puinhoop
Veel vragen, en om die te beantwoorden voorzag Verbrugge zijn publiek van een rits 'aanjagers' zoals Ewald Engelen (UvA), Frank Miedema (Science in Transition) en Arnold Heertje (UvA). Vooral laatstgenoemde had de lachers op de hand met zijn betoog over de huidige staat van het hoger onderwijs: 'Een volledige, complexe puinhoop. We bevinden ons op een absoluut dieptepunt.' Maar, meende Heertje, een dieptepunt wordt doorgaans ook aangegrepen voor een nieuwe stuurrichting. 'Een keerpunt dus!'
Blokkenschema
Het programma van de nacht - van 20.00 tot 08.00 uur - bood een breed scala aan events, zoals colleges over de culturele rol van de universiteit, geopolitiek en Rusland en de geschiedenis van de geschiedenis. Vurige debatten waarin pessimisten en optimisten twistten over wat er mis is met het onderwijs en hoe dit beter kan. Het kleurige blokkenschema in de folder deed de bezoeker zich op een studentikoos festival wanen. 'Goeie line-up,' merkte een jongeman bedachtzaam op. Terwijl hij zich een weg baant door de stroom van mensen op weg naar het volgende agendapunt, is het niet moeilijk het grote leeftijdsverschil op te merken. Het overgrote deel van de bezoekers moet de collegebanken al ruim twee decennia geleden achter zich hebben gelaten.
Rest nog één vraag: zullen al deze mannen en vrouwen van middelbare leeftijd de nacht kunnen doorhalen? Als een paar uur naar middernacht het bezoekersaantal langzaam uitdunt, lijkt een nacht misschien een beetje veel gevraagd. De blije student van eerder op de avond staat vol enthousiasme stapels boeken uit te delen. Misschien dat Waartoe is de universiteit op aarde? samengesteld door Ad Verbrugge himself meer antwoorden herbergt dan wat hier in de late uurtjes boven komt drijven.
